Thursday, June 6, 2019

ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရး





ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရး
✍✍✍✍✍✍✍

မင္း မမွန္ရင္
မင္း ခံ။

ငါမမွန္ရင္ 
ငါ ခံမယ္။

တရားဆိုတာ
ညွာလည္း မညွာ၊   ညာလည္း မညာ
သာေစ၊ နာေစ မရွိ၊
ပကတိ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျခင္းပဲ။

ဒီေန႕ မင္းရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာ
ေနာင္ေန႕ မင္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ။        ။ 


Unicode


ကိုယ့်သမိုင်း ကိုယ်ရေး
✍✍✍✍✍✍✍✍

မင်း မမှန်ရင် 
မင်း ခံ။

ငါမမှန်ရင် 
ငါ ခံမယ်။

တရားဆိုတာ
ညှာလည်း မညှာ၊   ညာလည်း မညာ
သာစေ၊ နာစေ မရှိ၊
ပကတိ သူ့သဘောသူဆောင်ခြင်းပဲ။

ဒီနေ့ မင်းရဲ့လုပ်ရပ်ဟာ
နောင်နေ့ မင်းရဲ့ အတ္ထုပ္ပတ္တိ။        ။ 







တရားမစြဲခင္ တရား႐ုံးမွာ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းၾကမလား

ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းတစ္ေယာက္ အေမြဆိုင္အိမ္တစ္လုံးအတြက္ တရား႐ုံးတြင္ ေျဖရွင္းေနသည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ေန၍ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနသည္။

တရား႐ုံး ႐ုံးခ်ိန္းမ်ား မၾကာခဏ သြားေရာက္ေနရျခင္းကလည္း သူ႕အေပၚ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေနၿပီး အလုပ္အကိုင္ပ်က္သည္အထိ ထိခိုက္လာခဲ့ေၾကာင္း ၎က ညည္းၫူေျပာဆိုသည္။

“အမႈက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္ေနတာ။ ႐ုံးခ်ိန္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာနဲ႕ အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္ စီးပြားေရးပါထိလာၿပီ။ ႏွစ္ဖက္စလုံး စရိတ္ေထာင္းတယ္။ သက္ေသတင္လိုက္ ျပန္ကန႔္ကြက္လိုက္နဲ႕ မၿပီးမၿပီးနိုင္ေတာ့ဘူး” ဟု တာေမြၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းက ဆိုသည္။

တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အမႈၾကန႔္ၾကာမႈမ်ားေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ေပၚေနသည္မွာ ေဒၚၾကည္ၾကည္ သန္းတစ္ဦးတည္းေတာ့ မဟုတ္။

အခ်ိဳ႕ေသာ အမႈမ်ားမွာ ဆယ္စုႏွစ္အထိၾကာ ျမင့္သည္အထိရွိေနသည္။ 

တရား႐ုံးမ်ားအေနႏွင့္လည္း အမႈမ်ားျပားလြန္းသည့္အတြက္ မနိုင္မနင္း ေျဖရွင္းေနရသည္။ ထိုမနိုင္မနင္းျဖစ္ေနေသာ တရားစီရင္ေရးစနစ္ကို ေျဖရွင္းရန္ နည္းလမ္းအခ်ိဳ႕ကို တရားလႊတ္ေတာ္က စတင္စဥ္းစားလာသည္။ 

ထိုနည္းလမ္းကေတာ့ တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ 

တရားမမႈမ်ားကို ႐ုံးတင္စစ္ေဆးသည့္ နည္းလမ္းအသုံးမျပဳေသးဘဲ ပထမဦးစြာ တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစသည့္ နည္းလမ္း အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ 

ထိုစနစ္ျဖင့္ တရား႐ုံးမ်ား၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က စတင္ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၿပီး ေရွ႕ေျပး Pilot Project  အျဖစ္ ယခုႏွစ္ မတ္လမွစတင္ကာ တရား႐ုံး ၄ ႐ုံးတြင္ စမ္းသပ္အသုံးျပဳေနသည္။ 

အဆိုပါ စီမံကိန္းအတြက္ ဂ်ပန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေရး ေအဂ်င္စီ (JICA) က နည္းပညာႏွင့္ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းမ်ား ေထာက္ပံ့သည္။

ေနျပည္ေတာ္ရွိ တပ္ကုန္းတရား႐ုံး၊ ဒကၡိဏသီရိတရား႐ုံး၊ ပဲခူးတရား႐ုံးႏွင့္ ေတာင္ငူတရား႐ုံး စသည့္ တရား႐ုံးေလးခုတြင္ ေရွ႕ေျပးအေနႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အဆိုပါစီမံခ်က္တြင္ အမႈေပါင္း ၂၀၀ ခန႔္ကို ကိုင္တြယ္ေနကာ သုံးလအတြင္း တရားမမႈ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန႔္ကို ေျဖရွင္းနိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း JICA ကဆိုသည္။ 

ယင္းသို႔ ေရွ႕ေျပးစီမံကိန္း ေအာင္ျမင္မႈရွိပါက အျခားတရား႐ုံးမ်ားတြင္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားရန္လည္း JICA က ပံ့ပိုးမည္ဟု ေျပာထားသည္။ 

ဘယ္လိုတရားမမႈေတြကို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမွာလဲ

ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒတြင္ တရားမမႈႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈဟူ၍ ဥပေဒအမ်ိဳးအစားႏွစ္ခု ခြဲျခားထားသည္။

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းသာမက အမ်ားျပည္သူကို ထိခိုက္ေစနိုင္သည္ဟု ယူဆနိုင္သည့္ ျပစ္မႈမ်ားကို ရာဇဝတ္မႈအေနႏွင့္ သတ္မွတ္ထားၿပီး လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးခ်င္းစီအၾကား ျဖစ္ပြားသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ား အက်ိဳးစီးပြား ပဋိပကၡမ်ားကို တရားမမႈမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။

တရားမမႈမ်ားတြင္ ေငြမႈ သို႔တည္းမဟုတ္ ပုဂၢလိက နစ္နာမႈမ်ားပါဝင္ၿပီး ကတိပ်က္ကြက္မႈ၊ ေႂကြးၿမီရလိုမႈ၊ ပစၥည္းရလိုမႈ၊ ဘာသာေရး ဓေလ့ထုံးစံမ်ားအလိုက္ ေျဖရွင္းရသည့္ အေမြခြဲေဝမႈမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာမ်ား အစရွိသည့္ ပုဂၢလိက ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။

လက္ရွိတြင္ တရား႐ုံးမ်ားက ဦးေဆာင္ကာ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသည့္ နည္းလမ္းကို ကြာရွင္းျခင္း၊ အေမြဆက္ခံျခင္း၊ ေငြေခ်းငွားျခင္း စသည့္ ျပႆနာမ်ားတြင္ အသုံးျပဳနိုင္ေၾကာင္း JICA ၏ ဥပေဒေရးရာ အႀကံေပး Ms. Tomoko Nakashima က ေျပာၾကားသည္။

ထို႔ျပင္ လက္ရွိ ေရွ႕ေျပးစီမံခ်က္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အဆိုပါစနစ္ကို အသုံးျပဳသူမ်ားျပားလာေနၿပီး ယင္းစနစ္သည္ ျမန္မာနိုင္ငံႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္စနစ္ျဖစ္ေၾကာင္း Ms. Tomoko Nakashima က ဆိုသည္။

“ကြၽန္မတို႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ ဒီစနစ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က အသုံးျပဳလာတာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္လည္း အမႈေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ေလာက္ကို ေစ့စပ္ေျဖရွင္းေပးနိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီစနစ္က ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြ တရား႐ုံးမွာ ေျပာဆိုရခက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေစ့စပ္ေပးမယ့္စနစ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံနဲ႕ ကိုက္ညီမယ္လို႔လည္း ယူဆတယ္။ ကြၽန္မတို႔ သိသေလာက္ေတာ့ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ကလည္း ဒီစနစ္ကို အသုံးျပဳဖို သုံးသပ္ေနပါတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။

ဘယ္လိုပုံစံ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေပးမွာလဲ

တရား႐ုံးက ဦးေဆာင္သည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေရးနည္းလမ္းတြင္ အမႈသည္ႏွစ္ဦးႏွင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးထားသည့္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသူတစ္ဦး သုံးပြင့္ဆိုင္အခန္းတစ္ခုတြင္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေစမည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ႐ုံးခန္းႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာအသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ JICA က ေထာက္ပံ့ေပးသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းေရး ကြၽမ္းက်င္သူကိုလည္း ဥပေဒေရးရာ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးကာ ေမြးထုတ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း JICA ကဆိုသည္။

ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈတြင္ တရားစရိတ္ အခမဲ့ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေတြ႕ဆုံညွိႏွိုင္းရျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ ျဖစ္ပြားနိုင္ေျခနည္းပါးေၾကာင္းလည္း Ms. Tomoko Nakashima က ေျပာသည္။

ယင္းသို႔ စားပြဲဝိုင္းတြင္ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈ အဆင္မေျပသည့္ အဆင့္ေရာက္မွသာ ေနာက္တစ္ဆင့္အေနႏွင့္ တရား႐ုံးသို႔ တက္ေရာက္နိုင္ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

တရား႐ုံးမ်ား၏ ျပႆနာ

လက္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ အမႈမ်ား အလြန္မ်ားျပားေနၿပီး တရားသူႀကီးမ်ား အေနႏွင့္လည္း မ်ားျပားသည့္အမႈမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုင္တြယ္ေနရသည့္အတြက္ အမႈမ်ား အၿပီးသတ္ရန္ ၾကာျမင့္မႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္။

ယင္းသို႔ ေထာက္ျပမႈမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ တရား႐ုံး ႏွစ္စဥ္ အစီရင္ခံစာတြင္မူ အမႈၿပီးျပတ္မႈႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။

ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္တြင္ တရားမမႈ အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၈၇ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ တြင္ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၈ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၁၀၄ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိရွိေၾကာင္း အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔ျပင္ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ တရားမမႈ အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ခုႏွစ္တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ၈၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အလားတူ ခရိုင္တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း တရားမမႈမ်ား အၿပီးသတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အဆိုပါ အစီရင္ခံစာအရ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ တရားမမႈမ်ား အမႈၿပီးျပတ္မႈမ်ားလည္း ျမင့္မားေနၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၆ တြင္ ၉၈ ရာခိုင္ ႏႈန္း၊ ၂၀၁၇ တြင္ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂၀၁၈ တြင္ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔ျပင္ ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးမ်ားတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ တရားသူႀကီးအေရအတြက္ ၈၀၄ ဦးရွိၿပီး အဆိုပါ တရားသူႀကီးမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္အတြင္း အမႈေပါင္း သုံးသိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ ေဖာ္ျပခ်က္အရသိရသည္။

တရားမမႈ၊ ရာဇဝတ္မႈမ်ားကို တရား႐ုံး အဆင့္ဆင့္တြင္ မနိုင္မနင္း ကိုင္တြယ္ေနၾကရၿပီး တရားသူႀကီးတစ္ဦးအေနႏွင့္ တစ္ေန႕လွ်င္ အမႈ ၂၀ ခန႔္ကို စစ္ေဆးေနရသည့္အတြက္ ႐ုံးခ်ိန္းအဆင့္ဆင့္ ခ်ိန္းေနၾကရေၾကာင္း ဥပေဒေရးရာ အႀကံေပးတစ္ဦးျဖစ္သူ အၿငိမ္းစားေထာင္မႉး ဦးခင္ေမာင္ျမင့္က သုံးသပ္သည္။

တရားမမႈမ်ားသည္ သက္ေသခံအေထာက္အထားတင္သြင္းမႈမ်ားတြင္ တစ္ဖက္မွ ကန႔္ကြက္ျခင္း၊ သက္ေသမ်ား ထပ္မံတင္သြင္းျခင္း၊ အမိန႔္ခ်မွတ္ၿပီးပါကလည္း တရား႐ုံး အဆင့္ဆင့္တက္ကာ အယူခံဝင္ျခင္း၊ အထက္တရား႐ုံးမွ ျပန္က်လာမည့္ အယူခံကို ထပ္မံေစာင့္ေနရျခင္း စသည့္ အဆင့္ဆင့္အေျခ အေနမ်ားေၾကာင့္ ၾကန႔္ၾကာေနရၿပီး အမႈတစ္ခုကို တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္အထိ ၾကာျမင့္သည္မ်ားရွိေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ျမင့္က ေျပာသည္။

“တရားမမႈေတြက ဒီလို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းတဲ့ နည္းလမ္းက ေအာင္ျမင္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ တရားမမႈ သေဘာသဘာဝအရ ႏွစ္ဖက္အမႈသည္ေတြက ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြကို နားမလည္ဘဲနဲ႕ အရပ္သိသိၿပီးေတာ့ ဒါငါ့ရပိုင္ခြင့္ဆိုၿပီး တရားေသယူဆၿပီးေတာ့ ျဖစ္ၾကတာဆိုေတာ့ ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းတဲ့စားပြဲမွာဆိုရင္ ဥပေဒအရ ဒီလိုရွိတယ္၊ ဒီေတာင္းဆိုမႈအရဥပေဒအရ ဒီလိုမေတာင္းရဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္လုံး မနစ္နာေအာင္ နည္းလမ္းေ႐ြးခ်ယ္မယ္ဆိုရင္ တရားမမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေလွ်ာ့ခ်နိဳင္မယ္လို႔ ခန႔္မွန္းရပါတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။

အိမ္ေထာင္ကြာရွင္းမႈတစ္ခုတြင္ တရား႐ုံးေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမႈ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေျဖရွင္းနိုင္ခဲ့သည့္ မလွလွ (အမည္လႊဲ) ကလည္း အဆိုပါစနစ္က တရား႐ုံးတြင္ ေျဖရွင္းသည္ထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေျပာဆိုသည္။

တရား႐ုံးတြင္ ေျပာဆို၍ခက္ခဲသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား၊ ျပည္သူေရွ႕ မခ်ျပနိုင္သည့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ ျပႆနာကို အလြယ္တကူ အၿပီးသတ္နိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ေျပာျပသည္။ 

“အဓိကကေတာ့ ကြၽန္မတို႔ကို ေစ့စပ္ေပးခဲ့တဲ့သူက ျဖစ္ခ်င္တဲ့ နည္းလမ္းကို ႏွစ္ဖက္ေျပာၿပီး ဘာကို ျဖစ္သင့္လဲဆိုတာ ေ႐ြးခ်ယ္ခိုင္းတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ေျဖရွင္းနိုင္လိုက္တယ္။ တရား႐ုံးမွာဆို ဒီေလာက္ေတာ့ မျမန္ေလာက္ဘူး ပိုၾကာမယ္ အလုပ္ပိုရႈပ္မယ္ အခုလိုလုပ္လိုက္တာပိုေကာင္းတယ္” ဟု မလွလွက ဆိုသည္။ 

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရပါက တရားမမႈမ်ားကို ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းသည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ကို တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က တရား႐ုံးမ်ားတြင္ ေရွ႕ေျပးေဆာင္႐ြက္ေနၿပီး အဆိုပါ ေဆာင္႐ြက္မႈက တရား႐ုံးမ်ား၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်သြားနိုင္ျခင္း ရွိမရွိကိုမူ ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ လုပ္ငန္းစဥ္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ၿပီး ေစ့စပ္ေျဖရွင္းသူ၏ အခန္းက႑၊ ဥပေဒဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္မႈရွိရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ဥပေဒအႀကံေပး ဦးခင္ေမာင္ ျမင့္က သုံးသပ္သည္။

“ေစ့စပ္ညွိႏွိုင္းမယ့္သူသည္ ဘယ္ဘက္ကိုမွ မယိမ္းယိုင္ဘဲ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ဖို႔လိုတယ္။ ဥပေဒဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္း ရွိဖို႔လိုတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ နည္းဥပေဒ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ သင္ၾကားမႈေတြ ျပည့္စုံမွ ရည္႐ြယ္တဲ့အတိုင္း ေအာင္ျမင္မယ္ထင္တယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ အခုထက္ပို ရႈပ္ေထြးသြားနိုင္တယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။

အဆိုပါ အစီအစဥ္ကို တရား႐ုံး ၄ ႐ုံးတြင္ သာမက အျခားေနရာမ်ားတြင္ စတင္ေစခ်င္ေသာ အမႈသည္မ်ားလည္းရွိေနသည္။ 

တာေမြမွ အေမြဆိုင္အိမ္ကိစၥျဖင့္ တရား႐ုံးတြင္ အခ်ိန္ၾကာေနသူ ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္းက -

“အဲဒီစနစ္က ဘာေၾကာင့္ရန္ကုန္မွာ မလုပ္ေသးတာလဲ။ တကယ္က ရန္ကုန္က တရား႐ုံးေတြမွာ အမႈေတြ အရမ္းမ်ားေနတာ။ တရား႐ုံးအကုန္လုံးမွာ ဒီလိုရလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္” ဟု ဆိုသည္။

ပြင့္ဇင္ေမာ္ဟိန္း

05-Jun-2019





















Sunday, June 2, 2019

တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ တည့္မတ္ခုိင္မာေရး

ျမတ္မ်ိဳးလတ္
+++++++

       ႏုိင္ငံ့တတိယမ႑ဳိင္ျဖစ္သည့္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္သည္ ယိမ္းယုိင္ေနေၾကာင္း၊ ၿပိဳလဲေနေၾကာင္း ေျပာဆုိေ၀ဖန္သံေတြက ညံစီေနသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိတရားစီရင္ေရးအေျခအေနကုိ အေကာင္း ျမင္သူ၊ ေထာက္ခံသူက အင္မတန္နည္းလြန္းေနသည္။ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာတြင္ တရားစီရင္ေရး အေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသူမ်ားအတြက္ လက္ခုပ္သံမ်ားက မ်ားျပားလွၿပီး တရားစီရင္ေရးအေၾကာင္း အေကာင္းဘက္က သုံးသပ္ေ၀ဖန္သူမ်ားအေပၚ ဆဲဆုိေထာမနာျပဳသူမ်ားကလည္း မ်ားျပားလွသည္။

      တရားစီရင္ေရးသည္ ႏုိင္ငံ့ခက္မသုံးျဖာ အာဏာ(၃)ရပ္အနက္ သီးျခားလြပ္လပ္စြာ ရပ္တည္ရ ေသာ အာဏာတစ္ရပ္ရရွိထားသည့္ တတိယမ႑ဳိင္ပင္ ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ေရးသည္ အျခား မ႑ိဳင္မ်ားၾကား တရားစီရင္ေရးအာဏာျဖင့္ အျပန္အလွန္ထိန္းေက်ာင္းျခင္းကုိ ေဆာင္ရြက္ရသလုိ တရား ဥပေဒစုိးမုိးေရးအတြက္ ျပ႒ာန္းဥပေဒမ်ားကုိ အတည္ျပဳက်င့္သုံးေဆာင္ရြက္ရသည့္ မ႑ဳိင္လည္း ျဖစ္ေပ သည္။

       ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံတြင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ဳိင္ တည့္မတ္ခုိင္မာေရးသည္ လြန္စြာအေရးႀကီး သည္။ တရားရုံးမ်ားသည္ ျပ႒ာန္းဥပေဒမ်ားအရ မွန္ကန္မႈ၊ တရားမွ်တမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကုိ အကာအကြယ္ျပဳရန္ တာ၀န္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားရုံးမ်ားတြင္ တရား စီရင္ေရးအာဏာ အသီးသီးအပ္ႏွံ၍ တာ၀န္ေပးအပ္ထားေသာ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ ျပ႒ာန္းဥပေဒ မ်ားအရ မွန္ကန္မႈ၊ တရားမွ်တမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ရန္၊ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကုိ ကာကြယ္ ေပးရန္ အဓိက တာ၀န္ရွိေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ 

      ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ၌ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထား သည္။ ထုိအေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကုိ ႏုိင္ငံသားတုိင္းအေပၚ ညီတူညီမွ် ကာကြယ္ေပးရန္ လုိအပ္သည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ ယင္းတာ၀န္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ ႏုိင္ငံေတာ္က ယုံၾကည္စြာျဖင့္ အာဏာ အပ္ႏွင္းခံထားရသူျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံႀကီးမ်ားတြင္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ ၎၏စီရင္ ခ်က္၌ ဥပေဒတစ္ရပ္သည္ တရားမွ်တမႈမရွိေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မႈ မရွိေၾကာင္းကုိပင္ မီးေမာင္းထုိး ေထာက္ျပခြင့္ရွိသည္။ ထည့္သြင္းေရးသား ေ၀ဖန္သုံးသပ္ခြင့္ ရွိသည္။  

