ရာဇဝတ္ျပစ္မႈဆိုင္ရာပညာ (CRIMINALOGY)
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
အခန္း - ၃
⛑⛑⛑
ေလာဘႏွင့္ေဒါသအေလ်ာက္ ျဖစ္ပြားသည့္ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ား
📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖📖
ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ-စိတ္ေၾကာင့္
📖📖📖📖📖📖📖📖📖
လူတို႔သည္ အခြင့္အခါႀကဳံခဲ့လွ်င္ မိမိတို႔၏ အမ်ိဳးဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္းဂုဏ္၊ အသက္အ႐ြယ္ဂုဏ္တို႔ကိုပင္ မဆင္ျခင္ မေထာက္ထား ၾကဘဲ ေလာဘစိတ္၊ ေဒါသစိတ္၊ ေမာဟစိတ္အေလ်ာက္ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ၾကသည္ကို ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် ႐ုံးတင္ တရားစြဲသည့္ လိမ္လည္မႈ၊ အလြဲသုံးစားမႈ၊ ခိုးမႈ၊ လုယက္မႈ၊ ဓါးျပတိုက္မႈ၊ လူသတ္မႈ၊ မုဒိန္းမႈ စသည့္ျပစ္မႈမ်ားကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိနိုင္ေပသည္။ ထို႐ုံးတင္ တရားစြဲသည့္ အမႈမ်ားတြင္ တရားခံအျဖစ္ ပါဝင္သူမ်ားအနက္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဆင့္အတန္း အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အသက္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါဝင္ၾကမည္ကို ေတြ႕ရၾကေပမည္။ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈ ရာဇဝင္တြင္ လူအဆင့္အတန္းအားျဖင့္ ျမင့္သည့္လူပင္ ျဖစ္လင့္ကစား အခြင့္အခါႀကဳံက ေလာဘ စိတ္ကို မထိမ္းသိမ္းနိုင္သျဖင့္ လူထု ၾကည္ညိဳအားထားမႈကိုပင္ ဂ႐ုမျပဘဲ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္သည့္ အထင္ကရအမႈမွာ အဂၤလန္နိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပြားသည့္ “ဟိုေရ႐ိႈဘြတ္တြမ္လီ”ေခၚသူ၏ လိမ္လည္မႈျဖစ္သည္။ “ဘြတ္တြမ္လီ” မွာ ပထမကမာၻစစ္ႀကီး အတြင္းတြင္ စစ္ေအာင္နိုင္ေရးအတြက္ စစ္သားစုေဆာင္းရာတြင္ ထူးခြၽန္စြာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သျဖင့္ ျပည္သူ႕လူစြမ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ဟု ခ်ီးက်ဴးျခင္း ခံရသည့္အျပင္၊ အစိုးရ၏ ေက်းဇူးတင္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္-၁၉၁၈ ခု ႏွစ္အတြင္းေလာက္တြင္ “ဘြတ္တြမ္လီ”မွာ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ ဝန္ႀကီး တစ္ဦးထက္ပင္ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာ နာမည္ႀကီးခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္၏။ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ အစိုးရ စစ္ေအာင္နိုင္ေရး ေငြေခ်းလက္မွတ္မ်ား ေရာင္းသည့္အခါတြင္ “ဘြတ္တြမ္လီ”သည္ ဆင္းရဲသား လူထုလည္း ထိုေငြေခ်းလက္မွတ္၏ အက်ိဳးထူးကို ခံစားရန္ဆိုကာ စစ္ေအာင္နိုင္ေရး ေငြစုအသင္းဖြဲ႕ကာ အစိုးရထုတ္သည့္ ေငြစုလက္မွတ္မ်ား၏ တန္ဘိုး ႏွစ္ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိ အစုဝယ္လက္မွတ္မ်ားကို ေရာင္းခ်၏။ ထိုသို႔ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ အစိုးရတြင္ စစ္ေအာင္နိုင္ေရး ေငြစုလက္မွတ္မ်ားကို ကုေဋခ်ီ၍ ေရာင္းရေတာ့၏။ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းတြင္ ဆင္းရဲသားမ်ားသည္ မိမိတို႔ ဝယ္ထားသည့္ ေငြစုလက္မွတ္ငယ္မ်ားကို လႊဲေျပာင္းရာတြင္လည္းေကာင္း၊၊ အျမတ္အတိုးရရန္ ေတာင္းဆိုသည့္ အခါတြင္လည္းေကာင္း ရသင့္ရထိုက္သည့္ ေငြမ်ားကို မရသျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရဌာနသို႔ တိုင္တန္းၾကေတာ့၏။ ထိုအခါတြင္ အစိုးရ၏ ျပည္သူ႕ေငြစာရင္းစစ္အရာရွိက ထို“ဘြတ္တြမ္လီ” တည္ေထာင္သည့္ စစ္ေအာင္နိုင္ေရး ေငြစုအသင္း၏ စာရင္းအင္းမ်ားကို စစ္ေဆးၾကည့္ရႈသည့္အခါ “ဘြတ္တြမ္လီ” သည္ ေငြႏွစ္သိန္းေက်ာ္ခန႔္ကို အလြဲသုံး စား ျပဳလုပ္ထားေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိရေတာ့၏။ ထိုသို႔ အလြဲသုံးစားျပဳထားသည္ကို ေတြ႕ရွိသျဖင့္ “ဘြတ္တြမ္လီ”အား တရားစြဲဆို အေရးယူရာတြင္ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးျခင္း ခံရေတာ့၏။
ကသာေငြ တိုက္မႈ
📖📖📖📖📖
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံတြင္လည္း ရာထူးအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အသက္အ႐ြယ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း အခါအခြင့္ႀကဳံက ေလာဘစိတ္ကုိ မထိန္းႏိုင္ဘဲ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ေၾကာင္းကို ကသာေငြကိုက္မွ ေငြမ်ားခိုးယူ အလြဲသုံးစားျပဳသည့္ အမႈမွ သိနိုင္ေပသည္။ ေသာင္း က်န္းသူမ်ား ၁၉၄၉ ခု ႏွစ္ဦးေလာက္တြင္ ထႂကြစဥ္က ကရင္သူပုန္ မ်ားသည္ မႏၲေလးၿမိဳ႕သို႔ တိုက္ခိုက္ရန္ ခ်ီတက္လာသည့္အခါ ကသာၿမိဳ႕ရွိ ေငြတိုက္မွ ေငြမ်ားကို သူပုန္တို႔လက္သို႔ မေရာက္ေစျခင္းငွါ အစိုးရက ျမစ္ႀကီးနားသို႔ မီးရထားျဖင့္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းရန္ အစီအစဥ္ ျပဳေစ၏။ ထိုသို႔ အစီအစဥ္ ျပဳေစရာတြင္ ေလာဘေဇာ မသတ္နိုင္သည့္ အရာရွိအခ်ိဳ႕သည္ တင္ပို႔ရမည့္ ေငြေသတၱာအခ်ိဳ႕ကို ေဖ်ာက္ထားၿပီး ထိုေငြမ်ားကို ခိုးယူ အလြဲသုံးစာ ျပဳၾကေလသည္။ ေဒါသအေလွ်ာက္ စိတ္ကို မခ်ဳပ္တည္းနိုင္သည့္အတြက္ အမ်ိဳးဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္းဂုဏ္ စသည္တို႔ကိုပင္ မငဲ့ကြက္ဘဲ အခါအခြင့္အေလွ်ာက္ ရာဇဝတ္ ျပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္ၾကသည္မွာလည္း အမ်ားအျပားပင္ ရွိေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္ပြါးေသာ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ားကို ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် သတင္းစာမ်ားတြင္ ေတြ႕နိုင္ၾကေပမည္။
ေဒါသမီး
📖📖
