ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းတစ္ေယာက္ အေမြဆိုင္အိမ္တစ္လုံးအတြက္ တရား႐ုံးတြင္ ေျဖရွင္းေနသည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ေန၍ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနသည္။
တရား႐ုံး ႐ုံးခ်ိန္းမ်ား မၾကာခဏ သြားေရာက္ေနရျခင္းကလည္း သူ႕အေပၚ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေနၿပီး အလုပ္အကိုင္ပ်က္သည္အထိ ထိခိုက္လာခဲ့ေၾကာင္း ၎က ညည္းၫူေျပာဆိုသည္။
“အမႈက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္ေနတာ။ ႐ုံးခ်ိန္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာနဲ႕ အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္ စီးပြားေရးပါထိလာၿပီ။ ႏွစ္ဖက္စလုံး စရိတ္ေထာင္းတယ္။ သက္ေသတင္လိုက္ ျပန္ကန႔္ကြက္လိုက္နဲ႕ မၿပီးမၿပီးနိုင္ေတာ့ဘူး” ဟု တာေမြၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းက ဆိုသည္။
တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အမႈၾကန႔္ၾကာမႈမ်ားေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ေပၚေနသည္မွာ ေဒၚၾကည္ၾကည္ သန္းတစ္ဦးတည္းေတာ့ မဟုတ္။
အခ်ိဳ႕ေသာ အမႈမ်ားမွာ ဆယ္စုႏွစ္အထိၾကာ ျမင့္သည္အထိရွိေနသည္။
တရား႐ုံးမ်ားအေနႏွင့္လည္း အမႈမ်ားျပားလြန္းသည့္အတြက္ မနိုင္မနင္း ေျဖရွင္းေနရသည္။ ထိုမနိုင္မနင္းျဖစ္ေနေသာ တရားစီရင္ေရးစနစ္ကို ေျဖရွင္းရန္ နည္းလမ္းအခ်ိဳ႕ကို တရားလႊတ္ေတာ္က စတင္စဥ္းစားလာသည္။
ထိုနည္းလမ္းကေတာ့ တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။
တရားမမႈမ်ားကို ႐ုံးတင္စစ္ေဆးသည့္ နည္းလမ္းအသုံးမျပဳေသးဘဲ ပထမဦးစြာ တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစသည့္ နည္းလမ္း အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုစနစ္ျဖင့္ တရား႐ုံးမ်ား၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က စတင္ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၿပီး ေရွ႕ေျပး Pilot Project အျဖစ္ ယခုႏွစ္ မတ္လမွစတင္ကာ တရား႐ုံး ၄ ႐ုံးတြင္ စမ္းသပ္အသုံးျပဳေနသည္။
အဆိုပါ စီမံကိန္းအတြက္ ဂ်ပန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေရး ေအဂ်င္စီ (JICA) က နည္းပညာႏွင့္ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းမ်ား ေထာက္ပံ့သည္။
ေနျပည္ေတာ္ရွိ တပ္ကုန္းတရား႐ုံး၊ ဒကၡိဏသီရိတရား႐ုံး၊ ပဲခူးတရား႐ုံးႏွင့္ ေတာင္ငူတရား႐ုံး စသည့္ တရား႐ုံးေလးခုတြင္ ေရွ႕ေျပးအေနႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အဆိုပါစီမံခ်က္တြင္ အမႈေပါင္း ၂၀၀ ခန႔္ကို ကိုင္တြယ္ေနကာ သုံးလအတြင္း တရားမမႈ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန႔္ကို ေျဖရွင္းနိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း JICA ကဆိုသည္။
ယင္းသို႔ ေရွ႕ေျပးစီမံကိန္း ေအာင္ျမင္မႈရွိပါက အျခားတရား႐ုံးမ်ားတြင္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားရန္လည္း JICA က ပံ့ပိုးမည္ဟု ေျပာထားသည္။
ဘယ္လိုတရားမမႈေတြကို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမွာလဲ
ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒတြင္ တရားမမႈႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈဟူ၍ ဥပေဒအမ်ိဳးအစားႏွစ္ခု ခြဲျခားထားသည္။
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းသာမက အမ်ားျပည္သူကို ထိခိုက္ေစနိုင္သည္ဟု ယူဆနိုင္သည့္ ျပစ္မႈမ်ားကို ရာဇဝတ္မႈအေနႏွင့္ သတ္မွတ္ထားၿပီး လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းစီအၾကား ျဖစ္ပြားသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ား အက်ိဳးစီးပြား ပဋိပကၡမ်ားကို တရားမမႈမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။
