ဒဏ္ေငြမွ စရိတ္စက (သို႔မဟုတ္) ေလ်ာ္ေၾကး သတ္မွတ္ေပးႏုိင္ျခင္း
တည္ဆဲဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္အရ တရား႐ုံး တစ္႐ုံး႐ုံးက ေငြဒဏ္ ခ်မွတ္တဲ့ အခါမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ေငြဒဏ္ ပါတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို အယူခံမႈ၊ ျပင္ဆင္မႈ၊ အျခားအမႈ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ေငြဒဏ္ျပစ္ဒဏ္ (သို႔မဟုတ္) ေငြဒဏ္ပါတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို အတည္ျပဳတဲ့ အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တရား႐ုံးက စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္တဲ့အခါ ရရွိတဲ့ ဒဏ္ေငြအားလုံးကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ကို ေသာ္လည္းေကာင္း တရားခံက အမႈမွ နစ္နာသူထံ စရိတ္စက (သို႔မဟုတ္) ေလ်ာ္ေၾကး ေပးေစရန္ သတ္မွတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၄၅(၁)မွာ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ အေၾကာင္းကို ယေန႔ ေလ့လာေဆြးေႏြး တင္ျပေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီျပ႒ာန္းခ်က္အရ နစ္နာသူအား ဒဏ္ေငြမွ စရိတ္စက (သို႔မဟုတ္) ေလ်ာ္ေၾကး သတ္မွတ္ေပးေစတယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥဟာ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မွာ က်င့္သုံးေဆာင္ရြက္မႈ နည္းပါးလွတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သတိထားမိပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဥပေဒပညာကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ေလ့လာမွတ္သားႏိုင္ၾကေစဖို႔ ဗဟုသုတ အလို႔ငွာ တင္ျပေပးမွာ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်င့္သုံးေဆာင္ရြက္မႈ နည္းပင္ နည္းလင့္သည္ ဆိုလင့္ကစား တစ္ခ်ိန္က အဆင့္ျမင့္ တရား႐ုံးတစ္႐ုံးက ဒီလို ဒဏ္ေငြမွ ေလ်ာ္ေၾကး သတ္မွတ္ေပးခဲ့ဖူးတာကို ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ဖူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္၀င္တစား မွတ္သား ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ တစ္ရပ္ျဖစ္လို႔ အက်ယ္တ၀ံ့ ေဆြးေႏြးပါ့မယ္။
ေခါင္းစဥ္ပါ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၄၅(၁)ကို အေသးစိတ္ ေလ့လာၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ တည္ဆဲဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္အရ တရား႐ုံး တစ္႐ုံး႐ုံးက ေငြဒဏ္ ခ်မွတ္ရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေငြဒဏ္ပါတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို အထက္အဆင့္ျမင့္ အယူခံ/ျပင္ဆင္ တရား႐ုံးက ေငြဒဏ္ျပစ္ဒဏ္ (သို႔မဟုတ္) ေငြဒဏ္ပါတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို အတည္ျပဳရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တရား႐ုံးက စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ရာ၀ယ္ ရရွိတဲ့ ဒဏ္ေငြအားလုံး (သို႔မဟုတ္) တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ကို ေအာက္ပါအခ်က္ (၃)ခ်က္နဲ႔ စရိတ္စက/ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ သတ္မွတ္ေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁) တရားစြဲဆိုရာမွာ အထိုက္အေလ်ာက္ ကုန္က်တဲ့ စရိတ္စက၊