အမ်ိဳးဂုဏ္အားျဖင့္ ျမင့္၍ ဥစၥာပစၥည္းအားျဖင့္ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာၿပီး ပညာလည္း အေတာ္အတန္ တတ္ေျမာက္သူ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းနိုင္၍ အခါအခြင့္ ႀကဳံသည့္အေလွ်ာက္ ရာဇဝတ္ ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ျပစ္မႈတစ္ခုမွာ က်ိဳကၡမီခရိုင္၊ မုဒုံၿမိဳ႕အပိုင္က မာဝက္႐ြာတြင္ ျဖစ္ပြါးခဲ့သည့္ သူေ႒းသားဖုန္းေ႐ႊ၏ လူသတ္မႈျဖစ္သည္။ ဖုန္းေ႐ႊမွာ ဥစၥာစီးပြါး အလြန္ခ်မ္းသာသူ၏ သားျဖစ္ၿပီး ေခတ္အလိုက္ ပညာ အေတာ္အတန္ တတ္ေျမာက္သူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ၎ေနထိုင္ သည့္ နယ္တဝိုက္တြင္လည္း လူသူေလးစားျခင္း ခံရသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီးမျဖစ္မီ အခ်ိန္ေလာက္တြင္ ဖုန္းေ႐ႊသည္ တစ္ေန႕၌ မိမိအိမ္မွ အျပင္သို႔ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ သြားေရာက္ေန၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္႐ြာတည္းေန လူမိုက္ျဖစ္သူ ေ႐ႊလုပ္သည္ မူးယစ္လ်က္ ဖုန္းေ႐ႊ၏ အိမ္ေပၚသို႔ တက္ေရာက္ကာ သူ၏ဖခင္ႏွင့္ ကိုယ္ဝန္ရွိသူ ဇနီးတို႔အား ႐ိုက္ႏွက္ေလသည္။ ဖုံးေ႐ႊသည္ အလုပ္ကိစၥၿပီး၍ အိမ္သို႔ျပန္ ေရာက္လာသည့္အခါ အိမ္တြင္ ဆူညံသံၾကား၍ ေျပးကာ ဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရာတြင္ မိမိ၏ ဖခင္ႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူတို႔အား ေ႐ႊလုပ္က ရိုက္ႏွက္ ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိသျဖင့္ ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းနိုင္ဘဲ မိမိလက္တြင္ ပါလာသည့္တုတ္ျဖင့္ ရိုက္လိုက္၏။ ထိုသို႔ရိုက္လိုက္ရာတြင္ ေ႐ႊလုပ္မွာ ေနရာတြင္ ပုံ၍လဲက်သြား၏။ ေ႐ႊဖူးႏွင့္ အတူပါလာသူ မိတ္ေဆြႏွစ္ဦးလည္း အသက္ႀကီးသူ ဖုံးေ႐ႊ၏ ဖခင္ႏွင့္ ကိုယ္ဝန္ရွိသူ ဖုန္းေ႐ႊ၏ဇနီးတို႔အား ေ႐ႊလုပ္ ေစာ္ကားေနသည္ကို ေတြ႕၍ ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းဘဲ ဝင္ေရာက္၍ ဖုန္းေ႐ႊႏွင့္အတူ ရိုက္ႏွက္ၾက၏။ ေ႐ႊလုပ္မွာ ဖုန္းေ႐ႊႏွင့္ ၎မိတ္ေဆြႏွစ္ဦးတို႔ ရိုက္ႏွက္သည့္ ဒဏ္ရာျဖင့္ ေသဆုံးသြား၏။ ထိုလူသတ္မႈကို တရားစြဲတင္ရာ ဖုန္းေ႐ႊႏွင့္ အေပါင္းပါ ႏွစ္ဦးတို႔မွာ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးျခင္း ခံၾကရေလသည္။
ျပည္သူလူထု၏ကိုယ္စား အားထားမႈကိုခံရသည့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ အမတ္ပင္ ျဖစ္လင့္ကစား အခြင့္အခါ ႀကဳံလာလွ်င္ ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းနိုင္ဘဲ ရာဇဝတ္မႈကို က်ဴးလြန္တတ္ေလသည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီးမျဖစ္မီက ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုင္း မင္းတိုင္ပင္ အမတ္တစ္ဦးသည္ ညဥ့္စာထမင္းကို ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ စားေသာက္ေနစဥ္ ဆိုင္တြင္းရွိ အျခားလူတစ္ဦးႏွင့္ အခ်င္းမ်ားၾက၏။ ထိုသို႔ အခ်င္းမ်ားသည္တြင္ အမတ္မင္းသည္ ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းနိုင္သျဖင့္ မိမိတြင္ ပါလာသည့္ ေသနတ္ျဖင့္ မိမိႏွင့္ အခ်င္းမ်ားသူအား ပစ္ခတ္ရာ ဒဏ္ရာႀကီးစြာ ရေလသည္။ ထိုအမႈကို ႐ုံးတင္ တရားစြဲရာတြင္ ထိုမင္းတိုင္ပင္အမတ္မွာ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးျခင္း ခံရေလသည္။