      ႏုိင္ငံ့တတိယမ႑ဳိင္ျဖစ္သည့္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ တည့္မတ္ခုိင္မာေရးတြင္ တရားစီရင္ေရး အာဏာကုိ ယုံမွတ္အပ္ႏွင္းျခင္းခံရသည့္ တရားသူႀကီးမ်ားအားလုံးတြင္ အဓိကတာ၀န္ရွိေၾကာင္း အထက္ တြင္ ဆုိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ၾကရသည့္ အျခားအက်ိဳး သက္ ဆုိင္သူမ်ားတြင္လည္း အသီးသီးတာ၀န္ရွိသည္မွာ မွန္ပါသည္။ 

      သုိ႔ရာတြင္ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ အမႈ စီရင္ၾကားနာရာ တရားခြင္တစ္ခုကုိ ႀကီးၾကပ္ရသူ၊ ဦးေဆာင္ရသူျဖစ္ၿပီး အျခားဆက္စပ္ပါ၀င္ ေနသူမ်ား အေပၚ မည္သုိ႔ဦးေဆာင္ရမည္၊ မည္ကဲ့သုိ႔ႀကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္ရမည္ စသည္တုိ႔ကုိ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒႏွင့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ေပးထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း၏ တည့္ မတ္ခုိင္မာမႈသည္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္တစ္ခုလုံး တည့္မတ္ခုိင္မာေရးႏွင့္ တုိက္ရုိက္အခ်ိဳးက်သည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

      တရားစီရင္ေရးမ႑ဳိင္ တည့္မတ္ခုိင္မာေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အာဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည့္ တရား စီရင္ေရးအာဏာကုိ အပ္ႏွင္းထားျခင္းခံရသူ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း တည့္မတ္ခုိင္မာမႈရွိရန္ လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း တည့္မတ္ခုိင္မာႏုိင္ပါမွ တရားစီရင္ေရးမ႑ဳိင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တည့္မတ္ ခုိင္မာလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း တည့္မတ္ခုိင္မာမႈရွိမရွိ တုိင္းတာရမည့္ အဓိက ေပတံႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိပါသည္။ အဆုိပါေပတံႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ တရားသူႀကီးတစ္ဦး၏ အျပဳ အမူ၊ အေျပာအဆုိ၊ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ ၾကားနာစီရင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္ (၁) ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ လုိက္နာက်င့္ႀကံရမည့္ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ညီမညီႏွင့္ (၂) အဂတိတရား မ်ားႏွင့္ ကင္းလြတ္ျခင္းရွိမရွိ တုိ႔ပင္ျဖစ္ေပသည္။

      ပထမေပတံသည္ ျပ႒ာန္းဥပေဒ၊ က်င့္ထုံးဥပေဒ၊ လက္စြဲမ်ား၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ လမ္းညႊန္ ခ်က္မ်ား၊ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား၊ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ညီမညီပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ညီညြတ္ေစရန္မွာ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ အဆုိပါသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကုိ ေက်ေက်ညက္ညက္ သိရွိနားလည္ရန္ လုိအပ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားသူႀကီးတစ္ေယာက္သည့္ အၿမဲဖတ္မွတ္ေလ့လာ သင္ယူေနရန္လုိအပ္ သည္။ တရားရုံးမ်ားတြင္ က်င့္သုံးေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ား၊ ဆရာ့ဆရာမ်ား၏ လမ္းညႊန္မႈမ်ားေလာက္ကုိသာ အားကုိးလုိ႔မရ။ မူရင္းျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကုိ လက္ကုိင္ထားရန္ လုိအပ္သည္။ ျပ႒ာန္းဥပေဒမ်ားကုိ ဖြင့္ဆုိ ရွင္းလင္းေရးသားထားသည့္ စာအုပ္မ်ားကုိလည္း လက္ကုိင္ထားသင့္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားသူႀကီး တစ္ဦးသည္ စာအုပ္ႀကီးသမား တစ္ဦးျဖစ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ 

       ပထမေပတံအတြက္ ေနာက္ထပ္လုိအပ္ခ်က္တစ္ရပ္မွာ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကုိ က်င့္သုံးေဆာင္ ရြက္ျခင္းဆုိင္ရာ အႏုပညာကုိ နားလည္တတ္ေျမာက္ရန္ လုိအပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အထက္တြင္ဆုိခဲ့သည့္ ျပ႒ာန္းဥပေဒ၊ က်င့္ထုံးဥပေဒ၊ လက္စြဲမ်ား၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား၊ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား၊ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းမ်ားကုိ ဖတ္ရႈမည္ဆုိလွ်င္ နားလည္ႏုိင္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အသက္၀င္ေအာင္ က်င့္သုံး အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေရးမွာမူကား အႏုပညာတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ပုိ၍ခက္ခဲသည္။ တရားသူႀကီး တစ္ဦးသည္ စာျဖင့္ေရးသားျပ႒ာန္းခ်က္(The Letter of the Law)ကုိ ေက်ေက်ညက္ညက္ ဖတ္ရႈ ေလ့လာမွတ္သားရန္ လုိအပ္သလုိ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အႏွစ္သာရ (The Spirit of the Law)ေရာက္ေအာင္ က်င့္သုံးေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္လည္း လြန္စြာအေရးႀကီးပါသည္။ ထုိသုိ႔က်င့္သုံး ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္အတြက္ လူသားဆန္မႈ၊ သဘာ၀တရားမွ်တမႈကုိ ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိးထားတတ္မႈ၊ လူကုိလူလုိ ျမင္တတ္၊ေတြးတတ္၊ စဥ္းစားတတ္သည့္ အေလ့အထသဘာ၀၊ အရာရာကုိ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ဆင္ျခင္သုံး သပ္ေဆာင္ရြက္တတ္မႈ၊ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ မိမိ၏အတၱေနာမတိကုိ ထိန္းသိမ္းတုံ႔ျပန္တတ္မႈ စသည့္ အရည္အ ေသြးမ်ားလည္း ျပည့္စုံရန္ လုိအပ္မည္ ျဖစ္သည္။ 

      သည့္အတြက္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ အၿမဲဖတ္မွတ္ေလ့လာေနရန္ လုိအပ္သည္။ မ်က္စိဖြင့္ နားစြင့္၍ ေခတ္၏ေတာင္းဆုိမႈ၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏အေရြ႕ကုိလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ သိရွိေနရန္ လုိအပ္ သည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးကုိ ျပ႒ာန္းဥပေဒမ်ား၊ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာမ်ား ဖတ္ရႈႏုိင္ရန္ အခြင့္အေရး ႏွင့္ အခ်ိန္ေပးရန္ လုိအပ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ စာရင္းဇယားမ်ား၊ ကိန္း ဂဏန္းမ်ား၊ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေနမည္၊ လူမႈေရးကိစၥရပ္မ်ား၊ ဗာဟီရကိစၥရပ္မ်ားျဖင့္ သာ အခ်ိန္ကုန္ေနမည္၊ မႏုိင္၀န္မ်ား ထမ္းရြက္ေနရမည္ဆုိလွ်င္ ျပ႒ာန္းဥပေဒမ်ား၏ အႏွစ္သာရ(The Spirit of the Law) ေရာက္ေအာင္ က်င့္သုံးေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ခက္ခဲေပလိမ့္မည္။ အလားတူပင္ တရား သူႀကီးတစ္ဦးသည္ သာမန္၀န္ထမ္းတစ္ဦး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည့္ ရုံးလုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ ၀န္ပိေနမည္ ဆုိလွ်င္လည္း ဥပေဒကုိ က်င့္သုံးေဖာ္ေဆာင္ရာ၌ စာျဖင့္ေရးသားျပ႒ာန္းခ်က္ (The Letter of the Law) မွ်ေလာက္ျဖင့္သာ ခရီးဆုံးေနေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားသူႀကီးတုိင္းက ျပ႒ာန္း ဥပေဒမ်ား၏ အႏွစ္သာရ(The Spirit of the Law) ေရာက္ေအာင္ က်င့္သုံးေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ပံ့ပုိးေပး သည့္ ၀န္းက်င္တစ္ရပ္ ရွိေနရန္လည္း အေရးႀကီးပါသည္။

      ဒုတိယေပတံမွာ အဂတိတရားကင္းစင္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ အဂတိတရားဟုဆုိရာ၌ တရားရုံး မ်ားတြင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကင္းရွင္းေရးသည္ ပထမဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ ထုိ အခ်က္သည္ အဂတိတရား(၄)ပါးအနက္ ေဖါက္ဖ်က္မႈအမ်ားဆုံး အေၾကာင္းအရာျဖစ္သည္။ တရားသူ ႀကီးမ်ား လာဘ္စားလွ်င္ တုိင္တန္းႏုိင္၊ အေရးယူႏုိင္သည့္ ဥပေဒယႏၱယား ရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ထိေရာက္ေသာ အေရးယူမႈမ်ားက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥအတြက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ရာတြင္ လုံး၀ ေပ်ာက္သြားမည္ဆုိသည္ကား မေသခ်ာလွ။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ ေငြေၾကးအတြက္ အလုပ္မလုပ္ဘဲ ႏုိင္ငံႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္အလုပ္လုပ္ေစရန္ ၎၏အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္က အာမခံ ေပးထားရန္ လုိအပ္သည္။ ဖြံ႔ၿဖဳိးတုိးတက္ေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ တရားသူႀကီးမ်ားကုိ လစာေကာင္းေကာင္း ေပးထားသည္။ အျခား၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္မတူ၊ လုပ္ငန္းသဘာ၀အရ လုိအပ္သည့္စရိတ္မ်ား ခြင့္ျပဳေပးထား သည္။ မိမိကုိယ္တုိင္ႏွင့္ မိသားစု၏က်န္းမာေရးအတြက္ က်န္းမာေရးအာမခံရွိသည္။ ေနေရးထုိင္ေရး အတြက္ ထုိက္တန္သည့္ အစုိးရအိမ္ရာ ဖန္တီးေပးသည္။ သားသမီးမ်ား၏ ပညာေရးအတြက္ ဘြဲ႔ရသည္ အထိ အစုိးရကတာ၀န္ယူေပးသည္။ ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရသည့္အခါ ေျပာင္းေရႊ႕စရိတ္ကုိ လုံ ေလာက္ေအာင္ ခြင့္ျပဳသည္။ အစုိးရက လုံေလာက္ေအာင္ေပးထားလည္း လာဘ္စားခ်င္သူက စားတာပါ ပဲ ဟူ၍ ေမးခြန္းထုတ္သူေတြ ေတြ႔ဖူးသည္။ အစုိးရက လုံေလာက္ေအာင္ေပးထားပါလွ်က္ လာဘ္စားလွ်င္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူသည့္ ဥပေဒယႏၱယားျဖင့္ ထိန္းေက်ာင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ 

      အဂတိတရား(၄)ပါးသည္ တံစုိးလက္ေဆာင္ေပးျခင္း တည္းဟူသည့္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥ ထက္ မ်ားစြာက်ယ္ျပန္႔သည္။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ တရားစီရင္ေရးဆုိင္ရာ အေျခခံမူျဖစ္သည့္ “လြတ္လပ္စြာ တရားစီရင္ျခင္း” သည္ အဂတိတရား(၄)ပါးကင္းစင္သည့္ တရားစီရင္ မႈကုိ ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္သည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးက ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ လူခ်င္းခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ၊ တစ္စုံတစ္ရာ ဆက္စပ္ပတ္သက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အမွန္ကုိ အမွား၊ အမွားကုိအမွန္ စီရင္ရျခင္းသည္လည္း လြတ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အဂတိတရား(၁)ပါးမွာ ေမာဟဂတိ ျဖစ္သည္။ တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ အခ်က္အလက္သုံးသပ္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာရန္လုိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဥပေဒျပႆနာမ်ားကုိ ေျဖရွင္းရာတြင္လည္း က်ိဳးေၾကာင္းခုိင္လုံစြာ ေျဖရွင္းဆုံးျဖတ္ႏုိင္ရန္ လုိသည္။ သည့္အတြက္ အမွန္ႏွင့္အမွား၊ ဓမၼႏွင့္ အဓမၼ၊ တရားႏွင့္ မတရားကုိ ဆင္ျခင္ခြဲျခား သုံးသပ္ႏုိင္သည့္ အေလ့အလာ ဗဟုသုတလုိသည္။ ဥာဏ္ပညာ ဆင္ျခင္တုံတရား လုိသည္။ သုိ႔မွသာ ေမာဟကင္းေသာ တရားစီရင္ျခင္းကုိ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ 

      တရားစီရင္ေရး တည့္မတ္ခုိင္မာေရးအတြက္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း တည့္မတ္ခုိင္မာရန္ တုိင္း တာရမည့္ ေပတံ(၂)ေခ်ာင္းကုိ အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။ အျခားေသာလုိအပ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးခ်င္း မိမိကုိယ္မိမိ ျပန္လည္သုံးသပ္တုိင္းတာရန္ လုိအပ္သည့္ အခ်က္မ်ားကုိ မီးေမာင္းထုိး တင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ျမတ္မ်ိဳးလတ္

(၂၃-၂-၂၀၁၉ ရက္ေန႔ထုတ္ စံေတာ္ခ်ိန္ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာ).

Unicode

မြတ်မျိုးလတ်

+++++++


       နိုင်ငံ့တတိယမဏ္ဍိုင်ဖြစ်သည့် တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင်သည် ယိမ်းယိုင်နေကြောင်း၊ ပြိုလဲနေကြောင်း ပြောဆိုဝေဖန်သံတွေက ညံစီနေသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ လက်ရှိတရားစီရင်ရေးအခြေအနေကို အကောင်း မြင်သူ၊ ထောက်ခံသူက အင်မတန်နည်းလွန်းနေသည်။ လူမှုကွန်ရက်စာမျက်နှာတွင် တရားစီရင်ရေး အကြောင်း ဝေဖန်ထောက်ပြသူများအတွက် လက်ခုပ်သံများက များပြားလှပြီး တရားစီရင်ရေးအကြောင်း အကောင်းဘက်က သုံးသပ်ဝေဖန်သူများအပေါ် ဆဲဆိုထောမနာပြုသူများကလည်း များပြားလှသည်။


      တရားစီရင်ရေးသည် နိုင်ငံ့ခက်မသုံးဖြာ အာဏာ(၃)ရပ်အနက် သီးခြားလွပ်လပ်စွာ ရပ်တည်ရ သော အာဏာတစ်ရပ်ရရှိထားသည့် တတိယမဏ္ဍိုင်ပင် ဖြစ်သည်။ တရားစီရင်ရေးသည် အခြား မဏ္ဍိုင်များကြား တရားစီရင်ရေးအာဏာဖြင့် အပြန်အလှန်ထိန်းကျောင်းခြင်းကို ဆောင်ရွက်ရသလို တရား ဥပဒေစိုးမိုးရေးအတွက် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေများကို အတည်ပြုကျင့်သုံးဆောင်ရွက်ရသည့် မဏ္ဍိုင်လည်း ဖြစ်ပေ သည်။


       ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံတွင် တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင် တည့်မတ်ခိုင်မာရေးသည် လွန်စွာအရေးကြီး သည်။ တရားရုံးများသည် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေများအရ မှန်ကန်မှု၊ တရားမျှတမှုကို ဖော်ထုတ်ပြီး နိုင်ငံသားများ၏ အခြေခံအခွင့်အရေးများကို အကာအကွယ်ပြုရန် တာဝန်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် တရားရုံးများတွင် တရား စီရင်ရေးအာဏာ အသီးသီးအပ်နှံ၍ တာဝန်ပေးအပ်ထားသော တရားသူကြီးများသည် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေ များအရ မှန်ကန်မှု၊ တရားမျှတမှုကို ဖော်ထုတ်ရန်၊ နိုင်ငံသားများ၏ အခြေခံအခွင့်အရေးများကို ကာကွယ် ပေးရန် အဓိက တာဝန်ရှိကြောင်း ထင်ရှားသည်။ 


      နိုင်ငံသားများ၏ အခြေခံအခွင့်အရေးများသည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ၌ သတ်မှတ်ပြဋ္ဌာန်းထား သည်။ ထိုအခြေခံအခွင့်အရေးများကို နိုင်ငံသားတိုင်းအပေါ် ညီတူညီမျှ ကာကွယ်ပေးရန် လိုအပ်သည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် ယင်းတာဝန်များကို ဆောင်ရွက်ရန် နိုင်ငံတော်က ယုံကြည်စွာဖြင့် အာဏာ အပ်နှင်းခံထားရသူဖြစ်သည်။ အချို့ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံကြီးများတွင် တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် ၎င်း၏စီရင် ချက်၌ ဥပဒေတစ်ရပ်သည် တရားမျှတမှုမရှိကြောင်း၊ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေပြဋ္ဌာန်းချက်နှင့် ညီညွတ်မှု မရှိကြောင်းကိုပင် မီးမောင်းထိုး ထောက်ပြခွင့်ရှိသည်။ ထည့်သွင်းရေးသား ဝေဖန်သုံးသပ်ခွင့် ရှိသည်။  


      နိုင်ငံ့တတိယမဏ္ဍိုင်ဖြစ်သည့် တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင် တည့်မတ်ခိုင်မာရေးတွင် တရားစီရင်ရေး အာဏာကို ယုံမှတ်အပ်နှင်းခြင်းခံရသည့် တရားသူကြီးများအားလုံးတွင် အဓိကတာဝန်ရှိကြောင်း အထက် တွင် ဆိုခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ တရားစီရင်ရေးလုပ်ငန်းတွင် ဆက်စပ်ဆောင်ရွက်ကြရသည့် အခြားအကျိုး သက် ဆိုင်သူများတွင်လည်း အသီးသီးတာဝန်ရှိသည်မှာ မှန်ပါသည်။ 


      သို့ရာတွင် တရားသူကြီးများသည် အမှု စီရင်ကြားနာရာ တရားခွင်တစ်ခုကို ကြီးကြပ်ရသူ၊ ဦးဆောင်ရသူဖြစ်ပြီး အခြားဆက်စပ်ပါဝင် နေသူများ အပေါ် မည်သို့ဦးဆောင်ရမည်၊ မည်ကဲ့သို့ကြီးကြပ်ဆောင်ရွက်ရမည် စသည်တို့ကို ဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေနှင့် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများဖြင့် သတ်မှတ်ပေးထားပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း၏ တည့် မတ်ခိုင်မာမှုသည် တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင်တစ်ခုလုံး တည့်မတ်ခိုင်မာရေးနှင့် တိုက်ရိုက်အချိုးကျသည်ဟု ဆိုချင်ပါသည်။


      တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင် တည့်မတ်ခိုင်မာရေးအတွက် နိုင်ငံတော်၏ အာဏာတစ်ရပ်ဖြစ်သည့် တရား စီရင်ရေးအာဏာကို အပ်နှင်းထားခြင်းခံရသူ တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း တည့်မတ်ခိုင်မာမှုရှိရန် လွန်စွာ အရေးကြီးပါသည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း တည့်မတ်ခိုင်မာနိုင်ပါမှ တရားစီရင်ရေးမဏ္ဍိုင်ကြီးတစ်ခုလုံး တည့်မတ် ခိုင်မာလာနိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း တည့်မတ်ခိုင်မာမှုရှိမရှိ တိုင်းတာရမည့် အဓိက ပေတံကြီးနှစ်ချောင်းသာ ရှိပါသည်။ အဆိုပါပေတံကြီးနှစ်ချောင်းမှာ တရားသူကြီးတစ်ဦး၏ အပြု အမူ၊ အပြောအဆို၊ ဆောင်ရွက်ချက်များ၊ ကြားနာစီရင် ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် (၁) ဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေ၊ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ၊ လိုက်နာကျင့်ကြံရမည့် ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်းများနှင့် ညီမညီနှင့် (၂) အဂတိတရား များနှင့် ကင်းလွတ်ခြင်းရှိမရှိ တို့ပင်ဖြစ်ပေသည်။


      ပထမပေတံသည် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေ၊ ကျင့်ထုံးဥပဒေ၊ လက်စွဲများ၊ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ၊ လမ်းညွှန် ချက်များ၊ ညွှန်ကြားချက်များ၊ ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်းများနှင့် ညီမညီပင် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ညီညွတ်စေရန်မှာ တရားသူကြီးများသည် အဆိုပါသတ်မှတ်ချက်များကို ကျေကျေညက်ညက် သိရှိနားလည်ရန် လိုအပ်မည် ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် တရားသူကြီးတစ်ယောက်သည့် အမြဲဖတ်မှတ်လေ့လာ သင်ယူနေရန်လိုအပ် သည်။ တရားရုံးများတွင် ကျင့်သုံးဆောင်ရွက်နေမှုများ၊ ဆရာ့ဆရာများ၏ လမ်းညွှန်မှုများလောက်ကိုသာ အားကိုးလို့မရ။ မူရင်းပြဋ္ဌာန်းချက်များကို လက်ကိုင်ထားရန် လိုအပ်သည်။ ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေများကို ဖွင့်ဆို ရှင်းလင်းရေးသားထားသည့် စာအုပ်များကိုလည်း လက်ကိုင်ထားသင့်သည်။ ထို့ကြောင့် တရားသူကြီး တစ်ဦးသည် စာအုပ်ကြီးသမား တစ်ဦးဖြစ်ရန် အရေးကြီးသည်။ 