(၂) တရားမ႐ုံးမွာ နစ္နာသူ အေနနဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကး လုံလုံေလာက္ေလာက္ ရရွိႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တရား႐ုံးက ထင္ျမင္တဲ့အခါ ျပစ္မႈေၾကာင့္ ထိုသူရဲ႕ ဆုံး႐ံႈးမႈ၊ နစ္နာမႈအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ၊
(၃) တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ခိုးမႈ၊ အလြဲသုံးစားမႈ၊ ယုံၾကည္အပ္ႏွံေရး ေဖာက္ဖ်က္မႈ၊ လိမ္လည္မႈ၊ ခိုးရာပါပစၥည္း လက္ခံမႈ/ လက္၀ယ္ထားမႈ၊ ယင္းပစၥည္းကို ထုခြဲရာမွာ ကူညီမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ျပစ္မႈတစ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ထင္ရွား စီရင္ျခင္း ခံရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ထိုပစၥည္းကို လက္ရွိထားခြင့္ ရွိသူသို႔ ျပန္ေပးရလွ်င္ သေဘာ႐ိုးနဲ႔ ၀ယ္ယူခဲ့မိတဲ့ အျခားသူ မည္သူ႕ကိုမဆို ပစၥည္းဆုံး႐ံႈးရတဲ့ အတြက္ တရားခံက ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေပးအပ္ေစရန္ တရား႐ုံးက အမိန္႔ခ်မွတ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ပုဒ္မ ၅၄၅ ရဲ႕ ပုဒ္မခြဲ(၂)မွာ အယူခံခြင့္ရွိတဲ့ အမႈေတြမွာ ေငြဒဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့ရင္ အယူခံ တင္သြင္းရန္ အတြက္ ခြင့္ျပဳထားတဲ့ အခ်ိန္ကာလ မကုန္ဆုံးမီမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အကယ္၍ အယူခံ တင္သြင္းခဲ့ရင္လည္း အဆုံးအျဖတ္ မျပဳရေသးမီမွာ ျဖစ္ျဖစ္ အဆိုပါ ဒဏ္ေငြမ်ားကို ထုတ္ေပးျခင္း မျပဳရေၾကာင္း ကန္႔သတ္ ျပ႒ာန္းထားတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ သတိျပဳ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္တစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သတိထားရမယ့္ ေနာက္တစ္ခ်က္က ပုဒ္မ ၅၄၆ အရ အေၾကာင္းအရာ တစ္ရပ္နဲ႔ စပ္လ်ဥ္းလို႔ ေနာက္ထပ္ စြဲဆိုမယ့္ တရားမမႈမွာ တရား႐ုံးက ေလ်ာ္ေၾကး ခ်မွတ္ေပးတဲ့ အခါမွာ ပုဒ္မ ၅၄၅ အရ ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ (သို႔မဟုတ္) ရရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ ေငြေၾကး တစ္စုံတစ္ရာကို တရား႐ုံးက ထည့္သြင္းခုႏွိမ္ ေပးရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း သတိထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရဲအေရးမပိုင္တဲ့ ျပစ္မႈတစ္ခုခုနဲ႔ တရား႐ုံးသို႔ ဦးတိုက္တိုင္ေလွ်ာက္မႈ ေတြမွာ ႐ုံးက တရားခံအေပၚ ျပစ္မႈထင္ရွား စီရင္ခဲ့ရင္ ၎တရားခံအေပၚ ခ်မွတ္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္အျပင္၊ ယင္းသို႔ တိုင္ေလွ်ာက္ခ်က္ အတြက္ ကုန္က်စရိတ္၊ ဒါ့အျပင္ မိမိသက္ေသမ်ားကို ျဖစ္ေစ၊ တရားခံကို ျဖစ္ေစ အမိန္႔ဆင့္စာ ခ်မွတ္ရတဲ့ အတြက္ ေပးရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေတြကို တရားခံက တိုင္တန္းသူ တရားလိုထံ ေပးေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ထိုစရိတ္ေငြေတြကို ေပးေဆာင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တရားခံကို ရက္ေပါင္း(၃၀) ထက္ မပိုတဲ့ အလုပ္မဲ့ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ပုဒ္မ ၅၄၆(၁)မွာ ျပ႒ာန္းထား ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၅၄၇ အရ ေငြဒဏ္မွတစ္ပါး ယခုကဲ့သို႔ေသာ စရိတ္စကေငြ (သို႔မဟုတ္) ေလ်ာ္ေၾကးေငြကို ေပးေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ေသာ၊ ထို႔ျပင္ ေငြေတာင္းခံရန္ နည္းလမ္းကို အျခားနည္း အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားျခင္း မရွိတဲ့ ေငြတစ္ရပ္ရပ္ကို ေငြဒဏ္ကဲ့သို႔ပဲ ေတာင္းခံႏိုင္ခြင့္ ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလ့လာမွတ္သားဖြယ္ စီရင္ထုံး ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ားကို ဗဟုသုတ အျဖစ္ ဆက္လက္ တင္ျပေပးပါ့မယ္။