ရဟန္းေသာ္မွ ေဒါသမီးႂကြလွ်င္
📖📖📖📖📖📖📖📖
ႏွစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ ခုနစ္သြယ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို ေစာင့္ထိန္းၾကရသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ေဒါသအေလွ်ာက္ အခြင့္အခါႀကဳံက ရာဇဝတ္ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္တတ္ၾကေလသည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး မျဖစ္မီက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕အနီးတြင္ လူသူမ်ား ၾကည္ညိဳ ကိုးကြယ္ျခင္းခံရေသာ ဦးသုတ ဆိုသည့္ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ၎ဘုန္းႀကီး၏ ေက်ာင္းဝင္အတြင္းရွိ ဇရပ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ သီလရွင္ မယ္ေခမာ ဆိုသူႏွင့္ ထိုေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးတို႔ ေနထိုင္ပုံကို ရပ္႐ြာရွိ လူတို႔က မႏွစ္သက္၍ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ပင့္ေခၚၿပီး ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ေဆာက္ေပးကာ ဘုန္းႀကီး ဦးသုတ၏ ေက်ာင္းအနီးတြင္ ေက်ာင္းထိုင္ေစ၏။ သာမန္လူတို႔ ျဖစ္ပ်က္ေလ့ရွိသည့္အတိုင္း ထိုဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးမွာ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး မသင့္မတင့္ ရွိၾက၏။ တစ္ေန႕ေသာအခါဝယ္ ဘုန္းႀကီး ဦးသုတက ဦးဇာဂရ ေက်ာင္းႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ မိမိ၏ ေက်ာင္းဝင္းၿခံကို မိမိေက်ာင္းရွိ ေက်ာင္းသားသူငယ္မ်ားအား ျပဳျပင္ေစရာ ထိုေက်ာင္းသားသူငယ္မ်ားသည္ ဦးဇာဂရ ေက်ာင္းေျမေပၚသို႔ ဝင္ေရာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ဘုန္းႀကီး ဦးဇာဂရက ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ႀကိမ္းေမာင္း၍ ေမာင္းႏွင္ထုတ္၏။ ေက်ာင္းသားသူငယ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ဆရာဘုန္းႀကီးအား သြားေရာက္ တိုင္ေျပာရာ ဆရာဘုန္းႀကီးလုပ္သူ ဦးသုတမွာ ေဒါသအေလွ်ာက္ ဦးဇာဂရ ေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ၿပီး ဦးဇာဂရကိုယ္ေတာ္အား ထိုးႀကိတ္ေတာ့၏။ ဦးဇာဂရမွာ မိမိ၏အနီးရွိ ဓါးျဖင့္ယူ၍ ဦးသုတအား ခုတ္ရာ ဦးသုတမွာ ဒဏ္ရာၾကီးစြာ ရရွိသြား၏။ ဓါးခုတ္မႈျဖင့္ ဦးဇာဂရအား တရားစြဲဆိုရာ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးျခင္း ခံရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ားကို အခါအခြင့္ ႀကဳံခဲ့လွ်င္ လူတို႔သည္ အမ်ိဳးမေ႐ြး၊ အဆင့္တန္းမေ႐ြး၊ အ႐ြယ္မေ႐ြး ေလာဘ၊ ေဒါသႏွင့္ ေမာဟစိတ္အေလွ်ာက္ က်ဴးလြန္ၾကသည္မွာ ထင္ရွားလွေတာ့၏။ ။
ဦးဝိဇၨာ