       ပထမပေတံအတွက် နောက်ထပ်လိုအပ်ချက်တစ်ရပ်မှာ ဥပဒေပြဋ္ဌာန်းချက်များကို ကျင့်သုံးဆောင် ရွက်ခြင်းဆိုင်ရာ အနုပညာကို နားလည်တတ်မြောက်ရန် လိုအပ်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ အထက်တွင်ဆိုခဲ့သည့် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေ၊ ကျင့်ထုံးဥပဒေ၊ လက်စွဲများ၊ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ၊ လမ်းညွှန်ချက်များ၊ ညွှန်ကြားချက်များ၊ ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်းများကို ဖတ်ရှုမည်ဆိုလျှင် နားလည်နိုင်သည်။ သို့ရာတွင် အသက်ဝင်အောင် ကျင့်သုံး အကောင်အထည်ဖော်နိုင်ရေးမှာမူကား အနုပညာတစ်ရပ်ပင်ဖြစ်သည်။ ပို၍ခက်ခဲသည်။ တရားသူကြီး တစ်ဦးသည် စာဖြင့်ရေးသားပြဋ္ဌာန်းချက်(The Letter of the Law)ကို ကျေကျေညက်ညက် ဖတ်ရှု လေ့လာမှတ်သားရန် လိုအပ်သလို ဥပဒေပြဋ္ဌာန်းချက်များ၏ ရည်ရွယ်ချက်၊ အနှစ်သာရ (The Spirit of the Law)ရောက်အောင် ကျင့်သုံးဖော်ဆောင်နိုင်ရန်လည်း လွန်စွာအရေးကြီးပါသည်။ ထိုသို့ကျင့်သုံး ဖော်ဆောင်နိုင်ရန်အတွက် လူသားဆန်မှု၊ သဘာဝတရားမျှတမှုကို မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားတတ်မှု၊ လူကိုလူလို မြင်တတ်၊တွေးတတ်၊ စဉ်းစားတတ်သည့် အလေ့အထသဘာဝ၊ အရာရာကို ဉာဏ်ပညာဖြင့် ဆင်ခြင်သုံး သပ်ဆောင်ရွက်တတ်မှု၊ စိတ်ခံစားမှုနှင့် မိမိ၏အတ္တနောမတိကို ထိန်းသိမ်းတုံ့ပြန်တတ်မှု စသည့် အရည်အ သွေးများလည်း ပြည့်စုံရန် လိုအပ်မည် ဖြစ်သည်။ 


      သည့်အတွက် တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် အမြဲဖတ်မှတ်လေ့လာနေရန် လိုအပ်သည်။ မျက်စိဖွင့် နားစွင့်၍ ခေတ်၏တောင်းဆိုမှု၊ လူ့အဖွဲ့အစည်း၏အရွေ့ကိုလည်း မျက်ခြည်မပြတ် သိရှိနေရန် လိုအပ် သည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးကို ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေများ၊ နေ့စဉ်ထုတ်သတင်းစာများ ဖတ်ရှုနိုင်ရန် အခွင့်အရေး နှင့် အချိန်ပေးရန် လိုအပ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် စာရင်းဇယားများ၊ ကိန်း ဂဏန်းများ၊ လမ်းညွှန်ချက်များဖြင့်သာ အချိန်ကုန်နေမည်၊ လူမှုရေးကိစ္စရပ်များ၊ ဗာဟီရကိစ္စရပ်များဖြင့် သာ အချိန်ကုန်နေမည်၊ မနိုင်ဝန်များ ထမ်းရွက်နေရမည်ဆိုလျှင် ပြဋ္ဌာန်းဥပဒေများ၏ အနှစ်သာရ(The Spirit of the Law) ရောက်အောင် ကျင့်သုံးဖော်ဆောင်နိုင်ရန် ခက်ခဲပေလိမ့်မည်။ အလားတူပင် တရား သူကြီးတစ်ဦးသည် သာမန်ဝန်ထမ်းတစ်ဦး ဆောင်ရွက်နိုင်သည့် ရုံးလုပ်ငန်းတာဝန်များနှင့်သာ အချိန်ကုန် ဝန်ပိနေမည် ဆိုလျှင်လည်း ဥပဒေကို ကျင့်သုံးဖော်ဆောင်ရာ၌ စာဖြင့်ရေးသားပြဋ္ဌာန်းချက် (The Letter of the Law) မျှလောက်ဖြင့်သာ ခရီးဆုံးနေပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် တရားသူကြီးတိုင်းက ပြဋ္ဌာန်း ဥပဒေများ၏ အနှစ်သာရ(The Spirit of the Law) ရောက်အောင် ကျင့်သုံးဖော်ဆောင်နိုင်ရန် ပံ့ပိုးပေး သည့် ဝန်းကျင်တစ်ရပ် ရှိနေရန်လည်း အရေးကြီးပါသည်။


      ဒုတိယပေတံမှာ အဂတိတရားကင်းစင်ရေးပင် ဖြစ်သည်။ အဂတိတရားဟုဆိုရာ၌ တရားရုံး များတွင် လာဘ်ပေးလာဘ်ယူကင်းရှင်းရေးသည် ပထမဦးစားပေး ဆောင်ရွက်ရမည့်ကိစ္စဖြစ်သည်။ ထို အချက်သည် အဂတိတရား(၄)ပါးအနက် ဖေါက်ဖျက်မှုအများဆုံး အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ တရားသူ ကြီးများ လာဘ်စားလျှင် တိုင်တန်းနိုင်၊ အရေးယူနိုင်သည့် ဥပဒေယန္တယား ရှိပြီးဖြစ်သည်။ ထိရောက်သော အရေးယူမှုများက လာဘ်ပေးလာဘ်ယူကိစ္စအတွက် အဟန့်အတား ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် လုံး၀ ပျောက်သွားမည်ဆိုသည်ကား မသေချာလှ။ တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် ငွေကြေးအတွက် အလုပ်မလုပ်ဘဲ နိုင်ငံနှင့် နိုင်ငံသားများအတွက်အလုပ်လုပ်စေရန် ၎င်း၏အခြေခံလိုအပ်ချက်များကို နိုင်ငံတော်က အာမခံ ပေးထားရန် လိုအပ်သည်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သောနိုင်ငံများတွင် တရားသူကြီးများကို လစာကောင်းကောင်း ပေးထားသည်။ အခြားဝန်ထမ်းများနှင့်မတူ၊ လုပ်ငန်းသဘာဝအရ လိုအပ်သည့်စရိတ်များ ခွင့်ပြုပေးထား သည်။ မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် မိသားစု၏ကျန်းမာရေးအတွက် ကျန်းမာရေးအာမခံရှိသည်။ နေရေးထိုင်ရေး အတွက် ထိုက်တန်သည့် အစိုးရအိမ်ရာ ဖန်တီးပေးသည်။ သားသမီးများ၏ ပညာရေးအတွက် ဘွဲ့ရသည် အထိ အစိုးရကတာဝန်ယူပေးသည်။ ပြောင်းရွှေ့တာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည့်အခါ ပြောင်းရွှေ့စရိတ်ကို လုံ လောက်အောင် ခွင့်ပြုသည်။ အစိုးရက လုံလောက်အောင်ပေးထားလည်း လာဘ်စားချင်သူက စားတာပါ ပဲ ဟူ၍ မေးခွန်းထုတ်သူတွေ တွေ့ဖူးသည်။ အစိုးရက လုံလောက်အောင်ပေးထားပါလျှက် လာဘ်စားလျှင် ထိထိရောက်ရောက် အရေးယူသည့် ဥပဒေယန္တယားဖြင့် ထိန်းကျောင်းရမည် ဖြစ်သည်။ 


      အဂတိတရား(၄)ပါးသည် တံစိုးလက်ဆောင်ပေးခြင်း တည်းဟူသည့် လာဘ်ပေးလာဘ်ယူကိစ္စ ထက် များစွာကျယ်ပြန့်သည်။ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေတွင် ပြဋ္ဌာန်းထားသည့် တရားစီရင်ရေးဆိုင်ရာ အခြေခံမူဖြစ်သည့် “လွတ်လပ်စွာ တရားစီရင်ခြင်း” သည် အဂတိတရား(၄)ပါးကင်းစင်သည့် တရားစီရင် မှုကို ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးက ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့်ဖြစ်စေ၊ လူချင်းခင်မင်ရင်းနှီးမှု၊ တစ်စုံတစ်ရာ ဆက်စပ်ပတ်သက်မှုကြောင့်ဖြစ်စေ အမှန်ကို အမှား၊ အမှားကိုအမှန် စီရင်ရခြင်းသည်လည်း လွတ်လပ်သည့် တရားစီရင်ခြင်း မဟုတ်ပေ။ အလွန်အရေးကြီးသည့် အဂတိတရား(၁)ပါးမှာ မောဟဂတိ ဖြစ်သည်။ တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် အချက်အလက်သုံးသပ်ရာတွင် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာရန်လိုသည်။ ထို့ပြင် ဥပဒေပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရာတွင်လည်း ကျိုးကြောင်းခိုင်လုံစွာ ဖြေရှင်းဆုံးဖြတ်နိုင်ရန် လိုသည်။ သည့်အတွက် အမှန်နှင့်အမှား၊ ဓမ္မနှင့် အဓမ္မ၊ တရားနှင့် မတရားကို ဆင်ခြင်ခွဲခြား သုံးသပ်နိုင်သည့် အလေ့အလာ ဗဟုသုတလိုသည်။ ဉာဏ်ပညာ ဆင်ခြင်တုံတရား လိုသည်။ သို့မှသာ မောဟကင်းသော တရားစီရင်ခြင်းကို ဆောင်ရွက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ 


      တရားစီရင်ရေး တည့်မတ်ခိုင်မာရေးအတွက် တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း တည့်မတ်ခိုင်မာရန် တိုင်း တာရမည့် ပေတံ(၂)ချောင်းကို အထက်တွင် တင်ပြခဲ့ပါသည်။ အခြားသောလိုအပ်ချက်များလည်း ရှိပါသည်။ သို့ရာတွင် တရားသူကြီးတစ်ဦးချင်း မိမိကိုယ်မိမိ ပြန်လည်သုံးသပ်တိုင်းတာရန် လိုအပ်သည့် အချက်များကို မီးမောင်းထိုး တင်ပြလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။


မြတ်မျိုးလတ်


(၂၃-၂-၂၀၁၉ ရက်နေ့ထုတ် စံတော်ချိန်နေ့စဉ်ထုတ်သတင်းစာ).





Wednesday, March 13, 2019

အျပစ္တင္ ျငင္းခံုျခင္းျဖင့္ အေျဖမွန္ရမည္ မဟုတ္။

ေဇယ်ာမိုးျမင့္စံ

လူၿပိန္းႀကိဳက္ လက္ခုပ္သံမ်ားကို အလြန္အမင္း ေမွ်ာ္လင့္၍ ဌာနအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို အလြန္အကၽြံ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္ ႐ႈတ္ ခ်ေနျခင္းထက္ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ အခက္အခဲမ်ား၊ ျပႆနာမ်ား၊ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ မ်ားကို အတြင္းက်က် သိရွိနားလည္ေအာင္ ျပဳကာ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ားေပး ျခင္းက ပို၍ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈ ရွိေစမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔ထုတ္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္၏ မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦး၏ ေျပာဆိုခ်က္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေခါင္းစီးေဖာ္ျပခ်က္မွာ အသည္းယား စရာပဲ ျဖစ္ပါသည္။

သတင္းစာမ်ား ႏုိင္ငံပိုင္ဆုိ လွ်င္ ခုိးၾက သံုးၾက ဗုန္းၾကမွာပဲ.. တဲ့။

ပုဂၢလိကသတင္းစာမ်ား ထုတ္ ေဝခြင့္ျပဳပါက ႏုိင္ငံပိုင္သတင္းစာ ဆက္လက္ထားရွိရန္ သင့္မသင့္ဆို ေသာ ျပႆနာ ကို ေသခ်ာဃန ေလ့ လာခဲ့ဖူးျခင္း မရွိသျဖင့္ ဤေနရာတြင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးလိုျခင္းမရွိပါ။ ပုဂၢလိ ကႏွင့္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာတို႔ အတူ တကြ ရွိသင့္ မရွိသင့္ သို႔မဟုတ္ ပုဂၢလိက သတင္းစာသာလွ်င္ ရွိသင့္ ၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာဟူ၍ တစ္ ေစာင္တစ္ေလမွ်ပင္ ရွိရန္သင့္၊ မသင့္ဆိုသည္မွာ သီးျခားစဥ္းစား၍ အေျဖရွာရမည့္ ကိစၥ ျဖစ္တန္ရာပါ သည္။ သို႔ရာတြင္ ႏုိင္ငံပိုင္သတင္း စာကို ဆက္လက္၍ ထားရွိေနဦး မည္ဆို႐ံုမွ်ျဖင့္ ခိုးၾက သံုးၾက ဗုန္း ၾကမွာပဲဟူ၍ တစ္ထစ္ခ် စြပ္စြဲေျပာဆိုရန္မူကား အဆင္ျခင္မဲ့ ဝါးလံုး ေခ်းသုတ္ ေျပာရာေရာက္ပါသည္။ လူေကာင္းသူေကာင္းမ်ားကို အားနာဖို႔ ေကာင္းပါသည္။

မည္သည့္ဌာနအဖြဲ႕အသင္းမဆို ေကာင္းသူေတြရွိသကဲ့သို႔ ဆိုးသူေတြ ရွိႏုိင္ပါသည္။ ႐ိုးေျဖာင့္သူတုိ႔ရွိ သကဲ့သို႔ မ႐ိုး မေျဖာင့္သူတုိ႔လည္း ရွိႏိုင္ပါသည္။ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ တည္းပင္လွ်င္ ေကာင္းသည့္အခါ ေကာင္း၍ ဆုိးသည့္အခါ ဆိုးသည္ မ်ဳိးရွိႏိုင္ပါသည္။ ပညာရွိအထင္ခံ လိုပါက ႏႈိင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္္သုခမိန္ဆို သလို သတိခ်ပ္၍ ေျပာတတ္ဖို႔လိုပါ သည္။ ဉာဏ္နည္းသူတုိ႔သည္  အေပါစားလက္ခုပ္သံမ်ားကို အလြန္အမင္း သာယာတတ္သည္ ျဖစ္ရာ မိမိတုိ႔၏ လူသိရွင္ၾကားေျပာဆိုခ်က္ ကို ပညာရွိတို႔ ရယ္ဖြယ္ မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤကမၻာေျမတြင္ သူမိုက္တုိ႔  ၏ အခ်ဳိးအစားက ပိုသာႏိုင္ဖြယ္ရွိ ပါသည္။ ဉာဏ္ႀကီးသူတုိ႔သည္ လြယ္လြယ္ လက္ခုပ္တီးေလ့ မရွိပါ။ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မွန္ကန္မွ်တမႈ သာလွ်င္ အစစ္အမွန္ျဖစ္သည္ကို ယံုမွားဖြယ္ မရွိသင့္ပါေခ်။

မၾကာေသးမီက ဖြဲ႕စည္းသည့္ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မတီက ေတြ႕ရွိ ခ်က္ ၁၉ ခ်က္ႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္ ၅ ခ်က္ပါဝင္ေသာ အစီရင္ခံစာ တစ္ေစာင္ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြားခဲ့သည္ဟု ဆုိပါသည္။

သတင္းေဖာ္ျပခ်က္ တစ္ခုမွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပပါမည္။

ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ တရား႐ံုး မ်ားတြင္ အမႈပြဲစားမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ တရား႐ံုးဆင့္ေခၚမႈတြင္ ရဲႏွင့္ဆင့္ စာလုလင္၏ ပ်က္ကြက္မႈမ်ား ေၾကာင့္ သက္ေသမ်ား မလာႏိုင္ သကဲ့သို႔ သက္ေသစရိတ္ ခ်က္ခ်င္း မထုတ္ေပး ႏုိင္သျဖင့္လည္း သက္ေသမ်ား မလာလိုၾကရာ အမႈမ်ားမွာ မလိုအပ္ဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ေနေၾကာင္း၊ အမႈစစ္ေဆး ရာတြင္လည္း သက္ေသမ်ား က အားနာသျဖင့္ အမွန္ထြက္ဆုိရန္ ဝန္ေလးေနၾကေၾကာင္း တရားခြင္မ်ားသည္ က်ဥ္းေျမာင္းလွသျဖင့္ အမ်ားျပည္ သူေရွ႕ေမွာက္တြင္ တရားစီရင္ရန္ အခက္အခဲ ရွိေနသကဲ့သို႔ တရားေရး ဝန္ထမ္းမ်ား အပါအဝင္ လူထုမွာ အေၾကာက္တရား လႊမ္းမိုးေနသျဖင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာရဲၾကေသး ေၾကာင္း၊ တုိင္ခ်က္မ်ားကို စြပ္စြဲခံရသူမ်ားကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ ရာမွ ထြက္လာေသာ ထြက္ခ်က္မ်ား အေပၚ အေျခခံ၍ တင္မႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈမ်ား ယခုတုိင္ရွိေနသကဲ့သုိ႔ ျပည္သူမ်ား ကလည္း ထိုကိစၥအတြက္ တာဝန္မကင္းဟု မသိၾကေၾကာင္း။

ေသခ်ာဃန စိစစ္ေလ့လာျခင္း မရွိသည့္ ပရမ္းပတာ စြပ္စြဲျပစ္တင္ မႈမ်ားေၾကာင့္ စိတ္လက္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ၾကကုန္ေသာ တတ္သိနားလည္ သူအေပါင္း တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နာက်င္ခံစားေနၾကသည့္ တရား စီရင္မႈဝန္ထမ္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ အဆုိပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပ ထားခ်က္မ်ားအတြက္ ေက်နပ္  ၾကည္ျဖဴႏိုင္ လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။

တရား႐ံုးမ်ား အေပၚ ခ်ီးက်ဴး ထားေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ခ်ီးက်ဴးထားခ်က္ တစ္ခ်က္မွ မပါရွိပါ။

သို႔ေသာ္ ရန္လုိေသာ၊ အျပစ္ရွာေသာ၊ မိမိ၏အျပစ္အနာကုိ ဖံုးကြယ္လို၍ သံေကာင္းဟစ္ျပေသာ အကာျပဲ့ျပဲ့ အႏွစ္မဲ့ သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္တုိ႔ မပါဝင္သည္ ကပင္လွ်င္ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနခဲ့ပါၿပီ။ စာနာ နားလည္မႈကပင္ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနခဲ့ပါၿပီ။ သူတုိ႔ ေလ့လာေတြ႕ရွိထားသည့္ အားနည္းခ်က္မ်ား ကိုသာ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တရား႐ံုး မ်ားစြာ၌ အမွန္တကယ္ ရင္ဆိုင္ ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕ကုိ ေကာ္မတီ သည္ တုိေတာင္းေသာ ကာလအတြင္း ရွာေဖြေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားရွိပါဦးမည္။ အေရးယူရမည့္ သို႔မဟုတ္ ျပဳျပင္ တည့္မတ္ေပးရမည့္ သုိ႔မဟုတ္ ဌာနခ်င္း ပူးေပါင္းညိႇႏိႈင္း၍ အေျဖရွာရ မည့္အခ်က္မ်ား က်န္ရွိပါဦးမည္။  သုိ႔ေသာ္ တစ္ခုမက်န္ မဟုတ္ေသာ္ မွ ကုစားရန္ မလြဲမေသြ လုိအပ္သည့္ အနာဟူသမွ် ရွာေဖြေတြ႕ရွိ ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

တရားစီရင္ေရးဆုိသည္မွာ တရား႐ံုးတစ္ခုတည္းက တစ္ဦး ေကာင္းတစ္ေယာက္ေကာင္း လုပ္၍ ရႏိုင္ေသာ လုပ္ငန္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ရဲအရာရွိ၊ သက္ေသ၊ ေရွ႕ေန၊ ဥပေဒ အရာရွိ၊ ဓာတုေဗဒဝန္၊ လက္ေရး/ လက္ေဗြ ပါရဂူ၊ ဆရာဝန္၊ ေျမ စာရင္းအရာရွိႏွင့္ အျခားဌာနဆုိင္ ရာတို႔၏ မွန္ကန္ေသာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ တုိ႔သည္လည္း အမႈ အေလ်ာက္ အေရးႀကီးေသာအခန္း က႑မွ ပါဝင္ေၾကာင္း မၾကာမီ ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္ လိမ့္မည္ဟု ယူဆ ပါသည္။