* ပုဒ္မ ၅၄၅ အရ ခြင့္ျပဳေသာ ေလ်ာ္ေၾကးမွာ တရားစြဲရာတြင္ ကုန္က်သင့္ ကုန္က်ထိုက္ေသာ စရိတ္မ်ားကို ကာမိေစရန္ ရည္ရြယ္သည္။
(ေအာက္ျမန္မာျပည္ အတြဲ-၁၊ စာ-၄၈)
* စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္စဥ္ ဒဏ္ေငြမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးေစရန္ အမိန္႔ ခ်မွတ္သင့္သည္။ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ျခင္း မျပဳႏိုင္။
(၁၈၉၂-၉၆၊ အထက္ျမန္မာျပည္၊ စာ-၈၀)
* ဆင့္စာခ သာမက တရား၀င္ ကုန္က်ေသာ စရိတ္မ်ားႏွင့္ ရရွိေစသည့္ ဒဏ္ရာအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးတို႔ကို ပုဒ္မ ၅၄၅ အရ ခြင့္ျပဳႏိုင္သည္။
(အက္စ္ေဂ် အယ္လ္ဘီ၊ စာ-၄၀၉)
* ေငြေၾကးဆုံး႐ံႈးမႈ မရွိေသာ အေသးအဖြဲ အမႈမ်ားတြင္ ေလ်ာ္ေၾကး မေပးသင့္။
(အက္စ္ေဂ် အယ္လ္ဘီ၊ စာ-၅၃၈)
* နစ္နာသည္ထက္ ပို၍ ေလ်ာ္ေၾကး မေပးသင့္။
(ေအာက္ျမန္မာျပည္၊ အတြဲ-၃၊ စာ-၅၀)
ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္မွာ (ယခုကဲ့သို႔ ဒဏ္ေငြထဲမွ ေပးတဲ့ ေလ်ာ္ေၾကး မဟုတ္တဲ့) ေလ်ာ္ေၾကး ခ်မွတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းခ်က္ မရွိရင္ေတာ့ ေလ်ာ္ေၾကးအမိန္႔ ခ်မွတ္ႏိုင္ခြင့္ မရွိဘူးဆိုတာကို သတိခ်ပ္ ရပါမယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၃ မွာ ေလ်ာ္ေၾကး ခ်မွတ္ေပးႏိုင္ခြင့္ ရွိတယ္လို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၃ အရ တရားခံအေပၚ ေငြဒဏ္ျပစ္ဒဏ္ စီရင္ခဲ့တဲ့ အမႈ တစ္မႈမွာ တရား႐ုံးက ေလ်ာ္ေၾကး သတ္မွတ္ေပးခဲ့ျခင္း အေပၚ ေတြးေခၚယူဆပုံ နဲ႔ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ဆိုင္ရာ စံနမူနာျပ စီရင္ထုံးတစ္ခု ေပၚထြက္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ေမာင္ဘၿငိမ္း (၁၉၇၀၊ မတစ (႐ုံးခ်ဳပ္)၊ စာ-၁၂၃) စီရင္ထုံးပဲ ျဖစ္ၿပီး ဖတ္႐ႈမွတ္သားသင့္လို႔ အက်ယ္တ၀ံ့ပဲ ေဖာ္ျပေပး လိုက္ပါတယ္။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္။ ။ ပုဒ္မ ၂၃ တြင္ ေဖာ္ျပေသာ ေလ်ာ္ေၾကးသည္ ျပစ္ဒဏ္မဟုတ္၊ ေငြဒဏ္မဟုတ္၊ ေလ်ာ္ေၾကးကို အရေတာင္းသည္၊ ေပးဆပ္ရသည္။ ေငြဒဏ္ကို စီရင္သည္၊ တပ္႐ုိက္သည္။ အသုံးအႏႈန္းမွအစ အေတြးအေခၚ အထိ မတူေခ်။ ယခုေခတ္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ရာဇ၀တ္ ျပစ္မႈမ်ား၌ ေထာင္ဒဏ္အစား နစ္နာသူအား ေလ်ာ္ေၾကး သတ္မွတ္သည့္ နည္းစနစ္ကို စမ္းသပ္လ်က္ ရွိၾကရာ၀ယ္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔က ေလ်ာ္ေၾကးမေပးက ေထာင္ဒဏ္ သတ္မွတ္ျခင္းသည္ ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္သည္ဟုလည္း မဆိုသာေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၃ တြင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ ပ်က္ကြက္မွသာလွ်င္ ရာဇ၀တ္က်င့္ထုံး ပုဒ္မ ၃၈၆ အရ ပစၥည္း ၀ရမ္းကပ္ျခင္း စသည့္နည္းျဖင့္ (တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပုိဒ္ ၇၃၁ ကိုၾကည့္) အရ ေကာက္ခံႏိုင္ရန္ ပုဒ္မခြဲ-၄ က "ေငြဒဏ္ကဲ့သို႔ အရ ေတာင္းခံရမည္" ဟု လမ္းညႊန္ ျပ႒ာန္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလ်ာ္ေၾကး မေပးက ေထာင္ဒဏ္က်ခံေစရမည္ ဟု ေမာင္ဘၿငိမ္း ျပင္ဆင္မႈတြင္ အမိန္႔ခ်မွတ္ ခဲ့ျခင္းသည္ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ မညီေခ်။