တရားမမႈမ်ားတြင္ ေငြမႈ သို႔တည္းမဟုတ္ ပုဂၢလိက နစ္နာမႈမ်ားပါဝင္ၿပီး ကတိပ်က္ကြက္မႈ၊ ေႂကြးၿမီရလိုမႈ၊ ပစၥည္းရလိုမႈ၊ ဘာသာေရး ဓေလ့ထုံးစံမ်ားအလိုက္ ေျဖရွင္းရသည့္ အေမြခြဲေဝမႈမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာမ်ား အစရွိသည့္ ပုဂၢလိက ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။
လက္ရွိတြင္ တရား႐ုံးမ်ားက ဦးေဆာင္ကာ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသည့္ နည္းလမ္းကို ကြာရွင္းျခင္း၊ အေမြဆက္ခံျခင္း၊ ေငြေခ်းငွားျခင္း စသည့္ ျပႆနာမ်ားတြင္ အသုံးျပဳနိုင္ေၾကာင္း JICA ၏ ဥပေဒေရးရာ အႀကံေပး Ms. Tomoko Nakashima က ေျပာၾကားသည္။
ထို႔ျပင္ လက္ရွိ ေရွ႕ေျပးစီမံခ်က္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အဆိုပါစနစ္ကို အသုံးျပဳသူမ်ားျပားလာေနၿပီး ယင္းစနစ္သည္ ျမန္မာနိုင္ငံႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္စနစ္ျဖစ္ေၾကာင္း Ms. Tomoko Nakashima က ဆိုသည္။
“ကြၽန္မတို႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ ဒီစနစ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က အသုံးျပဳလာတာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္လည္း အမႈေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ေလာက္ကို ေစ့စပ္ေျဖရွင္းေပးနိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီစနစ္က ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြ တရား႐ုံးမွာ ေျပာဆိုရခက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေစ့စပ္ေပးမယ့္စနစ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံနဲ႕ ကိုက္ညီမယ္လို႔လည္း ယူဆတယ္။ ကြၽန္မတို႔ သိသေလာက္ေတာ့ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ကလည္း ဒီစနစ္ကို အသုံးျပဳဖို သုံးသပ္ေနပါတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
ဘယ္လိုပုံစံ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေပးမွာလဲ
တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေရးနည္းလမ္းတြင္ အမႈသည္ႏွစ္ဦးႏွင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးထားသည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသူတစ္ဦး သုံးပြင့္ဆိုင္အခန္းတစ္ခုတြင္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစမည္ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ႐ုံးခန္းႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာအသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ JICA က ေထာက္ပံ့ေပးသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေရး ကြၽမ္းက်င္သူကိုလည္း ဥပေဒေရးရာ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးကာ ေမြးထုတ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း JICA ကဆိုသည္။
ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈတြင္ တရားစရိတ္ အခမဲ့ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေတြ႕ဆုံညွိႏွိုင္းရျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ ျဖစ္ပြားနိုင္ေျခနည္းပါးေၾကာင္းလည္း Ms. Tomoko Nakashima က ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ စားပြဲဝိုင္းတြင္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈ အဆင္မေျပသည့္ အဆင့္ေရာက္မွသာ ေနာက္တစ္ဆင့္အေနႏွင့္ တရား႐ုံးသို႔ တက္ေရာက္နိုင္ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