တရားသူႀကီးဆိုသူမွာ စစ္ေဆး ေပၚေပါက္သည့္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ားအေပၚ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္  ႏွင့္အညီ မွန္ကန္ မွ်တသည့္ စီရင္ ဆံုးျဖတ္မႈကိုျပဳရန္ အဓိက တာဝန္ ရွိသူျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႐ိုက္သည္ကို ျမင္ေသာ သက္ေသ တုိ႔က အားနာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ေၾကာက္ ရြ႕ံေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ တံစိုးမကင္း ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ႐ိုက္သည္ကုိ ျမင္ေၾကာင္း မထြက္ပါက ႐ိုက္မႈ ျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း ျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသူ တစ္ဦးကုိ ဆီးစစ္ေဆးသည့္ ဓာတု ေဗဒဝန္က ဆီးထဲတြင္ အင္ဖက္တမင္း မေတြ႕ ေၾကာင္း၊ ျပင္ပလကၡဏာ စစ္ေဆးသည့္ ဆရာဝန္က မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲသည့္ လကၡဏာမ်ား မေတြ႕ေၾကာင္း သက္ေသခံပါက ဥပေဒအရ အေရးယူ အျပစ္ေပး ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ အမႈတြင္ သက္ေသအျဖစ္ ဆင့္ေခၚျခင္း ခံရသည့္ ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းက ဆရာဝန္ မ်ားသုိ႔ႏွယ္ အမႈသည္ထံမွ ေျခႂကြခ မရမခ်င္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပ၍  သက္ေသခံရန္ ေရွာင္တိမ္းေနသည္ မ်ိဳးကုိ တရားသူႀကီးမ်ား ႀကံဳဖူးၾကပါသည္။ သက္ေသ ဆင့္ေခၚစာ အတည္ျဖစ္ပါလ်က္ တမင္ေရွာင္ဖယ္ ေနေသာ ရယက ဥကၠ႒ကို ဥပေဒႏွင့္အညီ သက္ေသ ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္ခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ျပင္းထန္စြာ သတိေပးျခင္းခံရေသာ တရားသူႀကီးမ်ိဳး လည္း တကယ္ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။

တရား႐ံုးမ်ားတြင္ ႏွစ္အဆက္ဆက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေျဖရွင္း၍ မေျပလည္ႏိုင္ေသးေသာ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ားစြာ ရွိပါဦးမည္။ တရားသူႀကီး မ်ားသည္ ဥပေဒပညာတတ္ မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ ကို ရယူ တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖုိ႔ လုိပါသည္။ ရန္လုိစိတ္ႏွင့္ အျပစ္ရွာေနျခင္းျဖင့္ ရည္ရြယ္ရင္း မေရာက္ႏိုင္ပါ။

မၾကာေသးမီက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ  တရား႐ံုး အနည္းငယ္ကို ေကာ္မတီ တစ္ခု၏ တာဝန္အရ သြားေရာက္ စစ္ေဆး ေလ့လာ ၿပီးေနာက္ တရား႐ံုးမ်ားအေပၚ လူသိထင္ရွား တရားလက္လြတ္ ထိပါးေျပာဆိုသူတစ္ဦး ရွိခဲ့ပါသည္။ တရား႐ံုးမ်ားဘက္က တစ္စံုတစ္ရာ တုံ႔ျပန္မႈမရွိဘဲ ၿငိမ္သက္ေနခဲ့ေသးသည္ကို ေဝဖန္ ေဆြးေႏြးရန္ မရွိပါ။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိသို႔ ထိပါးေျပာဆုိခဲ့သူသည္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အမႈသည္ထံမွ အခေၾကးေငြ ယူ၍ အမႈလုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေသာ ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေနျပန္ရာ ထုိသူ လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေသာ အမႈမ်ား တြင္ ထုိတရား႐ံုးတို႔က မွန္ကန္မွ်တသည့္ စီရင္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ႏိုင္ပါ မည္လား၊ တစ္စံုတစ္ရာ စိုးရြံ႕ထိတ္လန္႔ မႈျဖင့္ ထိုသူလုိက္ပါေနေသာ အမႈမွန္သမွ် အႏိုင္ေပးစီရင္လိုက္ ေလမည္လားဟူ၍ ထုိသူႏွင့္ ဆုိင္ၿပိဳင္ေသာ အမႈသည္တို႔က သံသယ မကင္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါသည္။ တရားသူႀကီး အငယ္တို႔သည္ မည္သူက မည္ သုိ႔ပင္ ဟန္ေရးျပ၍ ေျပာဆုိေနေစ ကာမူ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔မလို ဥပေဒႏွင့္အညီ အမႈစစ္ေဆး ေပၚေပါက္ခ်က္ အတိုင္းသာလွ်င္ မွန္ကန္ သည့္ စီရင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ရဲရဲတင္းတင္း ခ်မွတ္ဖုိ႔ပဲလိုသည္ဆုိတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္း သိမွ သိၾကပါမည္လားဟု စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္သူတို႔လည္း  ရွိသည္။ သြယ္ဝိုက္ၿခိမ္းေျခာက္မႈ သုိ႔မဟုတ္ မေလ်ာ္ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈျဖင့္ တရားစီရင္ရမည့္ ေခတ္ကာလ မဟုတ္ေတာ့ၿပီကုိ အငယ္ဆံုးတရား သူႀကီးတုိ႔ကပါ လက္ခံယုံရဲႏိုင္ေအာင္ Encourage လုပ္ေပးဖို႔ လိုပါမည္။

တရား႐ံုး၏ပံုရိပ္ကို ညစ္ေထးေစခဲ့သူတုိ႔သည္ ပို၍ သံေကာင္း ဟစ္တတ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္ရပါ မည္။

လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈ ဆိုသည္မွာ ဌာနအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတည္း သို႔မဟုတ္ လူတစ္စု တစ္အုပ္တည္း တြင္ စြဲကပ္လ်က္ ရွိေသာ ေရာဂါ ေဝဒနာခ်က္မဟုတ္သည္ကုိ သေဘာ  ညီႏိုင္ၾကမည္ထင္ပါသည္။ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈကို ျပစ္တင္ေမာင္းမဲ သူတို႔သည္ အက်င့္မပ်က္ ျခမစားသူတုိ႔သာ ျဖစ္ရပါမည္။ ေညာင္သီး စားငွက္ကို ပစ္ခတ္မည့္ ေလးသမား  ကိုယ္တိုင္ ေညာင္ ရိပ္ႏွင့္ လြတ္ရပါမည္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက ေညာင္သီးျဖင့္ ဝလင္ ေနေသာ ေလးသမားက ပို၍ အႏၲရာယ္ႀကီးႏိုင္ပါသည္။

စြက္ဖက္မႈဆုိသည္မွာ လူတခ်ိဳ႕က ထင္ျမင္သကဲ့သုိ႔ အိတ္ပိတ္စာ အိတ္ထဲမွ အမိန္႔တစ္စံုတစ္ရာ မျဖစ္ တန္ရာ ပါ။ အားနည္းခ်က္ရွိေနေသာ အမႈထမ္း အရာထမ္းတို႔၏ ဘဝရပ္ တည္မႈဆုိင္ရာ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္သည့္  အေၾကာက္ တရား တြင္သာ အေျခခံခဲ့ဖြယ္ ရွိပါသည္။ ယခင္ ျပည္သူ႔ တရားသူႀကီးအဖြဲ႕ဥကၠ႒ လုပ္ခဲ့ ေသာ သူရ ဦးေအာင္ေဖ ကေတာ့ ေျပာပါသည္။ “တရားစီရင္မႈဆိုတာ စိတၱသတၱိလုိတယ္၊ တစ္ခါတစ္ခါ သူရဘြဲ႕ တစ္ခုနဲ႔ေတာင္ မလံုေလာက္”  ဟု ဆုိပါသည္။

မည္သည့္ ဌာန အဖြဲ႕အသင္းကို မဆို ရန္လိုေသာသေဘာျဖင့္ အျပစ္တင္ျငင္းခံုေနျခင္းထက္ စိတ္ ေစတနာ ေကာင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္အေျဖ ရွာျခင္းက ပို၍ အက်ိဳးမ်ားဖြယ္ရွိမည္ ထင္ပါသည္။

ေဇယ်ာမိုးျမင့္စံ

Myanmar Independent News journal





Sunday, February 24, 2019

အဆိုအေခ်ဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား (၂)

အဆိုအေခ်မ်ားမွ ထုတ္ပယ္ျခင္း
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

အမိန႔္-၆၊ နည္း ၁၆

တရား႐ုံးသည္ အမႈတြင္ မည္သည့္အဆင့္၌မဆို အဆိုအေခ် တစ္ရပ္ရပ္ပါ လိုအပ္မည္မဟုတ္ေသာ သို႔မဟုတ္ အသေရပ်က္ေစမည္ ျဖစ္ေသာ သို႔မဟုတ္ အမႈကို မွ်တစြာ စစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ ထိခိုက္မႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကန႔္ၾကာမႈ ေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေစနိုင္ေသာ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာကိုမဆို ထုတ္ပယ္ရန္ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ရန္ အမိန႔္ခ်မွတ္နိုင္သည္။

လိုအပ္မည္မဟုတ္ေသာ
💐💐💐💐💐💐

ေယဘုယ်အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ အဆိုအေခ် သို႔မဟုတ္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားသည္ မလိုအပ္ကာမွ်ျဖင့္ အသေရပ်က္ေစျခင္း သို႔မဟုတ္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစျခင္း (ကသိကေအာက္ျဖစ္ေစျခင္း) မရွိလွ်င္ ဤနည္းဥပေဒအရ ပယ္ဖ်က္ရန္ မဟုတ္။
(အထက္ပါက်မ္း၊ စာ-၂၂၃၈)

အဆိုအေခ်မ်ားတြင္ မလိုအပ္သည့္အျပင္ တရားၿပိဳင္အေပၚ မ႐ိုးသားေသာ အျပဳအမူမ်ား စြပ္စြဲထားလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ တရားၿပိဳင္အား သို႔မဟုတ္ တရား႐ုံးအား အမႈစစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစလွ်င္ျဖစ္ေစ ထုတ္ပယ္ပစ္ရန္ အမိန႔္ခ်မွတ္မည္ျဖစ္သည္။
(ေအအိုင္၊ ၁၉၅၃၊ တီစီ၊ ၅၂၄)၊ (အထက္ပါက်မ္း၊ စာ ၂၂၃၀)၊ (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅ဝ၊ ပတၱနာ၊ ၃၆၄)

တစ္ဖက္တြင္ အဆို သို႔မဟုတ္ အေခ်သည္ မလိုအပ္ဘဲရွည္လ်ားေနလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ေလွ်ာက္လဲသည့္သေဘာျဖစ္လွ်င္ျဖစ္ေစ လုံးဝ မစပ္ဆိုင္ေသာ သို႔မဟုတ္ နားမလည္နိုင္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါရွိလွ်င္ျဖစ္ေစ ဤနည္းဥပေဒအရ အေရးယူေဆာင္႐ြက္နိုင္သည္။
(အိႏၵိယအမႈမ်ား၊ အတြဲ-၁၁၄၊ စာ-၉၀၆)၊ (အထက္ပါက်မ္း၊ စာ ၂၂၃၈)

အသေရပ်က္ေစျခင္း
💐💐💐💐💐

တရားၿပိဳင္အေပၚ မရိုးသားေသာ အျပဳအမူကို အဆို၌ စြပ္စြဲထားေသာ္လည္း ထိုအေၾကာင္းအရ သက္သာခြင့္ေတာင္းဆိုထားျခင္း မရွိလွ်င္ ယင္းစြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို အသေရပ်က္ေစၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစသည့္အေနျဖင့္ ပယ္ဖ်က္မည္ျဖစ္သည္။ (အထက္ပါက်မ္း၊ စာ ၂၂၃၉) မယားက လင္အေပၚ ထိမ္းျမားမႈဆိုင္ရာ စီမံမႈကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ စြဲဆိုရာ၌ တရားၿပိဳင္သည္ ကေလးမတစ္ဦးအား ဗလကၠာရျပဳသျဖင့္ တရားလိုသည္ ၄င္းႏွင့္အတူေနရန္ ျငင္းပယ္ခဲ့ေၾကာင္း စြပ္စြဲခ်က္သည္ အသေရပ်က္ေစသည္ျဖစ္၍ ပယ္ဖ်က္ရန္ အမိန႔္ခ်မွတ္သည္။
(အထက္ပါက်မ္း၊ စာ-၂၂၃၉)

ေအာက္႐ုံးတရားသူႀကီး ဘက္လိုက္ေၾကာင္း အယူခံလႊာပါ စြပ္စြဲခ်က္ကို တရားလႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္သည္။
(မဒရပ္၊ အတြဲ ၂၂၊ စာ-၁၅၅)

တစ္ဖက္တြင္ အသေရပ်က္ေစသည္ဆိုေသာ အဆိုအေခ်ပါ စြပ္စြဲခ်က္သည္ အမႈတြင္ ထုတ္ထားေသာ ျငင္းခ်က္ သို႔မဟုတ္ ျငင္းခ်က္မ်ားအနက္ တစ္ခုႏွင့္စပ္ဆိုင္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ လိုအပ္လွ်င္ ပယ္ဖ်က္ျခင္းမျပဳနိုင္။
(အထက္ပါက်မ္း၊ စာ-၂၂၃၉)

မွ်တစြာစစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ ထိခိုက္မႈ (သို႔မဟုတ္) အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစျခင္း
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐


အမႈတြင္ အသုံးျပဳခြင့္မရွိေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ သို႔မဟုတ္ ထုေခ်ခ်က္မျပတ္သားေသာ သို႔မဟုတ္ နားမလည္နိုင္ေသာ အဆိုအေခ်၊ မထင္မရွား၊ မလိုအပ္ေသာ သို႔မဟုတ္ စပ္ဆိုင္မႈမရွိသည့္ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားပါ အဆိုလႊာသည္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစသည္ျဖစ္၍ ထုတ္ပယ္နိုင္သည္။
(အထက္ပါက်မ္း-၂၂၄ဝ)
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၅၊ ဗာရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၊ ၆၁၀)

တရား႐ုံး၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္
💐💐💐💐💐💐

တရား႐ုံးသည္ နည္း ၁၆ တြင္ အက်ဳံးဝင္ေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို မိမိသေဘာအေလ်ာက္ ထုတ္ပယ္နိုင္သည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၁၀၊ မဒရပ္၊ ၆၈၁)

ဤနည္းဥပေဒအရ ထုတ္ပယ္ခြင့္ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ခြင့္အာဏာကို တရား႐ုံးက မိမိသေဘာအတိုင္း သုံးစြဲရန္ ျဖစ္၍ အထူး သတိႀကီးစြာျဖင့္ က်င့္သုံးရမည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၁၊ နဂၢပူး၊ ၄၁၂)


💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥


အဆိုအေခ်မ်ားကို ျပင္ဆင္ျခင္း
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

နည္း ၁၇ တရား႐ုံးသည္ အမႈတြင္ မည္သည့္အဆင့္၌မဆို တရားမွ်တေသာနည္းလမ္းႏွင့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား သတ္မွတ္၍ တစ္ဖက္ဖက္ေသာ အမႈသည္အား အဆိုအေခ်မ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ရန္ ခြင့္ျပဳနိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ အမႈသည္တို႔အၾကား အျငင္းပြားသည့္ ျပႆနာအမွန္ကို ဆုံးျဖတ္ရန္ကိစၥအလို႔ငွာ လိုအပ္သည့္ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားအားလုံးကိုလည္း ျပဳလုပ္ရမည္။

ျပင္ဆင္ျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး
💐💐💐💐💐

တရားမက်င့္ထုံးဥပေဒတြင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ငါးမ်ိဳးကို ျပ႒ာန္းထားသည္။
(က) ပုဒ္မ-၁၅၂ (စီရင္ခ်က္ အစရွိသည္တို႔ကို ျပင္ဆင္ျခင္း)
(ခ) ပုဒ္မ-၁၅၃ (အမႈတြင္ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္ျခင္း)
(ဂ) အမိန႔္ ၁၊ နည္း ၁၀ (၂) (အမႈသည္မ်ား ထုတ္ပယ္ျခင္းႏွင့္ ထည့္သြင္းျခင္း)
(ဃ) အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၆ (ဆန႔္က်င္ဘက္အမႈသည္၏ အဆိုအေခ်ကို ျပင္ဆင္ျခင္း)
(င) အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၇ (မိမိ၏ အဆိုအေခ်ကိဳ ျပင္ဆင္ျခင္း)

ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးျခင္း
💐💐💐💐💐

ေယဘုယ်ဥပေဒသမွာ အဆိုအေခ်ကို ျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္ တစ္ဖက္အမႈသည္အား ေငြေၾကးျဖင့္ ေထ၍ မရနိုင္ေသာ နစ္နာမႈ မေပၚေပါက္လွ်င္ အဆိုအေခ်တြင္ အမႈသည္မ်ားအၾကား အမွန္တကယ္ အျငင္းပြားမႈ ေပၚလြင္လာေစရန္ အဆိုအေခ်တို႕ကို ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးသင့္သည္။
(ေအအက္စ္၊ မြတ္တန္ႏွင့္ အိုင္အမ္မဒါး၊ ၁၉၄၉၊ မတစ၊ ၄၈၄ (တရားလႊတ္ေတာ္))

မူလပ်က္ကြက္မႈသည္ ေပါ့ဆမႈ သို႔မဟုတ္ ဂ႐ုမစိုက္မႈမွ ေပၚေပါက္ရသည္မွာ အဓိကမဟုတ္၊ ပထမပ်က္ကြက္မႈသည္ မည္မွ်ပင္ ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစကာမူ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ပင္ ဂ႐ုမစိုက္မႈ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစကာမူ တစ္ဖက္ကို မတရားမႈမျဖစ္ေစပါက ခြင့္ျပဳသင့္သည္။ တစ္ဖက္ကို တရားစရိတ္ေပးေလ်ာ္ေစျခင္းျဖင့္ ေထနိုင္ပါက မတရားမႈ မျဖစ္ေစနိုင္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၄၊ ပတၱနာ၊ ၄၃၉)

တရားစရိတ္သည္ လုံေလာက္ေသာ ေလ်ာ္ေၾကးမဟုတ္လွ်င္ ျပင္ဆင္ခ်က္ကို ျငင္းပယ္ရန္ ျဖစ္သည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၆၊ အာသံ၊ ၇၉)

ျပင္ဆင္လိုေသာ မွားယြင္းခ်က္သည္ မေတာ္တဆမွားယြင္းမႈ ဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ အဓိကမဟုတ္၊ မေတာ္တဆ အမွားမ်ားကိုသာ ျပင္ဆင္နိုင္သည္ဟု ကန႔္သတ္ထားျခင္းမရွိ။ ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ျဖစ္ေစ၊ အေၾကာင္းျခင္းရာအရျဖစ္ေစ၊ သေဘာရိုးျဖင့္ မွားယြင္းခ်က္မ်ား၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ သင့္ေတာ္ေသာ အမႈမ်ားတြင္ အဆိုအေခ်ကိဳ ျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳသင့္သည္။ ယင္းမွားယြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚေစေသာ ပ်က္ကြက္မႈမ်ား သို႔မဟုတ္ တင္ျပခ်က္မ်ားကို တမင္သက္သက္ျပဳလုပ္သည္၊ မျပဳလုပ္သည္ ပဓာန မဟုတ္။
(ေကအီးေအေက အာမက္ဆာဟစ္ကုမၸဏီႏွင့္ ေကအမ္အဒမ္ဆာ၊ ရန္ကုန္၊ အတြဲ-၂၊ စာ-၆၆)

“အမႈသည္တို႔အၾကား အျငင္းပြားသည့္ျပႆနာအမွန္ကို ဆုံးျဖတ္ရန္ကိစၥအလို႔ငွာ လိုအပ္သည့္ ျပင္ဆင္ခ်က္အားလုံးကို ျပဳလုပ္နိုင္သည္”ဟု နည္းဥပေဒက ဆိုသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေငြေပးကတိစာခ်ဳပ္ကို အေျခခံ၍ စြဲဆိုေသာ အမႈတြင္ မူလအဖိုးစားနားအတြက္ ေျပာင္းလဲစြဲဆိုနိုင္ရန္ တရားလိုသည္ အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္နိုင္သည္။
(ေမာင္ေ႐ႊျမတ္ႏွင့္ ေမာင္ဘိုးဆင္၊ ရန္ကုန္၊ အတြဲ-၃၊ စာ ၁၈၃(စုံညီ))

(ဥပမာ- ေငြေပးကတိစာခ်ဳပ္မွာ သက္ေသခံမဝင္ေၾကာင္း သတိမထားဘဲ စြဲဆိုရာမွ သက္ေသခံမဝင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည့္အခါ စာခ်ဳပ္အေပၚ မွီျငမ္းျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ေခ်းေငြကို ရလိုေၾကာင္း ျပင္ဆင္ျခင္း)။ ကာလစည္းကမ္းသတ္မွတ္ေက်ာ္လြန္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ရရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ရပ္အစား အျခားတစ္ရပ္ကို အစားထိုးနိုင္ရန္ အလို႔ငွာ အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳနိုင္သည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၃၅၊ ဘုံဘိုင္၊ ၂၁၃)