ထပ္မံဆုံးျဖတ္ခ်က္။ ။ တိုက္ခိုက္မိ၍ က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးေသာ ဓာတ္မီးတိုင္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ စသည္တို႔သည္ ထင္ရွားေသာ "ပစၥည္း"မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ထင္ရွားေသာ ပစၥည္းထက္ ပို၍ ပ်က္စီးေသာ ပစၥည္းမ်ား ရွိလွ်င္ အထင္အရွား ျပရန္ ေလ်ာ္ေၾကးေတာင္းသူတြင္ တာ၀န္ရွိသည္။ ပ်က္စီးရျခင္းသည္ ျပစ္မႈႏွင့္ သြယ္၀ိုက္၍သာ သက္ဆိုင္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ တိုက္႐ိုက္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္းလည္း ျပဖို႔ လိုလိမ့္မည္။ ႐ုံးက ေလ်ာ္ေၾကး ေတာင္းခံရသူအား ခုခံေခ်ပရန္ အခြင့္အေရး ေပးရေပလိမ့္မည္။ ဌာန၊ ပုဂိၢဳလ္ စေသာ နစ္နာသူထံ ပုဒ္မ ၂၃(င)အရ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ အမိန္႔ကို ရာဇ၀တ္အမႈတြင္ ႐ုံးက ခ်မွတ္ေပးၿပီး ေစကာမူ တရားမေၾကာင္း ျဖင့္လည္း စြဲဆိုႏိုင္ေသးသည္ ျဖစ္ရာ လက္ေထာက္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ တင္ျပသကဲ့သို႔ ရာဇ၀တ္ အမႈတြင္ တိုက္႐ိုက္ပ်က္စီးေသာ ပစၥည္းအတြက္ မမ်ားလြန္းေသာ ေလ်ာ္ေၾကးကိုသာ ေတာင္းသင့္သည္။ ဌာနဆိုင္ရာက စဥ္းစား ဆုံးျဖတ္ၿပီးေနာက္ ဆက္လက္၍ ေလ်ာ္ေၾကး ရသင့္ေသးသည္ ဟု ယူဆက တရားမေၾကာင္း စြဲဆိုသင့္သည္။
ထပ္မံဆုံးျဖတ္ခ်က္။ ။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကို ဒဏ္ေငြႏွင့္ ေရာေႏွာ ထည့္သြင္းလွ်င္ စာရင္း႐ႈပ္ေထြးႏိုင္ သျဖင့္ ဘိလစ္က ၎ထံ အပ္ႏွံေငြအျဖစ္ ေငြစာရင္း မွတ္ပုံတင္(၂)တြင္ ထည့္သြင္း၍ ေဆာင္ရြက္လွ်င္ စာရင္းလည္း မ႐ႈပ္၊ ၾကန္႔ၾကာ ခက္ခဲမႈလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါ ဟူ၍ ခ႐ိုင္ရာဇ၀တ္ တရားသူႀကီးက တင္ျပသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ သင့္ျမတ္သည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ယူဆသည္။ တရား႐ုံးမ်ား လက္စြဲ အပိုဒ္-၁၀၄၇ ပါ လုပ္ထုံးႏွင့္ ဆီေလ်ာ္ေပလိမ့္မည္။ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ ရွိသူက ႐ုံးက ညႊန္ၾကားသည့္ အတိုင္း ေလ်ာ္ေၾကးကို တစ္ႀကိမ္တည္း ျဖစ္ေစ၊ အရစ္က် မွန္မွန္ျဖစ္ေစ ေပးသြင္းပါက မူလ ရာဇ၀တ္ႀကီးမႈ တြင္ပင္ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းျဖင့္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း၊ ေပးသြင္းရန္ ပ်က္ကြက္မွသာ ပုဒ္မ ၂၃(၄)အရ ေဆာင္ရြက္ရန္ ရာဇ၀တ္ႀကီးမႈကို ပိတ္၍ ရာဇ၀တ္ေသးဖြဲမႈ ဖြင့္လွစ္သင့္ ေၾကာင္းကို ခ႐ိုင္ရာဇ၀တ္ တရားသူႀကီးက အဆိုျပဳသည္မွာလည္း သင့္ျမတ္သည္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ယူဆသည္။ တရား႐ုံးမ်ား လက္စြဲ အပုိဒ္-၁၁၃၄ တြင္ လုပ္နည္း အက်ယ္ ပါသည္။
အထက္ပါ စီရင္ထုံးရဲ႕ အေပၚဆုံးက ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို စံနမူနာျပ မွတ္သား လိုက္နာ က်င့္သုံးေစရန္ တရား႐ုံးမ်ား ညႊန္ၾကားလႊာလက္စြဲ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ- ၄၇ နဲ႔ ၄၈ တို႔မွာ ညႊန္ၾကား ထုတ္ျပန္ထားတာကို ေလ့လာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ယခု တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားဟာ ဥပေဒ ပညာ ေလ့လာလိုက္စားၾကသူတိုင္း သိရွိမွတ္သား ထားသင့္တဲ့ ဥပေဒေရးရာ ဗဟုသုတ ျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ရာ အက်ိဳးရွိေစလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ေကာင္းမႈ ျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳး၍၊ ေကာင္းက်ိဳး ကုိယ္၌ တည္ႏိုင္ၾက ပါေစေသာ၀္။
လႊမ္းမိုးေအာင္ (တရားေရး)