တရား႐ုံးမ်ား၏ ျပႆနာ
လက္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အမႈမ်ား အလြန္မ်ားျပားေနၿပီး တရားသူႀကီးမ်ား အေနႏွင့္လည္း မ်ားျပားသည့္အမႈမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုင္တြယ္ေနရသည့္အတြက္ အမႈမ်ား အၿပီးသတ္ရန္ ၾကာျမင့္မႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္။
ယင္းသို႔ ေထာက္ျပမႈမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ တရား႐ုံး ႏွစ္စဥ္ အစီရင္ခံစာတြင္မူ အမႈၿပီးျပတ္မႈႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။
ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္တြင္ တရားမမႈ အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၈၇ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ တြင္ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၈ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၁၀၄ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိရွိေၾကာင္း အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔ျပင္ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ တရားမမႈ အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ခုႏွစ္တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ၈၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အလားတူ ခရိုင္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း တရားမမႈမ်ား အၿပီးသတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အဆိုပါ အစီရင္ခံစာအရ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ တရားမမႈမ်ား အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားလည္း ျမင့္မားေနၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ တြင္ ၉၈ ရာခိုင္ ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ တြင္ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔ျပင္ ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ တရားသူႀကီးအေရအတြက္ ၈၀၄ ဦးရွိၿပီး အဆိုပါ တရားသူႀကီးမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္အတြင္း အမႈေပါင္း သုံးသိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ ေဖာ္ျပခ်က္အရသိရသည္။
တရားမမႈ၊ ရာဇဝတ္မႈမ်ားကို တရား႐ုံး အဆင့္ဆင့္တြင္ မနိုင္မနင္း ကိုင္တြယ္ေနၾကရၿပီး တရားသူႀကီးတစ္ဦးအေနႏွင့္ တစ္ေန႕လွ်င္ အမႈ ၂၀ ခန႔္ကို စစ္ေဆးေနရသည့္အတြက္ ႐ုံးခ်ိန္းအဆင့္ဆင့္ ခ်ိန္းေနၾကရေၾကာင္း ဥပေဒေရးရာ အႀကံေပးတစ္ဦးျဖစ္သူ အၿငိမ္းစားေထာင္မႉး ဦးခင္ေမာင္ျမင့္က သုံးသပ္သည္။
တရားမမႈမ်ားသည္ သက္ေသခံအေထာက္အထားတင္သြင္းမႈမ်ားတြင္ တစ္ဖက္မွ ကန႔္ကြက္ျခင္း၊ သက္ေသမ်ား ထပ္မံတင္သြင္းျခင္း၊ အမိန႔္ခ်မွတ္ၿပီးပါကလည္း တရား႐ုံး အဆင့္ဆင့္တက္ကာ အယူခံဝင္ျခင္း၊ အထက္တရား႐ုံးမွ ျပန္က်လာမည့္ အယူခံကို ထပ္မံေစာင့္ေနရျခင္း စသည့္ အဆင့္ဆင့္အေျခ အေနမ်ားေၾကာင့္ ၾကန႔္ၾကာေနရၿပီး အမႈတစ္ခုကို တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္အထိ ၾကာျမင့္သည္မ်ားရွိေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ျမင့္က ေျပာသည္။