တစ္ဖက္အမႈသည္ကို မနစ္နာေစရန္ တရား႐ုံးက ျပင္ဆင္ခြင့္ မျပဳသင့္ေသာ အမွား (လိမ္လည္လွည့္ျဖားမႈမရွိေသာ အမွား)ဟူ၍ မရွိ။
(အထက္ပါက်မ္း၊ စာ-၂၂၄၄)

သို႔ျဖစ္ရာ ေႂကြးၿမီရလိုေၾကာင္း စြဲဆိုထားေသာ အမႈတြင္ ကာလစည္းကမ္းသတ္ ေက်ာ္လြန္ေနေၾကာင္း ထုေခ်ခ်က္ပါရွိသည့္ ေခ်လႊာတင္သြင္းၿပီးေနာက္ တရားၿပိဳင္က ေႂကြးၿမီကို ဝန္ခံသည့္အခ်က္အား အဆိုလႊာ၌ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပနိုင္ရန္ အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္ခြင့္ ေပးနိုင္သည္။
(ဘုံဘိုင္၊ အတြဲ-၃၄၊ စာ-၂၂၀)

ျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ၌ ၾကန႔္ၾကာျခင္းသည္ ဝန္ခံခ်က္၏ စစ္မွန္မႈကို သံသယျဖစ္ေစနိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလွ်ာက္လႊာကို ပယ္ရန္ ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းမဟုတ္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၃၃၊ အလာဟာဘတ္၊ ၃၇၄)

မွားယြင္းဝန္ခံမိျခင္းကိုပင္ ႐ုပ္သိမ္းခြင့္ျပဳကာ အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးနိုင္သည္။
( (၁၈၉၂) ၃ စီအိပ္ခ္်၊ စာ-၂၂၆)

အဆိုလႊာတြင္ မေ႐ႊ႕မေျပာင္းနိုင္ေသာပစၥည္းကို မွားယြင္း သ႐ုပ္ေဖာ္ျပျခင္း (ဥပမာ- ဦးပိုင္အမွတ္ကို မွားယြင္းေဖာ္ျပျခင္း)ကို အယူခံတြင္ပင္ ျပင္ဆင္နိုင္သည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၂၊ အလာဟာဘတ္၊ ၈၁)

သေဘာရိုးျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းျဖစ္ရမည္။
(တိုရပ္အလီ ႏွင့္ မိုဟာမက္အ႐ြတ္၊ ၁၉၅၀၊ မတစ၊ ၃၆၁ (လႊတ္ေတာ္))

ေခ်ဖ်က္ျခင္း မျပဳနိုင္သည့္ စာခ်ဳပ္စာတမ္း အေထာက္အထားမ်ားကို တင္ျပကာ သေဘာရိုးျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားရာတြင္ တရားလိုသည္ မူလဆင္ခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္းကို လိမ္လည္ျပဳလုပ္ထားသည့္စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ဖန္တီးရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေစကာမူ ေလွ်ာက္လႊာကို ခြင့္ျပဳသည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၃၃၊ ကာလကတၱား၊ ၂၇၁)

ပဋိညာဥ္ေဖာက္ဖ်က္မႈအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးရလိုမႈတြင္ တရားလိုသည္ ပဋိညာဥ္၌ သတ္မွတ္ထားေသာ ေဈးႏႈန္းႏွင့္ ပစၥည္းကို ျပဳလုပ္ေရာင္းခ်ေသာအခါ ရရွိမည့္ ေဈးတို႔၏ ျခားနားခ်က္ကို ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ ေတာင္းဆိုရာတြင္ အမႈကို စစ္ေဆးေသာအခါ ေရာင္းခ်ေသာပစၥည္းမွာ တရားၿပိဳင္လက္သို႔ မေျပာင္းေသးေၾကာင္း ေတြ႕ရလွ်င္ ပဋိညာဥ္အရ ေဈးႏွင့္ ပဋိညာဥ္ေဖာက္ဖ်က္သည့္ေန႕တြင္ ကာလ ေပါက္ေဈးတို႔၏ ျခားနားခ်က္ျဖစ္ေသာ ေလ်ာ္ေၾကးေငြရလိုေၾကာင္း အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးနိုင္သည္။

ကာလကတၱား၊ အတြဲ-၃၉၊ စာ-၅၆၈ တြင္ အဆိုလႊာကို မျပင္လွ်င္ တရားလိုသည္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြရခြင့္မရွိဟု ဆုံးျဖတ္သည္။

ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၄၊ ဘုံဘိုင္၊ ၃၉၀ တြင္ အဆိုလႊာကို မျပင္ဘဲ ေလ်ာ္ေၾကးရခြင့္ရွိသည္ဟု ဆုံးျဖတ္သည္။ အျခားအမႈ ရႈံးေတာ့မွ မိမိစြဲဆိုလ်က္ရွိေသာ အမႈတြင္ အဆိုလႊာကို မျပင္ဘဲထားလွ်င္ ေတာင္းဆိုေသာ သက္သာခြင့္ရလမ္း မရွိေတာ့ဟု သိရသည္အထိ အဆိုလႊာကို ျပင္ဆင္ရန္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းမျပဳဘဲ တမင္ဆိုင္းငံ့ထားလွ်င္ ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးမည္ မဟုတ္။
(ေမာင္သံဒိုင္ႏွင့္ ဦးသဲ၊ ဘီအယ္လ္တီ၊ အတြဲ-၃၊ စာ-၁၆)

ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားႏွင့္ ညီၫြတ္လွ်င္ အမႈတြင္ မည္သည့္ အဆင့္၌မဆို အဆိုအေခ်မ်ား ျပင္ဆင္ျခင္းကို ျပဳသင့္သည္။
(မေအးႂကြယ္ႏွင့္ မလယ္ဝ၊ ဘီအယ္လ္တီ၊ အတြဲ-၁၃၊ စာ-၂၀၁)
(က) တစ္ဖက္အမႈသည္ကို မတရားမႈမျဖစ္ေစျခင္း၊
(တိုရမ္အလီႏွင့္ မိုဟာမက္အ႐ြတ္၊ ၁၉၅ဝ၊ မတစ၊ ၃၆၁ (တရားလႊတ္ေတာ္))
(ခ) အမႈသည္မ်ားအၾကား အျငင္းပြားလ်က္ရွိသည့္ ျပႆနာ အစစ္အမွန္တို႔ကို အဆုံးအျဖတ္ေပးရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ျခင္း။

အဆိုအေခ်ကို ျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳလိုက္လွ်င္ အမႈစြဲဆိုထားရာ တရား႐ုံးက အမႈကို စီရင္ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့သည့္တိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးၿပီး ဆိုင္ရာတရား႐ုံးတြင္ စြဲဆိုနိုင္ရန္ အဆိုလႊာကို ျပန္ေပးရန္ ျဖစ္သည္ဟု (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၄၉၊ မဒရပ္၊ ၂၀၈)၊ ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၃၊ ဟိုင္ဒရာဘတ္၊ ၂၁၂၁၊ (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၉၊ ရပ္(ဂ်္) ၁၄၆) ႏွင့္ (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၆၉၊ ကာရလာ၊ ၇၅)တို႔တြင္ ထုံးဖြဲ႕ သည္။

ျပင္ဆင္ခြင့္မျပဳနိုင္ဟု (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၈၊ မဒရပ္၊ ၄ဝဝ) (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၃၊ နဂၢပူး၊ ၂၇၃)၊ (၁၉၅၉၊ မဒရပ္၊ ေလာဂ်ာနယ္၊ ၃၀၇)ႏွင့္ (ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၇၊ ေအပီ ၁၀)တို႔တြင္ ဆန႔္က်င္ဘက္ ဆုံးျဖတ္သည္။

အမႈကို စီရင္ပိုင္ခြင့္မရွိ၍ ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးျခင္းသည္ စီရင္ပိုင္ခြင့္မရွိသည့္ကိစၥကို ေဆာင္႐ြက္ရာေရာက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ျပင္ဆင္ခြင့္ မေပးနိုင္ဟူေသာ အျမင္က အေလးသာပါသည္။      ။


💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥

 

အဆိုလႊာတြင္ အားကိုးအားထားျပဳသည့္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

အမႈစြဲဆိုရာတြင္ တရားလိုအျပဳသည့္ စာတမ္းအမွတ္အသားမ်ားကို တင္ျပျခင္း
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၄ (၁)

တရားလိုသည္ မိမိ၏လက္ဝယ္ သို႔မဟုတ္ မိမိ၏ ထိန္းသိမ္းမႈေအာက္တြင္ ရွိေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းတစ္ခုအေပၚ အေျချပဳ၍ အမႈစြဲဆို ေသာအခါ ထိုစာခ်ဳပ္စာတမ္းကို ဆိုလႊာတင္သြင္းသည့္ေန႕ရက္၌ တရား႐ုံးတြင္တင္ျပရမည္။ ထို႔ျပင္ အဆိုလႊာႏွင့္ပူးတြဲထားရန္အလို႔ငွာ ယင္းစာခ်ဳပ္စာတမ္းကိုျဖစ္ေစ၊ မိတၱဴကိုျဖစ္ေစ ေပးအပ္ရမည္။

အျခားစာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားစာရင္း
💐💐💐💐💐💐💐💐
အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၄(၂)

တရားလိုသည္ မိမိေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေထာက္ခံေသာ သက္ေသခံခ်က္အျဖစ္ အျခားစာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား (မိမိ၏လက္ဝယ္ သို႔မဟုတ္ မိမိ၏ ထိန္းသိမ္းမႈ ေအာက္တြင္ ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ)ကို အားကိုးအားထားျပဳေသာအခါ စာခ်ဳပ္စာတမ္းစာရင္းကို အဆိုလႊာတြင္ ျဖည့္ထည့္ရမည္၊ သို႔မဟုတ္ ပူးတြဲရမည္။

အမႈစြဲဆိုသည့္ေန႕၌ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား ရွိ၊ မရွိ၊ စစ္မွန္မႈ ရွိ၊ မရွိ စသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အျငင္းပြားမႈမ်ား မရွိေစရန္ ျဖစ္သည္။
(အိႏၵိယအမႈမ်ား၊ အတြဲ-၂၊ စာ-၉၄၆)

သို႔ျဖစ္ရာ ဤနည္းဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မလြဲမေသြ လိုက္နာရမည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၃၀၊ လာဟိုး၊ ၄၈၀)

တင္ျပရန္ ပ်က္ကြက္႐ုံမွ်ျဖင့္ အဆိုလႊာကို ျပန္ေပးရန္ မဟုတ္။ အဆိုလႊာကို ပလပ္ရန္ သို႔မဟုတ္ ပယ္ရန္မဟုတ္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၄၃၊ မဒရပ္၊ ၆၄၅)

အမႈစြဲဆိုစဥ္က ရွိမွန္းမသိေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းတစ္ခုကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရွာေတြ႕ရလွ်င္ ဤနည္းဥပေဒႏွင့္ မဆိုင္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၁၊ နဂၢပူး၊ ၄၉)

အေျချပဳ၍စြဲဆိုေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းတစ္ခုကို တရား႐ုံးတြင္ တင္သြင္းထားရာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တရား႐ုံး၌ ေပ်ာက္ဆုံးသြားလွ်င္ တရားလိုသည္ ထိုစာခ်ဳပ္ မည္သို႔မည္ပုံ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေၾကာင္း သက္ေသမျပဘဲ သက္ေသခံဥပေဒပုဒ္မ-၆၅ အရ ဒုတိယအဆင့္ သက္ေသခံခ်က္ တင္ျပနိုင္သည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၅၊ ပီစီ၊ ၈၈)

စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားသည္ တရားလို၏လက္ဝယ္ သို႔မဟုတ္ ထိန္းသိမ္းမႈေအာက္တြင္ မရွိေသာအခါ ေဖာ္ျပရန္အခ်က္
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၅

အဆိုပါ စာခ်ဳပ္စာတမ္းတစ္ရပ္ရပ္မွာ တရားလို၏ လက္ဝယ္ သို႔မဟုတ္ ၄င္း၏ ထိန္းသိမ္းမႈေအာက္တြင္ မရွိေသာအခါ မည္သူ၏လက္ဝယ္ သို႔မဟုတ္ မည္သူ၏ ထိန္းသိမ္းမႈေအာက္တြင္ ရွိေၾကာင္း တရားလိုက ေဖာ္ျပနိုင္က ေဖာ္ျပရမည္။

အဆိုလႊာတင္သြင္းခ်ိန္တြင္ မတင္ျပေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို တင္ျပခြင့္မရွိျခင္း
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၈(၁)

အဆိုလႊာတင္သြင္းခ်ိန္တြင္ တရားလိုက တရား႐ုံးတြင္ တင္ျပထိုက္ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းကိုျဖစ္ေစ၊ ဆိုလႊာတြင္ ျဖည့္ထည့္ရမည့္၊ သို႔မဟုတ္ ပူးတြဲရမည့္ စာရင္းတြင္ ေရးသြင္းေဖာ္ျပထိုက္ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းကိုျဖစ္ေစ တင္ျပျခင္း သို႔မဟုတ္ ေရးသြင္းေဖာ္ျပျခင္းမျပဳခဲ့လွ်င္ အမႈၾကားနာေသာအခါ တရား႐ုံး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ယင္းစာခ်ဳပ္စာတမ္းကို တရားလိုအတြက္ သက္ေသခံအျဖစ္ တင္ျပခြင့္မရွိေစရ။ အဆိုလႊာႏွင့္အတူ တင္ျပျခင္းမရွိေသာ သို႔မဟုတ္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းစာရင္းတြင္ စာရင္းသြင္းထားျခင္းမရွိေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို လက္ခံရာ၌ တရား႐ုံးသည္ ႏွိုင္းႏွိုင္းခ်ိန္ခ်ိန္ေဆာင္႐ြက္ရန္ အာဏာ အျပည့္အဝရွိသည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၀၊ ဆင္း ၂၆)

အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား သို႔မဟုတ္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မႈခင္းမွတ္တမ္းမ်ား၏ တာဝန္ခံမိတၱဴမွန္ကဲ့သို႔ စစ္မွန္မႈကို သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိနိုင္ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို တရား႐ုံးမ်ားက ေယဘုယ်အားျဖင့္ ပိတ္ပင္ရန္ မဟုတ္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၄၊ ဟင္ပရာ၊ ၃၆)

သို႔ရာတြင္ မေလ်ာ္ကန္ေသာ ၾကန႔္ၾကာမႈရွိၿပီး ၾကန႔္ၾကာရျခင္း အတြက္ ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ မျပနိုင္လွ်င္
တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅ဝ၊ ပီစီ၊ ၆၈)

မူလတရား႐ုံးက ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေဆာင္႐ြက္ထားသည့္ကိစၥတြင္ အယူခံတရား႐ုံးက သာမန္အားျဖင့္ စြက္ဖက္မည္မဟုတ္။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၃၁၊ အလာဟာဘတ္၊ ၃၃၃)။      ။




အဆိုအေခ်ဆိုင္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား (၁)

အဆိုလႊာတြင္ ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ျခင္း
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

အဆိုလႊာတြင္ တရား႐ုံး၏ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာႏွင့္ ႐ုံးခြန္အလို႔ငွာ အမႈတန္ဖိုးကို ေဖာ္ျပရသည္။
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁)

စြဲဆိုသည့္အမႈတန္ဖိုးအေပၚျဖစ္ေစ၊ အမႈတန္ဖိုး တိတိက်က် သတ္မွတ္၍ မရေသာ အမႈမ်ိဳးတြင္ျဖစ္ေစ အမႈအမ်ိဳးအစားအလိုက္ ႐ုံးခြန္ အက္ဥပေဒႏွင့္အညီ ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ရသည္။ အဆိုလႊာတြင္ ႐ုံးခြန္ လုံေလာက္စြာ ထမ္းေဆာင္မထားပါက လိုအပ္ေသာ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္း ကို ထပ္မံထမ္းေဆာင္ရန္ တရား႐ုံးက အခ်ိန္သတ္မွတ္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ သတ္မွတ္သည့္အခ်ိန္အတြင္း ထပ္မံထမ္းေဆာင္ရန္ ပ်က္ကြက္ပါက အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၁ အရ အဆိုလႊာပယ္ျခင္းခံရမည္ ျဖစ္သည္။ (အဆိုလႊာပယ္ျခင္းသည္ ပလပ္ျခင္းမဟုတ္သျဖင့္ အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၃ အရ ယင္းအမႈကို ျပန္လည္စြဲဆိုနိုင္သည္။)

႐ုံးခြန္အက္ဥပေဒ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ တစ္ဖက္အမႈသည္အေပၚ လက္နက္သဖြယ္ အသုံးျပဳရန္မဟုတ္ဘဲ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ အခြန္ဘ႑ာရရွိရန္ ျဖစ္သည္။
(ခ်စ္တီးနတ္လီမိတက္ဘဏ္ ႏွင့္ ဦးေတာ္၊ ၁၉၅၇၊ မတစ၊ လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၊ ၅၆)

ၾကားကာလ အျမတ္အစြန္းရလိုမႈႏွင့္ စာရင္းရွင္းလင္းေပးေစလိုမႈမ်ားတြင္ ဒီကရီက်ေငြသည္ ေတာင္းဆိုေသာေငြထက္ ပိုေနပါက ထိုပိုေသာ ေငြအတြက္ ႐ုံးခြန္ထပ္မံမထမ္းေဆာင္လွ်င္ ဒီကရီကို အတည္ျပဳခြင့္မရေပ။ (႐ုံးခြန္အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၁၁)။ သို႔အတြက္ အဆိုပါအမႈမ်ား စြဲဆိုသည့္အခါ တရားစြဲဆိုသည့္ေန႕အထိ ရရန္ရွိသည့္ေငြမ်ားကို အမႈတန္ဖိုး အျဖစ္ ေဖာ္ျပ၍ ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ထားၿပီး ဒီကရီက်ေငြက ပိုမိုခ်မွတ္ ပါက ႐ုံးခြန္ထပ္မံထမ္းေဆာင္ပါမည့္အေၾကာင္း အဆိုလႊာတြင္ေဖာ္ျပေပးၾကသည္။

တရားၿပိဳင္သည္ အမိန႔္ ၂၁၊ နည္း ၁၃ အရ အေမြေဝစုရရွိလွ်င္ ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ရသည္။
(ဦးဖိုးျမႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ရီယိုဖရက္၊ ၁၉၃၉၊ ရန္ကုန္၊ ၁၃၄)

႐ုံးခြန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မူလမႈတြင္ ကန႔္ကြက္ခဲ့ျခင္း မရွိပါက ဇာရီမႈတြင္ ႐ုံးခြန္ကိစၥ အေရးဆိုပိုင္ခြင့္မရွိ။
(ဦးကိုႀကီးႏွင့္ ေဒၚေပ၊ ၁၉၇၆၊ မတစ၊ ၄)


💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥


အဆိုလႊာ၌ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရမည့္ ေနရာႏွင့္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္နည္း
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

အဆိုလႊာ ေလွ်ာက္လႊာ၏ ပထမစာမ်က္ႏွာအထက္ပိုင္းတြင္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရန္အလို႔ငွာ (၄)လက္မခန႔္ ကြက္လပ္ခ်န္လွပ္ထားရမည္။ စာ႐ြက္နံေဘးကြက္လပ္တြင္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္း မကပ္ရ။ ကပ္လ်က္ပါလွ်င္ တရား႐ုံးက လက္မခံရ။ ျပန္လည္ကပ္ရန္ အမႈသည္ကို ျပန္ေပးရမည္။
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၁၀၉)

႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို ရနိုင္သေ႐ြ႕ အျမင့္ဆုံးတန္ဖိုးရွိ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို အသုံးျပဳရမည္။ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားတစ္ခု အေပၚတစ္ခု ထပ္ေအာင္ ကပ္ျခင္း မျပဳရ။ ထပ္၍ ကပ္ပါက ႐ုံးက ခြင့္မျပဳရ။
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၉၀)

တရား႐ုံးက ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းအစား ေငြသားကို လက္ခံယူျခင္း မျပဳရ။ လက္ခံရယူသည့္ အေလ့အထလည္း မရွိေစရ။ စာေရးမ်ားသည္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို လက္ခံယူသည့္အခါ ရရွိေၾကာင္း ေျပစာလက္မွတ္ေပးရမည္။
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၉၀ ႏွင့္ ၁၀၃၀)

၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ႐ုံးခြန္အက္ဥပေဒ ျပင္ဆင္ခ်က္အရ ႐ုံးခြန္ အမ်ားဆုံး ၁၅ဝဝဝဝိ/- က်ပ္အထိ သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ယင္းအမႈမ်ိဳးအတြက္ ႐ုံးခြန္ႏွိပ္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားျဖင့္ သီးျခားထမ္းေဆာင္နိုင္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ သီးျခား႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္သည့္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းစာ႐ြက္ အသီးသီးတြင္ အဆိုလႊာေခါင္းစီး၌ ေဖာ္ျပသကဲ့သို႔ ႐ုံးအမည္။ တရားမႀကီးမႈအမွတ္၊ အမႈသည္အမည္၊ အမႈသည္မ်ားကို ေရးသား၊ ရိုက္ႏွိပ္ထားၿပီး ႐ုံးခြန္တန္ဖိုး မည္မွ်ထမ္းေဆာင္ပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပ၍ အမႈသည္ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕ေနက လက္မွတ္ထိုးထားရန္ လိုမည္ျဖစ္သည္။


💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥


အဆိုလႊာ၊ ေခ်လႊာႏွင့္အတူ ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာတင္သြင္းျခင္း
🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂🌂

အဆိုလႊာ၊ ေခ်လႊာတို႔တြင္ အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၃ ႏွင့္ အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁ တို႔အရ အဆိုလႊာ၊ ေခ်လႊာတို႔တြင္ တရားလို၊ တရားၿပိဳင္တို႔၏ ေနရပ္လိပ္စာမ်ား ေဖာ္ျပရသည့္အျပင္ တရားလိုသည္ အဆိုလႊာ တင္သြင္းသည့္အခါ မိမိအား .ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာေဖာ္ျပထားသည့္ သီးျခားစာတြဲ (a proceeding stating his address for service) (တစ္နည္းအားျဖင့္ ၄င္းအားဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာသီးျခားေလွ်ာက္လႊာ)ကို တစ္ၿပိဳင္တည္းတင္သြင္းရမည္။
(အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က(၁))

ထို႔အတူ လာေရာက္ခုခံမည့္ တရားၿပိဳင္က ၄င္းအား တရား႐ုံးသို႔ လာေရာက္၍ ေခ်လႊာတင္ရန္ ဆင့္ဆိုသည့္ေန႕ သို႔မဟုတ္ ထိုေန႕မတိုင္မီ မိမိအား ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာေဖာ္ျပထားသည့္ေလွ်ာက္လႊာ၊ စာတြဲကို တင္ရမည္။
(အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က(၂))

တရားလိုက မိမိအား ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာတင္သြင္းရန္ ပ်က္ကြက္လွ်င္ အဆိုလႊာကို ပလပ္ျခင္းခံရမည္။ ထို႔အတူ တရားၿပိဳင္က မိမိအား ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာတင္သြင္းရန္ ပ်က္ကြက္လွ်င္ ေခ်လႊာကို ပလပ္ျခင္းခံရမည္။ ထိုသို႔ လိပ္စာတင္ရန္ ပ်က္ကြက္ေသာ အမႈသည္ အေပၚ ယင္းသို႔ေသာ ပလပ္သည့္အမိန႔္ခ်ေပးရန္ တစ္ဖက္က ေလွ်ာက္ထားနိုင္သည္။ ယင္းသို႔ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အေပၚ တရား႐ုံးက သင့္ေလ်ာ္မွ်တသည့္ အမိန႔္ခ်မွတ္ေပးနိုင္သည္။
(အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂၀-က(၄))

အဆိုအေခ်မ်ားတြင္ လိပ္စာမ်ားေဖာ္ျပထားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂၀-က အရ ဆင့္ေခၚရန္ လိပ္စာေဖာ္ျပရန္ မလိုဟု မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကသည္။ အဆိုတြင္ အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁(ခ)ႏွင့္ (ဂ)အရ တရားလိုႏွင့္ တရားၿပိဳင္အသီးသီး၏ ေနရပ္ကို ေဖာ္ျပရသည္မွန္ေသာ္လည္း အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-ကတြင္ ဆင့္ေခၚရန္ လိပ္စာကို ရည္ၫႊန္းထားေၾကာင္း ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ယင္းျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို တိတိက်က်လိုက္နာမည္ဆိုပါက ဆင့္ေခၚရန္လိပ္စာကို သီးျခားစာတြဲ (ဆိုလိုသည္မွာ သီးျခားစာ႐ြက္)တြင္ ေဖာ္ျပရန္ ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕က အဆိုအေခ်ပါအမႈသည္မ်ား၏ ေနရပ္ကို ၫႊန္း၍ အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က အလို႔ငွာ ဆင့္ေခၚရန္လိပ္စာျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုအေခ်မွာပင္ တစ္ပါတည္းေဖာ္ျပၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-ကပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို စတိသေဘာ လိုက္နာၾကသည္။ တရား႐ုံးမ်ားက အမႈသည္မ်ား၏ လိပ္စာကို အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က တြင္ အတိအလင္းသတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း သီးျခားစာတြဲျဖင့္ တင္သြင္းေစရန္အတြက္ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲၾကရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္လိုက္သည္။

မူလ႐ုံးတရားၿပိဳင္တို႔သည္ အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂၀-က(၂)အရ လိုအပ္သည့္လိပ္စာကို တရား႐ုံးတြင္ တင္သြင္းရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တရားမက်င့္ထုံးဥပေဒ အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က ကို ျပ႒ာန္းခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းျပ႒ာန္းခ်က္ကို အမႈသည္မ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ား၊ တရားသူႀကီးမ်ား ေကာင္းစြာ ေလ့လာၾကဟန္ မတူေခ်။ နည္း ၂ဝ-က(၂) အရဆိုလွ်င္ အမႈကို ဆိုင္ၿပိဳင္ရန္ ရည္႐ြယ္သူတရားၿပိဳင္ သို႔မဟုတ္ အယူခံတရားၿပိဳင္ သို႔မဟုတ္ ေလွ်ာက္ထားခံရသူသည္ ႐ုံးေခၚစာ သို႔မဟုတ္ နို႔တစ္စာ၌ ေဖာ္ျပထားေသာ ႐ုံးခ်ိန္းေန႕မတိုင္မီျဖစ္ေစ၊ ယင္းေန႕တြင္ျဖစ္ေစ မိမိအား ဆင့္ဆိုရန္လိပ္စာကို တင္သြင္းရမည္ ျဖစ္သည္။
(ေမာင္သာေဌးပါ-၄ ႏွင့္ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္၊ ၁၉၈၉၊ မတစ၊ ၇၈ (၈၀) (၈၁))

တရားၿပိဳင္က ၄င္းအား ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာမတင္သြင္းသျဖင့္ လိပ္စာတင္ရန္ တရား႐ုံးက ၃ ႀကိမ္ၫႊန္ၾကားေသာ္လည္း မတင္သြင္းသည့္အျပင္ ႐ုံးခ်ိန္းတစ္ခ်ိန္း၌ လိပ္စာတင္သည့္ေလွ်ာက္လႊာတင္ေသာ္လည္း တရားလိုဘက္မွ ကန႔္ကြက္သျဖင့္ ၄င္း၏ေလွ်ာက္လႊာကို မတင္လိုေတာ့ေၾကာင္းႏွင့္ ၄င္းတြင္ ကုစားရန္ အျခားနည္းရွိေၾကာင္း ေရွ႕ေနက ေျပာၿပီး ျပန္ယူသြားသည္။ ဤပ်က္ကြက္မႈမွာ ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ကို မလိုက္နာရာက်သည့္အျပင္ တရား႐ုံးကို မထီေလးစားျပဳရာေရာက္သျဖင့္ ေခ်လႊာကို ပလပ္သည့္အမိန႔္မွာ မွန္ကန္သည္။
(ဦးႀကီးစိန္ (ခ) ဝူခ်ီစင္းႏွင့္ ဦးလွၿမိဳင္၊ တရားမျပင္ဆင္မႈအမွတ္- ၃၅၁/၉၄ (၁၅-၂-၉၅))။         ။ 




Thursday, February 21, 2019

အဆိုလႊာ ေရးသားရာတြင္ လိုက္နာက်င့္သုံးရမည့္အခ်က္မ်ား

အဆိုလႊာ ေရးသားရာတြင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံးရမည္။ 

(၁)   အဆိုလႊာကို တရားမက်င့္ထုံးဥပေဒ ေနာက္ဆက္တြဲ(က)ပါပုံစံမ်ားကို အသုံးျပဳနိုင္သမွ် ျပဳရမည္။ ယင္းတို႔ကို အသုံးမျပဳနိုင္ပါက ယင္းပုံစံမ်ားႏွင့္ သေဘာအားျဖင့္ ကိုက္ညီနိုင္သမွ် ကိုက္ညီေသာပုံစံမ်ားကို အသုံးျပဳရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၃)

(၂)   တရားမႀကီးမႈကို တရားစြဲဆိုလႊာတင္သြင္းသည့္ တရား႐ုံးအမည္၊ ခုႏွစ္၊ တရားမႀကီးမႈအမွတ္ ပါရွိရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း၁ (က))

တရားမႀကီးမႈအမွတ္ကို စြဲဆိုသည့္ခုႏွစ္အလိုက္ တရား႐ုံးေတာ္က သတ္မွတ္ေပးရမည္။ 
(အမိန႔္ ၄၊ နည္း ၂)

(၃)   တရားစြဲဆိုေသာ တရားလို၏ အမည္၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ေနရပ္တို႔ကို ေဖာ္ျပေပးရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း၁ (ခ))

သ႐ုပ္ေဖာ္ျပခ်က္ဆိုသည္မွာ အဖအမည္ႏွင့္ ကာယကံရွင္သည္ မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိနိုင္ရန္ လိုအပ္ေသာအျခား အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္သည္။ 
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၄၃၊ ကာလကတၱား၊ ၃၁၉)

(၄)   တရားစြဲဆိုခံရေသာ တရားၿပိဳင္၏ အမည္၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ျပခ်က္ ႏွင့္ ေနရပ္တို႔ကို စုံစမ္းသိရွိနိုင္သမွ် ေဖာ္ျပေပးရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁(ဂ))

(၅)   တရားလိုျဖစ္ေစ၊ တရားၿပိဳင္ျဖစ္ေစ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူ ျဖစ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္မႏွံ႕သူတစ္ဦး ျဖစ္လွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုသို႔ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးရမည္။
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း၁ (ဃ))

အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူဆိုသည္မွာ အ႐ြယ္ေရာက္ျခင္းအက္ဥပေဒ (The Majority Act) ပုဒ္မ ၃ အရ အသက္ ၁၈ႏွစ္ မျပည့္သူကို ဆိုလိုသည္။ ။

စိတ္မႏွံ႕သူ (Person of unsound mind)ဆိုရာတြင္ ႐ူးသြပ္သူအျပင္ စိတ္ေပါ့သြပ္သူ၊ စိတ္ေနာက္သူ စသည့္ စိတ္မမွန္ (Mental infirmity) ျဖစ္ၾကသူမ်ားလည္း ပါဝင္ၾကသည္။
(အမိန႔္ ၃၂၊ နည္း ၁၅)

အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူကျဖစ္ေစ၊ စိတ္မႏွံ႕သူကျဖစ္ေစ တရားလိုအျဖစ္ တရားစြဲဆိုလွ်င္ ၄င္းတို႔၏ နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ (Next friend) ျဖင့္ စြဲဆိုရသည္။ 
(အမိန႔္ ၃၂၊ နည္း ၁ ႏွင့္ ၁၅)

အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူသည္ အမႈကို ကိုယ္တိုင္စြဲဆိုျခင္း၊ ခုခံေခ်ပျခင္း မျပဳနိုင္သျဖင့္ ၄င္း၏ အက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ (ဆိုင္ရာဆိုင္ခြင့္ကို) အ႐ြယ္ေရာက္သူက ၾကည့္ရႈရန္ လိုအပ္သည္။ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူသည္ တရားလိုျဖစ္လွ်င္ ထိုသူကို နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြဟူ၍လည္းေကာင္း၊ တရားၿပိဳင္ ျဖစ္လွ်င္ အုပ္ထိန္းသူဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚသည္။

(၆)   အဆိုလႊာေရးသားရာ၌ စာပိုဒ္မ်ားခြဲ၍ စာပိုဒ္အသီးသီးကို အမွတ္စဥ္တပ္ရမည္။ ရက္စြဲ၊ ေငြေၾကးပမာဏႏွင့္ ကိန္းဂဏန္းတို႔ကို စာသားျဖင့္ မေဖာ္ျပဘဲ ဂဏန္းျဖင့္ ေဖာ္ျပရမည္။
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၂)

(၇)   အဆိုလႊာေရးရာတြင္ အေရးပါေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကို တိုတိုႏွင့္ လိုရင္းကို ျပည့္စုံစြာ ေဖာ္ျပရသည္။ သက္ေသခံခ်က္မ်ား၊ ဥပေဒအခ်က္အလက္မ်ားကို မေဖာ္ျပရ။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၂ ႏွင့္ ၅) 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၁၉)

(၈)   တရားလိုသည္ ကြဲျပားေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္အမ်ားအျပားကို ျဖစ္ေစ၊ သီးျခားကြဲျပားေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားမွ ေပၚေပါက္လာေသာ တရားစြဲဆိုရန္ အေၾကာင္းမ်ားကိုျဖစ္ေစ တသီးတျခားစီ ကြဲကြဲျပားျပားေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၈)

(၉)   အမႈမစြဲဆိုမီက အခ်င္းျဖစ္ကိစၥႏွင့္ လိုအပ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ အေျခအေန၊ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ျပရမည့္ အျပင္၊ ထိုကိစၥအတြက္ အခိုင္အမာေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း အဆိုလႊာတြင္ သေဘာသက္ေရာက္ေစရန္ ေဖာ္ျပရ မည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၆)

(၁၀)   အမႈျဖစ္ကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အမႈသည္အခ်င္းခ်င္း တစ္ဘက္ႏွင့္ .တစ္ဘက္ စာအတန္တန္အလီလီ အျပန္အလွန္ေပးစာမ်ား၊ ေျပာဆိုမႈမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားအရ သြယ္ဝိုက္၍ ပဋိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ ဆက္ဆံမႈျဖစ္လာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳရာတြင္ ယင္းတို႔ကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပရန္ မလိုဘဲ ေယဘုယ် ၿခဳံငုံေဖာ္ျပလွ်င္ လုံေလာက္ သည္။ အဆိုပါ ပဋိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ ဆက္ဆံမႈသည္ တစ္ခုထက္ပို၍ ရွိေနၿပီး တစ္ခု သို႔မဟုတ္ တစ္ခုကို အားကိုးအားထားျပဳ၍ ေဖာ္ျပ စြဲဆိုလိုပါက စြဲဆိုနိုင္သည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၂)

(၁၁)   ဥပေဒအရ မိမိအတြက္ အသာစီးမွတ္ယူေသာအခ်က္ႏွင့္ တစ္ဘက္အမႈသည္က သက္ေသျပရန္ တာဝန္ရွိသည့္အခ်က္ မ်ားကို တစ္ဘက္အမႈသည္ကလည္း ျငင္းဆိုျခင္းမရွိလွ်င္ အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရန္ မလို။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၃)

(၁၂)   မေ႐ႊ႕မေျပာင္းနိုင္ေသာ ပစၥည္းေပါင္ႏွံျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း အေပါင္ပစၥည္းေ႐ြးႏုတ္ခြင့္ ပိတ္ပင္လိုမႈတြင္ျဖစ္ေစ၊ ေရာင္းလိုမႈတြင္ျဖစ္ေစ၊ ေ႐ြးႏုတ္လိုမႈတြင္ျဖစ္ေစ အေပါင္ပစၥည္းႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေ႐ြးႏုတ္ခြင့္ႏွင့္လည္းေကာင္း အက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားဟု တရားလိုက သိရွိထားသူအားလုံးကို အဆိုလႊာ တြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၃၄၊ နည္း ၁(ခ))

(၁၃)   တရားၿပိဳင္သည္ အခ်င္းျဖစ္ပစၥည္းတြင္ အက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ ရွိေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ ယင္းသို႔ အက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ရွိသည္ဟု အေရးဆိုလ်က္ရွိေၾကာင္း အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည့္အျပင္၊ တရားလို၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေျဖရွင္းရန္လည္း တာဝန္ရွိ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၅)

(၁၄)   စာခ်ဳပ္စာတမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စာခ်ဳပ္စာတမ္းပါ အေရးပါ ေသာ လိုရင္းအခ်က္ကိုသာ ေဖာ္ျပရၿပီး စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္ အားလုံးကို အက်ယ္ေဖာ္ျပရန္ မလို။ အေရးမပါေသာ အခ်က္ကို ျဖစ္နိုင္သမွ် အက်ဥ္းခ်ဳံး၍ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၉) 

(၁၅)   တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ မသမာစိတ္၊ လိမ္လည္လိုစိတ္ႏွင့္ အျခားစိတ္ေနစိတ္ထား၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္ မည္သို႔ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပရန္ လိုသည့္ကိစၥတြင္ မည္သည့္ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနအေၾကာင္းမ်ားအရ မည္သို႔စိတ္ထားရွိေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အက်ယ္ေဖာ္ျပရန္ မလို။ ယင္းျဖစ္ေပၚေနသည့္ စိတ္အေျခအေနကိုသာ တိုက္ရိုက္ေဖာ္ျပ အဆိုျပဳလွ်င္ လုံေလာက္သည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၀)

(၁၆)   အဆိုလႊာတြင္ မလိုအပ္ေသာ၊ အသေရပ်က္ေစေသာ၊ အမွန္တရားကို စစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစေသာ၊ ၾကန္႔ၾကာေစေသာအခ်က္မ်ား မပါရိွေစရ။ 
(အမိန္႔ ၆၊ နည္း ၁၆)

(၁၇)   တရားလိုသည္ ေငြရလိုေၾကာင္း စြဲဆိုလွ်င္ ေတာင္းဆိုသည့္ ေငြပမာဏအတိအက်ကို အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၾကားကာလအျမတ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားလိုႏွင့္ တရားၿပိဳင္အၾကား မရွင္းလင္းရေသးသည့္စာရင္းကို ရွင္းလင္းသည့္အခါ တရားလိုသို႔ ေပးရန္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရမည့္ေငြကိုျဖစ္ေစ ရလိုေၾကာင္းျဖင့္ စြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါက စြဲဆိုသည့္ ေငြခန႔္မွန္းေျခကို အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည္။

(၁၈)   အလြဲေျပာဆိုျခင္း၊ လိမ္လည္ျခင္း၊ ယုံၾကည္အပ္ႏွံမႈ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း၊ တမင္ပ်က္ကြက္ျခင္း၊ မေလ်ာ္ၾသဇာသုံးျခင္း တစ္ရပ္ရပ္ကို အားကိုးအားထားျပဳ၍ စြဲဆိုေသာ အမႈအားလုံးႏွင့္ အထက္တြင္ ဆိုခဲ့ေသာ ပုံစံမ်ားတြင္ ဥပမာအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည္ထက္ ပိုမိုက်ယ္ဝန္းေသာ အခ်က္အလက္မ်ား လိုအပ္သည့္အျခားအမႈအားလုံးတြင္ အခ်က္အလက္မ်ားကို အဆိုအေခ်တြင္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံေဖာ္ျပရမည္။ လိုအပ္လွ်င္ ရက္စြဲႏွင့္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကိုပါ ေဖာ္ျပရမည္။
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၄)

(၁၉)   အခ်င္းျဖစ္ပစၥည္းသည္ မေ႐ႊ႕မေျပာင္းနိုင္သည့္ပစၥည္းျဖစ္ပါက ထိုပစၥည္းကို ခြဲျခားသိရွိနိုင္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည္။ ထို႔ျပင္ ေၾကးတိုင္ေျမတိုင္းအမွတ္၊ ေျမကြက္အမွတ္၊ နယ္နိမိတ္ႏွင့္ အမွတ္အသားမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပရသည္။ 
(အမိန႔္ ၊ နည္း ၃)

(၂၀)   တရားလိုသည္ မိမိေတာင္းဆိုေသာ သက္သာခြင့္ကိုျဖစ္ေစ၊ ယင္းသက္သာခြင့္ မရနိုင္ပါက အျခားရလိုသည့္ သက္သာခြင့္ကိုျဖစ္ေစ အဆိုလႊာတြင္ အတိအလင္းေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၇)

(၂၁)   အဆိုလႊာကို တင္သြင္းၿပီးေနာက္ အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၇ အရ ျပင္ဆင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ မူလအဆိုလႊာႏွင့္ မညီၫြတ္သည့္ အခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ အဆိုလႊာတြင္ မပါသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္အသစ္၊ စြပ္စြဲခ်က္အသစ္တစ္ရပ္ရပ္ကို တင္ျပျခင္း၊ ထည့္သြင္းျခင္း မျပဳရ။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၇)