“တရားမမႈေတြက ဒီလို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းတဲ့ နည္းလမ္းက ေအာင္ျမင္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ တရားမမႈ သေဘာသဘာဝအရ ႏွစ္ဖက္အမႈသည္ေတြက ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြကို နားမလည္ဘဲနဲ႕ အရပ္သိသိၿပီးေတာ့ ဒါငါ့ရပိုင္ခြင့္ဆိုၿပီး တရားေသယူဆၿပီးေတာ့ ျဖစ္ၾကတာဆိုေတာ့ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းတဲ့စားပြဲမွာဆိုရင္ ဥပေဒအရ ဒီလိုရွိတယ္၊ ဒီေတာင္းဆိုမႈအရဥပေဒအရ ဒီလိုမေတာင္းရဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္လုံး မနစ္နာေအာင္ နည္းလမ္းေ႐ြးခ်ယ္မယ္ဆိုရင္ တရားမမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေလွ်ာ့ခ်နိဳင္မယ္လို႔ ခန႔္မွန္းရပါတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
အိမ္ေထာင္ကြာရွင္းမႈတစ္ခုတြင္ တရား႐ုံးေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေျဖရွင္းနိုင္ခဲ့သည့္ မလွလွ (အမည္လႊဲ) ကလည္း အဆိုပါစနစ္က တရား႐ုံးတြင္ ေျဖရွင္းသည္ထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေျပာဆိုသည္။
တရား႐ုံးတြင္ ေျပာဆို၍ခက္ခဲသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား၊ ျပည္သူေရွ႕ မခ်ျပနိုင္သည့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ ျပႆနာကို အလြယ္တကူ အၿပီးသတ္နိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ေျပာျပသည္။
“အဓိကကေတာ့ ကြၽန္မတို႔ကို ေစ့စပ္ေပးခဲ့တဲ့သူက ျဖစ္ခ်င္တဲ့ နည္းလမ္းကို ႏွစ္ဖက္ေျပာၿပီး ဘာကို ျဖစ္သင့္လဲဆိုတာ ေ႐ြးခ်ယ္ခိုင္းတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းနိုင္လိုက္တယ္။ တရား႐ုံးမွာဆို ဒီေလာက္ေတာ့ မျမန္ေလာက္ဘူး ပိုၾကာမယ္ အလုပ္ပိုရႈပ္မယ္ အခုလိုလုပ္လိုက္တာပိုေကာင္းတယ္” ဟု မလွလွက ဆိုသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရပါက တရားမမႈမ်ားကို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ကို တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေျပးေဆာင္႐ြက္ေနၿပီး အဆိုပါ ေဆာင္႐ြက္မႈက တရား႐ုံးမ်ား၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်သြားနိုင္ျခင္း ရွိမရွိကိုမူ ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ လုပ္ငန္းစဥ္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ၿပီး ေစ့စပ္ေျဖရွင္းသူ၏ အခန္းက႑၊ ဥပေဒဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္မႈရွိရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ဥပေဒအႀကံေပး ဦးခင္ေမာင္ ျမင့္က သုံးသပ္သည္။
“ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမယ့္သူသည္ ဘယ္ဘက္ကိုမွ မယိမ္းယိုင္ဘဲ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ဖို႔လိုတယ္။ ဥပေဒဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္း ရွိဖို႔လိုတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ နည္းဥပေဒ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ သင္ၾကားမႈေတြ ျပည့္စုံမွ ရည္႐ြယ္တဲ့အတိုင္း ေအာင္ျမင္မယ္ထင္တယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ အခုထက္ပို ရႈပ္ေထြးသြားနိုင္တယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
အဆိုပါ အစီအစဥ္ကို တရား႐ုံး ၄ ႐ုံးတြင္ သာမက အျခားေနရာမ်ားတြင္ စတင္ေစခ်င္ေသာ အမႈသည္မ်ားလည္းရွိေနသည္။
တာေမြမွ အေမြဆိုင္အိမ္ကိစၥျဖင့္ တရား႐ုံးတြင္ အခ်ိန္ၾကာေနသူ ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းက -
“အဲဒီစနစ္က ဘာေၾကာင့္ရန္ကုန္မွာ မလုပ္ေသးတာလဲ။ တကယ္က ရန္ကုန္က တရား႐ုံးေတြမွာ အမႈေတြ အရမ္းမ်ားေနတာ။ တရား႐ုံးအကုန္လုံးမွာ ဒီလိုရလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္” ဟု ဆိုသည္။
ပြင့္ဇင္ေမာ္ဟိန္း
05-Jun-2019