တရားမစြဲမီ နို႔တစ္စာေပးရန္ လိုေသာ အမႈတြင္ မည္သည့္ကိစၥ၌ မည္သည့္ေန႕ရက္က မည္ကဲ့သို႔ေပးခဲ့ေၾကာင္း အတိုခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရန္ လိုသည္။ နို႔တစ္စာပါ အခ်က္မ်ားကို အက်ယ္ေဖာ္ျပရန္ မလို။ (အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၁)

(၂၃)   တရားလိုက ကိုယ္စားျပဳစြဲဆိုေသာ အမႈတြင္ အခ်င္းျဖစ္ကိစၥ၌ မိမိသည္ အမွန္တကယ္ လက္ရွိအက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ရွိေၾကာင္းကိုသာမက အခ်င္းျဖစ္ကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တရားမမႈစြဲဆိုနိုင္ရန္ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ကိစၥမ်ားရွိပါကလည္း ေဆာင္႐ြက္ၿပီးေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၄)

(၂၄)   တရားလိုသည္ ေတာင္းဆိုခ်က္အနက္မွ စြန႔္ပယ္ေသာ သို႔မဟုတ္ခုႏွိမ္ေသာ အစိတ္အပိုင္းရွိလွ်င္ ထိုစြန႔္ပယ္ေသာ အစိတ္အပိုင္းကို ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁)

(၂၅)   အဆိုလႊာတြင္ ေတာင္းဆိုေသာ သက္သာခြင့္တန္ဖိုးကို မွန္ကန္စြာ ေဖာ္ျပရမည္။ ေလွ်ာ့ထားပါက ျပင္ဆင္ေပးရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၁ (ခ))

(၂၆)   အမႈစြဲဆိုၿပီးမွ ေပၚေပါက္လာေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အဆိုလႊာမျပင္ဘဲ ယင္းအခြင့္အေရးမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ သက္သာခြင့္ေပးနိုင္မည္ မဟုတ္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၇)

(၂၇)   ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္အရ တားျမစ္ထားခ်က္ကို ေဖာ္ျပျခင္းမျပဳ ရ။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၁(ဃ))

(၂၈)   တရားစြဲဆိုရန္ အေၾကာင္းေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ မည္သည့္အခ်ိန္က စတင္ေပၚေပါက္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်က္ ပါရွိရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁(င)ႏွင့္ နည္း ၁၁(က))

(၂၉)   တရားမမႈကို ကာလစည္းကမ္းသတ္အက္ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားသည့္ စည္းကမ္းသတ္ကာလေက်ာ္လြန္ၿပီးမွ စြဲဆိုေသာအမႈတြင္ ယင္းဥပေဒအရ ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳထားသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို အဆိုလႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း  ၆)

(၃၀)   အေရးႀကီးေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို မတင္ျပနိုင္လွ်င္ ယင္းစာခ်ဳပ္စာတမ္းပါ ကိစၥရပ္မ်ားကို သိရွိထားသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား က်မ္းသစၥာျပဳေစ၍ ယင္းသစၥာျပဳလႊာကို အဆိုလႊာတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပ၍ လိုအပ္သလို တင္သြင္းသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပရပါမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁၆)

(၃၁)   စြဲဆိုသည့္ တရား႐ုံးသည္ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁(စ))

(၃၂) အဆိုလႊာတြင္ တရား႐ုံး၏ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာႏွင့္ ႐ုံးခြန္ အလို႔ငွာ အမႈတန္ဖိုးကို မွန္ကန္စြာ ေဖာ္ျပရသည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၁(ဈ)ႏွင့္ နည္း ၁၁ (ဂ))

(၃၃)   အဆိုလႊာတြင္ တရားလိုကျဖစ္ေစ၊ နည္းလမ္းတက် လႊဲအပ္ထားေသာ တရားလို၏ အခြင့္ရကိုယ္စားလွယ္ကျဖစ္ေစ လက္မွတ္ေရးထိုးရသည္။ ေရွ႕ေနငွားရမ္းထားပါက ေရွ႕ေနကလည္း လက္မွတ္ထိုးရသည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၄)

(၃၄)   အဆိုလႊာ၏ ေအာက္ေျခတြင္ “ဝန္ခံခ်က္” (Verification of Pleading)ဟူ၍ ေရးၿပီး အဆိုလႊာပါ မည္သည့္အပိုဒ္သည္ ကိုယ္တိုင္သိရွိမွန္ကန္သည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္အပိုဒ္သည္ သတင္းၾကားသိ မွန္ကန္သည္ဟု ယုံၾကည္ ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ေန႕ရက္၊ မည္သည့္ေနရာတြင္ ဝန္ခံ လက္မွတ္ေရးထိုးေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၅)

(၃၅)   အဆိုလႊာႏွင့္ ပူးတြဲတင္ျပရမည့္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား အားကိုးအားထားျပဳ ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၉၊ ၁၄ ႏွင့္ ၁၈)

(၃၆)   အဆိုလႊာ၏ လက္ဝဲဘက္နံေဘး၌ မည္သည့္စာကိုမွ် ေရးသားျခင္းမျပဳဘဲ လက္ဝဲဘက္နံေဘးတြင္ (၂)လက္မကြက္လပ္ ခ်န္လွပ္ထားရမည္။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၁၀၉)

(၃၇)   အဆိုလႊာေလွ်ာက္လႊာ၏ ပထမစာမ်က္ႏွာအထက္ပိုင္းတြင္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရန္အလို႔ငွာ (၄)လက္မခန႔္ ကြက္လပ္ ခ်န္ ထားရမည္။ စာ႐ြက္နံေဘးကြက္လပ္တြင္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္း မကပ္ရ။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၁၀၉)

(၃၈)   တန္ဖိုးအေလ်ာက္ ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ရသည့္ အမႈမ်ားတြင္ ႐ုံးခြန္တန္ဖိုးမ်ားသျဖင့္ အဆိုလႊာေလွ်ာက္လႊာ၏ ပထမ စာမ်က္ႏွာအထက္ပိုင္းတြင္ ကပ္၍ ဆုံမည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ သီးျခားစာ႐ြက္မ်ားတြင္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္၍လည္းေကာင္း၊ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္း ပါရွိသည့္ စာ႐ြက္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း အဆိုလႊာေခါင္းစီးတြင္ ေဖာ္ျပသကဲ့သို႔ ႐ုံးအမည္၊ တရားမႀကီးမႈအမွတ္၊ အမႈသည္မ်ားကို ေရးသားရိုက္ႏွိပ္ၿပီး ႐ုံးခြန္တန္ဖိုး မည္မွ်ထမ္းေဆာင္ပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပ၍ အမႈသည္၊ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕ေနက လက္မွတ္ေရးထိုးရမည္။

(၃၉)   ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို ရနိုင္သ၍ အျမင့္ဆုံးတံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို အသုံးျပဳရမည္။ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ား တစ္ခုအေပၚ တစ္ခု ထပ္၍ မကပ္ရ။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၉၀)

(၄၀)   တရား႐ုံးက ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းအစား ေငြသားကို လက္ခံယူျခင္း မျပဳရ။ စာေရးမ်ားသည္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားကို လက္ခံယူသည့္အခါ ရရွိေၾကာင္း ေျပစာလက္မွတ္ေပးရမည္။
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၉၀ ႏွင့္ ၂၀၃၀)

(၄၁)   တရားၿပိဳင္ဦးေရရွိသည့္အတိုင္း အဆိုလႊာ မိတၱဴမ်ား တင္သြင္း ရမည္။ 
(အမိန႔္ ၇၊ နည္း ၉(၁))

(၄၂)   တရားလို သို႔မဟုတ္ အယူခံတရားလို သို႔မဟုတ္ ေလွ်ာက္ ထားသူတိုင္းသည္ အဆိုလႊာ၊ အယူခံလႊာ သို႔မဟုတ္ အက်ဥ္းနည္းျဖင့္ စစ္ေဆးရန္ ေတာင္းခံလႊာ သို႔မဟုတ္ ေလွ်ာက္လႊာ တစ္ရပ္ရပ္ကို တင္သြင္းသည့္အခါ သို႔မဟုတ္ စြဲဆိုရန္ ေရာက္ရွိသည့္အခါ မိမိအား ဆင့္ေခၚရန္ လိပ္စာေဖာ္ျပေသာစာမ်ားကို တရား႐ုံးတြင္ တစ္ခ်ိန္တည္း တင္သြင္းရမည္။
(အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂ဝ-က(၁))

(၄၃)   ကိုယ္စားလွယ္မွတစ္ဆင့္ တရားစြဲဆိုရာ၌ အဆိုလႊာတြင္ ကိုယ္စားလွယ္၏လိပ္စာကို ေဖာ္ျပၿပီး “အထက္ပါလိပ္စာသည္ တရားလိုထံ ဆင့္ဆိုရန္ လိပ္စာျဖစ္သည္”ဟု ေဖာ္ျပျခင္းသည္ နည္း ၂ဝ က (၁)အရ လိပ္စာတင္သြင္းရာေရာက္သည္။ 
(ျပာဝါဘီဘီႏွင့္ မစၥတာ အမ္အီဘရာဟင္၊ ၁၉၈၄၊ မတစ၊ ၁၀၅ (အိႏၵိယနိုင္ငံေန တရားလို၏ လိပ္စာကို ေဖာ္ျပရန္ မလို။)

(၄၄)   တရားမမႈတြင္ အမိန႔္ဆင့္စာအတြက္ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းမွာ တရားၿပိဳင္တစ္ဦးအတြက္ ၂၀၀ က်ပ္၊ သက္ေသအတြက္ ၁၀၀ က်ပ္၊ အျခားအမိန႔္ဆင့္စာအတြက္ ၁၀၀ က်ပ္ ထမ္းေဆာင္ရသည္။
(ခ႐ိုင္တရား႐ံုးႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးမ်ားဆိုင္ရာ အမိန႔္ဆင့္ စာမ်ား နည္းဥပေဒမ်ား ၁၀ ႏွင့္ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၀၀၃)။



Wednesday, February 20, 2019

ေခ်လႊာ ေရးသားရာတြင္ လိုက္နာက်င့္သုံးရမည့္အခ်က္မ်ား

ေခ်လႊာ ေရးသားရာတြင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း လိုက္နာ က်င့္သုံးရမည္။

(၁)   ေခ်လႊာ၏ေခါင္းစီးတြင္ အဆိုလႊာေခါင္းစီးအတိုင္း တရား႐ုံး အမည္၊ ခုႏွစ္၊ တရားမႀကီးမႈအမွတ္၊ တရားလို၊ တရားၿပိဳင္တို႔၏ အမည္၊ သိသာရန္ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ေနရပ္လိပ္စာတို႔ကို ေဖာ္ျပရသည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၃ ႏွင့္ တရားမက်င့္ထုံးဥပေဒ ေနာက္ဆက္တြဲ(က) ပုံစံ)

တရားၿပိဳင္က ေခ်လႊာတြင္ မိမိ၏လိပ္စာကို ေဖာ္ျပ႐ုံျဖင့္မၿပီး၊ မိမိထံ ဆင့္ဆိုရန္အတြက္ အမိန႔္ ၅၊ နည္း ၂၀-က(၂)အရ လိပ္စာတင္သြင္းသည့္ သီးျခားေလွ်ာက္လႊာတင္ျပရန္ လိုသည္။

(၂)   တရားလိုျဖစ္ေစ၊ တရားၿပိဳင္ျဖစ္ေစ အ႐ြယ္မေရာက္ေသးသူ ျဖစ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္မႏွံ႕သူတစ္ဦးျဖစ္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုသို႔ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးရမည္။
(အမိန႔္၇၊ နည္း၁ (ဃ))

(၃)   ေခ်လႊာပါစာပိုဒ္မ်ားသည္ တိုတိုတုတ္တုတ္ႏွင့္ လိုရင္းအခ်က ပါရမည္။ ေခ်လႊာေရးသားရာ၌ စာပိုဒ္မ်ားခြဲ၍ စာပိုဒ္အသီးသီးကို အမွတ္စဥ္ တပ္ရမည္။ အခ်င္းျဖစ္ကိစၥႏွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္အခ်က္ကို ဖယ္ထုတ္ရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၂)၊
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲအပိုဒ္-၁၁၉)

(င)   ေခ်လႊာေရးရာတြင္ အေရးပါေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပရၿပီး သက္ေသခံခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပျခင္း မျပဳရ။
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၂)

(၅)   ရက္စြဲ၊ ေငြေၾကးပမာဏႏွင့္ ကိန္းဂဏန္းတို႔ကို စာသားျဖင့္ မေဖာ္ျပဘဲ ဂဏန္းျဖင့္ ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၂)

(၆)   အလြဲေျပာဆိုျခင္း၊ လိမ္လည္ျခင္း၊ ယုံၾကည္အပ္ႏွံမႈ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း၊ တမင္ပ်က္ကြက္ျခင္း၊ မေလ်ာ္ၾသဇာသုံးျခင္း တစ္ရပ္ရပ္ေၾကာင့္ စြဲဆိုမႈႏွင့္ အျခားေသာ အမႈမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပပါ ေနာက္ဆက္တြဲ (က)ပါ ပုံစံမ်ားတြင္ ဥပမာအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည္ထက္ အမႈအေလ်ာက္ အခ်က္အလက္မ်ား ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဖာ္ျပရမည့္အျပင္ လိုအပ္ပါက ရက္စြဲႏွင့္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ား ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၄ ႏွင့္ ၅)

(၇)   အမႈမစြဲမီက အခ်င္းျဖစ္ကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လိုအပ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ အေျခအေန၊ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ထင္ရွားစြာ ေဖာ္ျပရမည့္အျပင္ ထိုကိစၥအတြက္ အခိုင္အမာျပေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း ေခ်လႊာတြင္ သေဘာသက္ေရာက္ေစရန္ ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၆)

(၈)   ပဋိညာဥ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျငင္းဆိုပါက ပဋိညာဥ္ မျပဳလုပ္ပါဟု သာမန္အားျဖင့္ ျငင္းဆို၍ မလုံေလာက္။ ပဋိညာဥ္ပါ အခ်က္မ်ား မမွန္ကန္ေၾကာင္း၊ တရားမဝင္ေၾကာင္း အတိအလင္း ျငင္းဆိုရမည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၈)

(၉)   စာခ်ဳပ္စာတမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စာခ်ဳပ္စာတမ္းပါ လိုရင္းအခ်က္ကိုသာ ေဖာ္ျပရၿပီး စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္အားလုံး အက်ယ္ေဖာ္ျပရန္ မလို။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၉)

(၁ဝ)   တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ မသမာစိတ္၊ လိမ္လည္လိုစိတ္၊ အစိတ္ သို႔မဟုတ္ အျခားစိတ္အေျခအေန ေဖာ္ျပရန္ လိုသည့္အခါ မည္သို႔ စိတ္အေျခအေနရွိသည္ကို ပတ္ဝန္းက်င္ အေၾကာင္းမ်ား မေဖာ္ျပဘဲ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ စိတ္အေျခအေန ကို တိုက္ရိုက္ေဖာ္ျပလွ်င္ လုံေလာက္သည္။ 
(အမိန႔္ ၆ နည္း ၁၀)

(၁၁)   အမႈျဖစ္ကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အမႈသည္အခ်င္းခ်င္း တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ စာအတန္တန္အလီလီ အျပန္အလွန္ေပးစာမ်ား၊ ေျပာဆိုမႈမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားအရ သြယ္ဝိုက္၍ ပဋိညာဥ္ သို႔မဟုတ္ ဆက္ဆံမႈျဖစ္လာျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳရာ၌ ယင္းတို႔ကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပရန္ မလိုဘဲေယဘုယ်ၿခဳံငုံေဖာ္ျပလွ်င္ လုံေလာက္သည္။ အဆိုပါပဋိညာဥ္၊ သို႔မဟုတ္ ဆက္ဆံမႈသည္ တစ္ခုထက္ပို၍ ရွိေနၿပီး တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကို အားကိုးအားထားျပဳလိုပါက ႏွစ္ခြေဖာ္ျပနိုင္သည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၂)

(၁၂)   တစ္ဘက္အမႈသည္က မျငင္းဆိုေသာ အခ်က္ႏွင့္ တစ္ဘက္အမႈသည္က သက္ေသျပရန္ တာဝန္ရွိသည့္အခ်က္မ်ားကို ေခ်လႊာတြင္ ေဖာ္ျပရန္ မလို။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၃)

(၁၃)   ေခ်လႊာတြင္ မလိုအပ္ေသာ၊ အသေရပ်က္ေစေသာ၊ တရားမွ်တစြာစီရင္မႈကို ထိခိုက္ေစေသာ၊ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစေသာ သို႔မဟုတ္ ၾကန႔္ၾကာေစေသာ အခ်က္အလက္မ်ားမပါရွိေစရ။ ပါရွိလာပါက တရား႐ုံးက ထုတ္ပယ္ရန္၊ ျပင္ဆင္ရန္ အမိန႔္ခ်နိဳင္သည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၆)

(၁၄)   ျငင္းဆိုခ်က္မွာ တိက်ရမည္။ ေယဘုယ်ဆန္ဆန္ မျငင္းဆိုရ။ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ မျငင္းဆိုရ။ ေလ်ာ္ေၾကးကိစၥမွအပ ဝန္မခံသည့္ အခ်က္မ်ားကို တိတိက်က်ျငင္းရမည္။ 
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၃၊ ၄၊ ၅)

(၁၅)   တရားၿပိဳင္သည္ ေခ်လႊာတြင္ အမႈစြဲဆိုခြင့္မရွိေၾကာင္း၊ ဆိုလႊာ ပါ စြပ္စြဲသည့္ကိစၥမွာ ဥပေဒအရ ပ်က္ျပယ္ေသာ၊ ပ်က္ျပယ္ေစနိုင္ေသာကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပရမည့္အျပင္ အဆိုလႊာတြင္ မပါေသာ္လည္း လိမ္လည္စြဲဆိုေၾကာင္း၊ ကာလစည္းကမ္းသတ္ ေက်ာ္လြန္ေၾကာင္း၊ စြန႔္လႊတ္ၿပီး၊ ေပးကမ္းၿပီး၊ ေဆာင္႐ြက္ၿပီးေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ခုခံေခ်ပခ်က္အရပ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၂)

(၁၆)   ေခ်လႊာကို တင္သြင္းၿပီးေနာက္ အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၇ အရ ျပင္ဆင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ မူလေခ်လႊာႏွင့္ မညီၫြတ္သည့္အခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ ေခ်လႊာတြင္ မပါသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္အသစ္၊ စြပ္စြဲခ်က္အသစ္ တစ္ရပ္ရပ္ကို ထပ္မံတင္ျပျခင္း၊ ထည့္သြင္း ျခင္း မျပဳရ။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၇)၊ (အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၈)

(၁၇)   တရားၿပိဳင္သည္ သီးျခားကြဲျပားေသာ ခုခံေခ်ပခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ ခုႏွိမ္ခ်က္အေပၚ အေျချပဳပါက ေခ်လႊာတြင္ ျဖစ္နိုင္သမွ် တသီးတျခား ကြဲကြဲျပားျပား ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၇ ႏွင့္ ၈)

(၁၈)   ေငြရလိုေၾကာင္း စြဲဆိုေသာ တရားမမႈတြင္ တရားၿပိဳင္က တရားလိုထံမွ တရားဝင္ရရွိေသာ ေငြကို ခုႏွိမ္ရန္ ရွိက ေခ်လႊာတြင္ တိတိက်က်ေဖာ္ျပရမည္။ 
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၆)

(၁၉)   ခုႏွိမ္ခ်က္ပါေသာ ေခ်လႊာအေပၚ ေနာက္ဆက္တြဲေခ်လႊာ (Additional Written Statement) တင္ျပျခင္းမွအပ မည္သည့္ အဆိုအေခ်ကိဳမွ် တရား႐ုံး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရရွိဘဲတင္သြင္းခြင့္မရွိ။ လိုအပ္လွ်င္ တရား႐ုံးက မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို ေနာက္ဆက္တြဲအဆိုအေခ် တင္သြင္းခြင့္ျပဳနိုင္သည္။
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၉)

(၂၀)   ေခ်လႊာတင္သြင္းရန္ ဆင့္ဆိုျခင္းခံရေသာ အမႈသည္တစ္ဦးဦးသည္ တရား႐ုံးက သတ္မွတ္သည့္အခ်ိန္အတြင္း တင္သြင္းရန္ ပ်က္ ကြက္ေသာအခါ တရား႐ုံးသည္ ၄င္းအမႈသည္အား အရႈံးေပးသည့္စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္နိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ယင္းအမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သင့္သည္ထင္ျမင္သည့္အမိန႔္ကို ခ်မွတ္နိုင္သည္။ 
(အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၁၀)

(၂၁)   ေခ်လႊာတြင္ တရားလိုကျဖစ္ေစ၊ နည္းလမ္းတက် လႊဲအပ္ထားေသာ တရားလို၏ အခြင့္ရကိုယ္စားလွယ္ကျဖစ္ေစ လက္မွတ္ေရးထိုးရသည္။ ေရွ႕ေနငွားရမ္းထားပါက ေရွ႕ေနကလည္း လက္မွတ္ထိုးရသည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၄)

(၂၂)   ေခ်လႊာ၏ ေအာက္ေျခတြင္ “ဝန္ခံခ်က္” (Verification of Pleading) ဟူ၍ေရးၿပီး ေခ်လႊာပါ မည္သည့္အပိုဒ္သည္ ကိုယ္တိုင္သိရွိမွန္ကန္သည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္အပိုဒ္သည္ သတင္းၾကားသိမွန္ကန္သည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္ေန႕၊ မည္သည့္ ေနရာတြင္ ဝန္ခံလက္မွတ္ ေရးထိုးေၾကာင္း ေဖာ္ျပရသည္။ 
(အမိန႔္ ၆၊ နည္း ၁၅)

(၂၃)   ေခ်လႊာ၊ ေလွ်ာက္လႊာအသီးသီး၏ လက္ဝဲဘက္နံေဘး၌ မည္သည့္စာကိုမွ် ေရးသားျခင္းမျပဳဘဲ လက္ဝဲဘက္နံေဘးတြင္ (၂)လက္မကြက္လပ္ ခ်န္လွပ္ထားရမည္။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၁၀၉)

(၂၄)   အဆိုလႊာကဲ့သို႔ ေခ်လႊာတြင္ တရားၿပိဳင္ဘက္မွ မွီခိုအားထားျပဳသည့္ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ား၏စာရင္းကို ပူးတြဲတင္သြင္းရမည္။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္-၁၅၈)

(၂၅)   အဆိုလႊာပါ စြပ္စြဲခ်က္အတိုင္း မွန္ကန္ေၾကာင္း ႏႈတ္ျဖင့္ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံပါက ႐ုံးခြန္ထမ္းေဆာင္ရန္ မလို။ ခုႏွိမ္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပန္လွန္စြဲေတာင္းျခင္းမျပဳဘဲ အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၁ အရ တင္သြင္းသည့္ေခ်လႊာကို ပထမအႀကိမ္ အမႈမဆိုင္မီျဖစ္ေစ၊ ဆိုင္သည့္ေန႕တြင္ျဖစ္ေစ တင္သြင္းပါက ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရန္ မလို။ ပထမအႀကိမ္ အမႈဆိုင္သည့္ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ ေျဖာင့္ဆိုဝန္ခံလႊာ တင္ပါက ႐ုံးခြန္ /- က်ပ္ ကပ္ရသည္။ ခုႏွိမ္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပန္လွန္စြဲဆိုေတာင္းျခင္းေသာ္လည္းေကာင္းျပဳ၍ တင္သြင္းေသာ ေခ်လႊာတြင္ ခုႏွိမ္သည့္၊ ျပန္လွန္ေတာင္းဆိုသည့္တန္ဖိုးအေပၚ ႐ုံးခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ရန္ လိုသည္။ 
(တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္ ၉၅၊ ၉၆ ႏွင့္ ၁၅၀) 
(႐ုံးခြန္အက္ဥပေဒဇယား-၁၊ အပိုဒ္-၁)

တရားၿပိဳင္သည္ မိမိေခ်ပလိုေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာ၊ သို႔မဟုတ္ ဥပေဒျပႆနာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ အခ်က္အလက္အရပ္ရပ္ကို ေခ်လႊာတြင္ ေဖာ္ျပရန္ လိုသည္။ 
(ဦးသာခင္ႏွင့္ မတင္လွ၊ ၁၉၈၀၊ မတစ၊ ၆၅)

ပ်က္ကြက္လွ်င္ သက္ေသခံအေထာက္အထားအေပၚ အေျခခံေသာ ေခ်ပခ်က္အသစ္ကို အယူခံတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ တင္ျပခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္။ 
(ဦးေက်ာ္ဇံႏွင့္ ဦးေစာလွေအာင္၊ ၁၉၇၈၊ မတစ၊ ၈)

အမႈစြဲဆိုခြင့္မရွိေၾကာင္း ၫႊန္ျပေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကိုေခ်လႊာတြင္ ေဖာ္ျပရမည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေခ်လႊာ၌ ထုေခ်ျခင္းမျပဳေသာကိစၥကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္အေနျဖင့္ တင္ျပခြင့္မရွိ။
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၂၆၊ ကာလကတၱား၊ ၆၂၅)

ဥပေဒျပႆနာသည္ အဆိုလႊာတြင္ မေပၚေပါက္ေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနလွ်င္ တရားၿပိဳင္သည္ နည္း ၂ အရ မိမိေခ်လႊာတြင္ ထိုျပႆနာကို ထုေခ်ရန္ တာဝန္ရွိသည္။ ပ်က္ကြက္လွ်င္ ထိုကိစၥကို ခြင့္ျပဳသင့္၊ မသင့္မွာ တရား႐ုံး၏ သေဘာအတိုင္း ျဖစ္သည္။ 
(လႊဲအပ္ပစၥည္းထိန္းဝန္ႏွင့္ မစၥစ္ေရးဘန္း၊ ၁၉၄ဝ၊ ရန္ကုန္၊ ၂၇၃) 

အဆိုလႊာပါ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို တရားၿပိဳင္က ဝန္ခံနိုင္သည္၊ သို႔မဟုတ္ ျငင္းဆိုနိုင္သည္။ ျငင္းလွ်င္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းရမည္။ 
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၅၂၊ ေဂ်ႏွင့္ ေက ၂၉)

တရားလို၏ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို ဝန္ခံျခင္းမျပဳပါဟူေသာ ေယဘုယ်ဆန္ဆန္ ေဖာ္ျပခ်က္သည္ မလုံေလာက္။ 
(ေအအိုင္အာ၊ ၁၉၄၉၊ အလာဟာဘတ္၊ ၁၇၃)

အမိန႔္ ၈၊ နည္း ၅ ၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမွာ တိတိက်က် ျငင္းဆိုျခင္းမျပဳလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ဝန္ခံျခင္းမျပဳေၾကာင္း ေဖာ္ျပျခင္းမရွိလွ်င္ျဖစ္ေစ အဆိုလႊာပါ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို တရားလိုအေနျဖင့္ သက္ေသျပရန္ တာဝန္ရွိျခင္းမွ သက္သာရာ ရေစသည္။ 
( အိုင္အာ၊ ၁၉၅၅၊ အာသံ၊ ၁၀၂)



Tuesday, February 19, 2019

ရဲတရားရံုးသည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း ရွိ၊မရွိ


ထုတ္ျပန္ေႀကညာျခင္းမျပဳေစကာမူ ရဲတရားရံုးက ျပစ္မႈထင္ရွားစီရင္ခဲ့သည့္အမႈ မ်ားစြာရွိပါလိမ့္မည္။ရဲတရားရံုးျဖင့္ စစ္ေဆး၍ ျပစ္မႈထင္ရွားစီရင္ျခင္းသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ညီညြတ္မႈ ရွိမရွိ ေဆြးေႏြးတင္ျပလိုပါသည္။ 

“ ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႔ (ေနာင္အခါ၊ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔) စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒ” ဟူ၍  ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔က ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ျပဌာန္းခဲ့သျဖင့္  ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မတည္ရွိမီက ဥပေဒ ျဖစ္ပါသည္။ ရဲတရားရံုးဆိုသည္မွာ ယင္းဥပေဒပုဒ္မ-၃၀၊၃၁ တို႔အရ ရဲခ်ဳပ္က ျပန္တမ္း၀င္(ရဲ)အရာရွိ-၃ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းသည့္ တရားရံုးအမ်ိဳးအစားတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ 

ယင္းဥပေဒအခန္း(၆)တြင္  ရဲတရားရံုးသည္ အရာခံ၊အႀကပ္၊တပ္သားတစ္ဦးအား အက်ဥ္းနည္းျဖင့္စစ္ေဆးခြင့္ရွိၿပီး ၀န္ထမ္းအျဖစ္မွ ထုတ္ပစ္ျခင္း၊ ရာထူးမွရပ္စဲျခင္း၊စသည့္၀န္ထမ္းဆိုင္ရာျပစ္ဒဏ္မ်ားႏွင့္ ရဲအခ်ဳပ္၌္-၃ လထိ ေထာင္ဒဏ္ခ် မွတ္ႏိုင္သည့္အခြင့္အာဏာကို ရဲခ်ဳပ္၊ျပည္နယ္တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔မွဴးတို႔အား အပ္ႏွင္းထားေႀကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ 

ထို႔ျပင္၊ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားအား ရဲတရားရံုးျဖင့္စစ္ေဆး၍ပုဒ္မ-၃၃ အရ၊ ၀န္ထမ္းဆိုင္ရာျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ ၃ ႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ကို ခ်မွတ္ႏိုင္သည့္အခြင့္အာဏာရွိပါသည္။ ရဲခ်ဳပ္သည္ ရဲတရားရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ျပစ္ဒဏ္ကိုအတည္ျပဳျခင္း၊ ေလ်ွာ့ျခင္း၊လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ေပးျခင္း၊ ျပဳႏိုင္ၿပီး  ရဲတရားရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို  နစ္နာသည္ဟု ယူဆသူ(ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္)၏   အသနားခံစာရရွိပါက ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးသည္လည္း ျပစ္ဒဏ္ကို ေလွ်ာ့ျခင္း၊ေျပာင္းလဲျခင္း၊ လြတ္ၿငိမ္း သက္သာခြင့္ျပဳျခင္း၊ ပယ္ဖ်က္္ျခင္း၊ စသည့္အခြင့္အာဏာမ်ားကို ယင္းဥပေဒပုဒ္မ-၅၆ အရ က်င့္သံုးေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိပါသည္။

ယင္းဥပေဒအရ ၀န္ႀကီး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲရန္၊အယူခံရန္ မည္သည့္တရားရံုးကိုမွ် အခြင့္အာဏာ အပ္ႏွင္းသည္ကို မေတြ႔ရသျဖင့္ ၀န္ႀကီး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ “အၿပီးအျပတ္အတည္”(Coclusive Proof)ျဖစ္ပါသည္။

“ျပစ္ဒဏ္မွလြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္”ဆိုသည္မွာ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၂၀၄(က)အရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအား အပ္ႏွင္း အခြင့္အာဏာႏွင့္ အလားသ႑ာန္တူပါသည္။

၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ရဲတရားရံုးက ဒုရဲမွဴးတစ္ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း၊ ေက်ာက္ဆည္ၿမိ့ဳနယ္၌ သစ္ခိုးသယ္သူတို႔ ကိုဖမ္းဆီးရမိၿပီးမွျပန္လႊတ္ေပးခဲ့မႈတြင္ နယ္ထိန္းအရာရွိႏွင့္ရဲစခန္းမွဴးတို႔အား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းတို႔ကို  သတင္းေဖာ္ျပ ခ်က္မ်ားအရ သိရပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ တရားစီရင္ေရးအာဏာအပ္ႏွင္းခံရသည့္တရားရံုးမ်ားက က်င့္သံုး ႏိုင္သည့္အခြင့္အာဏာကို ရဲစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒအရ ရဲတရားရံုးမ်ားကလည္းက်င့္သံုးလ်က္ရွိသည္ဟုဆိုရပါမည္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၂၉၃ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာရံုးမ်ားကို ဤသို႔ဖြဲ႔စည္းထားပါသည္။
(က)ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၊ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသႀကီးတရားလႊတ္ေတာ္မ်ား၊ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္းတရားရံုးမ်ား၊ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသတရားရံုးမ်ား၊ခရိုင္တရားရံုးမ်ား၊ၿမိ့ဳနယ္တရားရံုးမ်ားႏွင့္ ဥပေဒအရတည္ေထာင္ေသာ အျခားတရားရံုးမ်ား၊
(ခ) စစ္ဘက္ဆိုင္ရာတရားရံုးမ်ား၊
(ဂ)ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုး၊
ယင္းတရားရံုးအမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳးကိုသာလွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး အျခားမည္သည့္တရားရံုး အမ်ိဳးအစားကိုမွ် အသိအမွတ္ျပဳထားေႀကာင္း မေတြ႔ရပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၂၉၄ တြင္၊ (စစ္ဘက္ဆိုင္ရာတရားရံုးမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံု ရံုး၏စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာမ်ားကိုမထိခိုက္ေစဘဲ) ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အျမင့္ဆံုးတရားရံုးျဖစ္ ေႀကာင္း၊အတိအလင္းျပဌာန္းပါသည္။

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ၁၈(က)တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏တရားစီရင္ေရးအာဏာကို ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္၊တရားလႊတ္ေတာ္မ်ား၊ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုတရားရံုးမ်ားအပါအ၀င္ အဆင့္ဆင့္ေသာတရားရံုး မ်ားကိုသာ ခြဲေ၀အပ္ႏွင္းေႀကာင္း ေဖာ္ျပထားၿပီး (အျခား)မည္သည့္ဌာန အဖြဲ႔အစည္းကိုမွ် ခြဲေ၀အပ္ႏွင္းေႀကာင္း မေတြ႔ရပါ။ 

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၂၉၃(က)တြင္ “ဥပေဒအရတည္ေထာင္ေသာအျခားတရားရံုးမ်ား” ဟူသည့္ စကားရပ္ ပါရွိေနရာ 
ယင္းစကားရပ္ကို္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုျခင္းမျပဳသျဖင့္ ရဲတရားရံုးသည္ကေလးသူငယ္တရားရံုး၊ စည္ပင္သာယာတရားရံုး၊စသည္ တို႔ကဲ့သို႔ “အျခားတရားရံုးမ်ား”ဟူသည့္စကားရပ္တြင္ အႀကံဳး၀င္ျခင္းရွိမရွိ ဆင္ျခင္ရန္ရွိပါသည္။

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ၂၉၅(ဃ)အရ  ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သည္ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသႀကီး၊ တရားလႊတ္ ေတာ္မ်ား၏စီရင္ခ်က္မ်ားကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသာအယူခံမႈကို စီရင္ပိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။ ထို႔ျပင္ “အျခားတရားရံုးမ်ားက ခ်မွတ္ေသာ စီရင္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ဥပေဒႏွင့္အညီစီရင္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္သည့္ အယူခံမႈစီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာရွိသည္”ဟုျပဌာန္းထားပါသည္။
ရဲတရားရံုးအပါအ၀င္၊ရဲခ်ဳပ္၊ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးတို႔၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႔ အယူခံ ၀င္ခြင့္မရွိ၊ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က အယူခံမႈအျဖစ္ ႀကားနာ၊စီရင္၊ဆံုးျဖတ္ခြင့္မရွိသျဖင့္ ဤအခ်က္အရပင္လွ်င္ “အျခားတရားရံုးမ်ား” ဟူသည့္စကားရပ္တြင္ “ရဲတရားရံုးမ်ား” သည္ အႀကံဳးမ၀င္ဟု ဆိုရပါမည္။

“အမႈမ်ားတြင္ ဥပေဒအရ ခုခံေခ်ပခြင့္ႏွင့္အယူခံပိုင္ခြင့္ရရွိေရး”သည္ အေျခခံဥပေဒ၏အေျခခံမူတစ္ရပ္ျဖစ္ေစကာမူ ရဲတရားရံုးမ်ား၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အယူခံပိုင္ခြင့္မရွိသျဖင့္ တစ္သီးတစ္ျခားျဖစ္ေနသည္။သို႔ျဖစ္ရာ အေျခခံဥပေဒအရ ဖြဲ႔စည္း သည့္တရားရံုး(၃)မ်ိဳးတြင္ ရဲတရားရံုးအႀကံဳး၀င္ျခင္းမရွိ၊အေျခခံဥပေဒကအသိအမွတ္ျပဳခ့ဲျခင္းမရွိဟုေကာက္ယူရန္ရွိပါသည္။

 ထို႔ျပင္၊အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၂၁(ခ)တြင္“တရားရံုး၏ခြင့္ျပဳခ်က္မရရွိက ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးကို-၂၄ နာရီထက္ေက်ာ္လြန္၍ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခြင့္မရွိေစရ”ဟု အတိအလင္းျပဌာန္းပါသည္။
 ပုဒ္မ-၃၇၆ တြင္လည္း အလားတူ ျပဌာန္းပါသည္။

သို႔ေသာ္၊ရဲစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒပုဒ္မ ၁၀ တြင္ “ဖမ္းဆီးထားသည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္တစ္ဦးအား ရဲတပ္ရင္းမွဴး၊သို႔ မဟုတ္-ခရိုင္ရဲတပ္ဖြဲ႔မွဴးက ၂၄နာရီထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ၇ ရက္အထိခ်ဳပ္ေႏွာင္ခြင့္ရွိေႀကာင္း၊ျပည္နယ္/တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔မွဴးကမူ -၇ ရက္ထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး-၃၀ ရက္အထိခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခြင့္ရွိေႀကာင္း၊ျပဌာန္းခဲ့ပါသည္။ ယင္းမွာအေျခခံဥပေဒ၏“စံ”ႏွင့္ဆန္႔က်င္ ေနျခင္း ရွိမရွိ၊“ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏မူလအခြင့္အေရး”ကိုထိပါးျခင္းရွိမရွိ၊ စဥ္းစားဖြယ္ရာ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၁၁ခုႏွစ္က ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ ၿမိ့ဳနယ္ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး (၂၇)ဦးကို ပထမတန္းရာဇ၀တ္တရားစီရင္ေရး အာဏာအပ္ႏွင္းရန္ ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႔ အေႀကာင္းႀကားစာပို႔ခဲ့ပါသည္။ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ သည္  ထိုကိစၥကို ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုးသို႔ အဆံုးအျဖတ္ခံယူရန္  တင္သြင္းလႊာအမွတ္-၁/၂၀၁၁ ျဖင့္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။ 

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုးက ႏွစ္ဖက္ႀကားနာၿပီးေနာက္ “ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားအရ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊တရားစီရင္ေရးအာဏာမ်ားကို ပိုင္းျခားသံုးစြဲရမည္ျဖစ္ေႀကာင္း” သံုးသပ္ၿပီး  “ ၿမိ့ဳနယ္ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားအား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာအျပင္ တရားစီရင္ေရးအာဏာကိုပါအပ္ႏွင္းမည္ဆိုပါက
 ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ၊ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခ ခံဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္မႈရွိမည္မဟုတ္ေႀကာင္း” ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။

အေျခခံဥပေဒတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔၊ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးတို႔ကို တရားစီရင္မႈအာဏာ အပ္ႏွင္းခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒက ရဲတရားရံုးမ်ားအား တရားစီရင္မႈအခြင့္အာဏာ အပ္ႏွင္းသည့္သေဘာ ေတြ႔ရပါသည္။ရဲတရားရံုးမ်ားႏွင့္ယင္းတို႔ကက်င့္သံုးလ်က္ရွိသည့္အခြင့္အာဏာသည္ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ၁၈(က)အရ ျပည္ ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အဆင့္ဆင့္ေသာတရားရံုးမ်ားသို႔သာအပ္ႏွင္းသည့္ “တရားစီရင္ေရးအာဏာ”ကို က်င့္သံုး ရာ ေရာက္မေရာက္၊ျပန္လည္စိစစ္သင့္ပါသည္။ 

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိဥပေဒအားလံုး၏အေျခခံျဖစ္ရာ မည္သည့္ဥပေဒမွ်ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ဆန္႔က်င္၍လည္းေကာင္း၊ကြဲလြဲ၍လည္းေကာင္း၊တစ္သီးတစ္ျခားရပ္တည္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ ယံုမွားဖြယ္မရွိပါ။ 

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒတည္ရွိေစလိုပါက အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။
ယင္းကိစၥအလို႔ငွာ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ရန္မလိုအပ္ပါက ရဲတရားရံုးဖြဲ႔စည္း၍ ျပစ္မႈထင္ရွားစီရင္ႏိုင္သည့္ 
ရဲစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။

ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ဥပေဒပညာရွင္တို႔သည္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ ေအာင္ ႀကံဆလ်က္ တစ္နည္းနည္း စီမံေဆာင္ရြက္သင့္ပါေႀကာင္း ေလးေလးစားစား အႀကံျပဳ တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။

ေျပလြင္ျမင့္

7 day daily news
12 feb 2019



သူရူးမှု စစ်ဆေးစီရင်ခြင်းအကြောင်း သိမှတ်ဖွယ်ရာများ

 အချို့သော အမှုအခင်းတွေမှာ ရူးသွပ်တဲ့ တရားခံတွေ ပါလာတာကို တစ်ခါတစ်ရံ ကြုံတွေ့ရတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် စိတ်ဝင်စားမိတာက အဲဒီလို သူရူးမှု...