င ရဲ ကို လမ္း ႀကံဳ လိုက္ သူ မ်ား
📛📛📛📛📛📛📛📛
ဖိုးသုဉာဏ္
ယခင္တစ္ပတ္က တရားသူႀကီး၊ ဥပေဒ အရာရွိ၊ ေရွ႕ေန၊ ရဲမ်ား၏ လုပ္ငန္းတာ၀န္သည္ အပါယ္ေဘးနီးလွသျဖင့္ အပါယ္မက် ေအာင္ သတိျပဳေရွာင္ရွားသင့္ပါေၾကာင္း တင္ ျပခဲ့ပါသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ လုပ္ငန္းတာ၀န္အရ အေနသာႀကီး ျဖစ္ပါလ်က္ အထက္ပါပုဂၢဳိလ္ မ်ားႏွင့္အတူ ငရဲကို လမ္းႀကံဳလိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပမ္းစား အားထုတ္ၾကသူမ်ား အေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။
ယခင္အစိုးရလက္ထက္က ေဒသတစ္ခုတြင္ တာ၀န္ခံတရားသူႀကီး အျဖစ္ ေရာက္စတြင္ ေဒသ အာဏာပိုင္ျဖစ္သူက ေဒသ၏ အေျခအေန ႏွင့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒ သေဘာထား တို႔ကို ေျပာျပရာ၌ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒသမွာ ကၽြန္းသစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အပက ၃ အမႈေတြဆိုရင္ လူကို ေထာင္ခ်၊ ပစၥည္းသိမ္း၊ ကားသိမ္းပါပဲ” ဟု ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
ႏိုင္ငံ၏ရွားပါးသယံဇာတ ကၽြန္းသစ္မ်ား ခုတ္လွဲဖ်က္ဆီး၊ ခိုးယူအလြဲသံုးစားျပဳျခင္း စေသာ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို ထိထိေရာက္ ေရာက္ တားဆီးပိတ္ဆုိ႔ကြပ္ညႇပ္အေရးယူမည္ ဆုိျခင္းမွာ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ၊ ေကာင္းမြန္လွ ေသာမူ၀ါဒျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ “ကၽြန္းသစ္ နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ အပက ၃ အမႈေတြဆိုရင္ လူ ကိုေထာင္ခ်၊ ပစၥည္းသိမ္း၊ ကားသိမ္းပါပဲ” ဆိုေသာစကားမွာမူ စဥ္းစားစရာ ရွိပါသည္။
ထိုစကားေၾကာင့္ ဥပေဒ၊ ရဲစေသာ တရားစြဲအဖြဲ႕အစည္းက ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ စြပ္စြဲ ခံရသူမ်ားတြင္ အမွန္တကယ္ၿငိစြန္းခ်က္ ရွိ-မရွိ စိစစ္ရမည့္အစား တရား႐ံုး က်မွ ရွင္းၾက ပါေစဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေအာက္တရားရံုးကလဲ ငါေတာ့အၿငိဳျငင္မခံ ခ်င္၊ မရွင္းခ်င္ေတာ့ဘူး၊ အယူခံက်မွပဲႀကိဳး စားၾကပါေစဟု သေဘာပိုက္သြားႏိုင္ပါသည္။ ၎င္းနယ္ေျမရွိ သူ႔ အထက္ တရား႐ံုးကလည္း ဥပေဒအတိုင္း ျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္ဖို႔ လက္တြန္႔သြားႏိုင္ပါသည္။ တရားမဲ့ မႈမ်ားေပၚေပါက္ ေစႏိုင္ေသာ အႏၲရာယ္ႀကီးလွသည့္စကားတစ္ ခြန္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုေခတ္ကထုိေဒသ၌ ကၽြန္းသစ္အမႈမ်ား တြင္ သစ္အနည္းအမ်ားေပၚ မူတည္၍ အပက ၃ ျဖင့္ စြဲမလား၊ ပပက ၆(၁) ျဖင့္စြဲမလားဆိုျခင္းကို ေဒသတာ၀န္ခံ ရဲအရာရွိႀကီး ကမကထ ျပဳေသာ အဖြဲ႕က ဆံုးျဖတ္ရာ မညီမွ် မႈမ်ားရွိ သည္ဆုိေသာ မေက်နပ္သံအခ်ဳိ႕လည္းၾကား ရပါသည္။ တစ္ႀကိမ္ တြင္မူ အထက္ပါအာဏာ ပိုင္ႀကီးမွပင္ ““ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း (...) ရဲ႕ အမဗ်ာ ကားေထာင္ ထားတာ၊ သူ႔ကားဒ႐ုိင္ ဘာက ကၽြန္းသစ္သယ္လို႔ အဖမ္းခံရၿပီး ဒုကၡျဖစ္ေနတယ္၊ လုပ္ပါဦး”” ဟု ေျပာသည္ ကိုလည္းႀကံဳဖူးပါသည္။ အႏွီပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ား အဂတိကင္းပါမည္ေလာ၊ အပါယ္ေဘးကင္း ပါမည္ေလာ၊ ပူပင္စရာျဖစ္ပါသည္။
ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒမ်ားတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာ ျပစ္မႈမ်ား၌ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူကို ““တစ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ တစ္ေထာင္ ထိေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ် မွတ္ရမည္”” စေသာ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ ျပစ္မႈအမ်ဳိးအစားခ်င္းတူေသာ္လည္း က်ဴး လြန္ေသာျပစ္မႈ၏ အတိမ္အနက္၊ အေလးအေပါ့ကိုမူတည္၍ တရား႐ံုးကဆင္ျခင္တံုတရား ျဖင့္ ခ်မွတ္ႏိုင္ ရန္ျပဌာန္းထား ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေငြဒဏ္မ်ားတြင္ ၅၀ိ/-၊ ၂၀၀ိ/-၊ ၅၀၀ိ/- ၁၀၀၀ိ/- စေသာျပဌာန္း ခ်က္မ်ားရွိရာ ဥပေဒမ်ား မျပင္ရေသးသျဖင့္ ယခုတိုင္အတည္ျဖစ္ လ်က္ရွိပါသည္။
အထက္ပါေငြဒဏ္မ်ားသည္ ယခုေခတ္ ေငြတန္ဖိုးျဖင့္ ကေလးမုန္႔ဖိုးပင္မရွိဟု ဆိုႏိုင္ ေသာ္ လည္း သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက လံုေလာက္ ေသာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ထိေရာက္ မႈရွိ ၍ ျပ႒ာန္းထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၎ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ မ်ားတြင္ (၅၀ိ/-) အစား (၅၀၀၀၀ိ/-)၊ (၂၀၀ိ/-) အစား (၂၀၀၀၀၀ိ/-) စသည္ျဖင့္ ျပင္ဆင္ျပ႒ာန္း လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ တရား႐ံုးမ်ား က ၎င္းအတိုင္း ေငြဒဏ္ခ်မွတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ မျပ႒ာန္းေသးသမွ် လက္ရွိဥပေဒ ျပ႒ာန္း ခ်က္အတိုင္းသာ တရား႐ံုးက ေငြဒဏ္ခ်မွတ္ ႏိုင္ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဥပေဒကို ေက်ာ္လြန္၍ မရပါ။
ဤသည္ကို အခ်ဳိ႕က ပါးတစ္ခ်က္႐ိုက္ တာေငြဒဏ္ (၁၀၀၀ိ/-) ဆိုရင္ ေငြ (၅၀၀၀ိ/) ေပးၿပီး ၅ ခ်က္ ေလာက္႐ိုက္ခ်င္တယ္ဟု စည္း ၀ါးလြတ္ အမနာပေျပာျခင္းမ်ဳိးရွိပါသည္။ ေငြ ဒဏ္ (၁၀၀၀ိ/-) သည္ တည္ဆဲဥပေဒျပ႒ာန္း ခ်က္ျဖစ္၍ ျပက္ရယ္မျပဳသင့္ပါ။ ေငြဒဏ္ (၁၀၀၀ိ/-) ကေလး မုန္႔ဖိုးမွ် ျဖစ္သည္ဆို႐ံုျဖင့္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၃၂၃ အရ သာမန္နာ က်င္ေစမႈ က်ဴးလြန္ တိုင္း ေထာင္ဒဏ္ခ်ည္း သာခ်မည္ဆိုလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္မွ်တ ပါမည္ေလာ၊ ျဖစ္ႏိုင္ ပါမည္ေလာ။
ေငြဒဏ္(၁၀၀၀ိ/-) သည္ ကေလးမုန္႔ဖိုးမွ် ျဖစ္၍ ထိေရာက္ေအာင္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းသား ခ်င္း၊ မိန္းကေလး အပ်ဳိအရြယ္သူငယ္ခ်င္းခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း၊ အိမ္နီးခ်င္း မိတ္ေဆြခ်င္း ခ်င္း အခန္႔မသင့္၍ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားရာ၌ အနည္းအက်ဥ္း နာက်င္ေစမႈျဖစ္တိုင္း ေထာင္ဒဏ္ခ်ည္းသာ ခ်သင့္ပါသလား။ ေက်ာင္း သားေက်ာင္းသူလူငယ္မ်ား ဆိုင္ကယ္မေတာ္ တဆျဖစ္၍ အနည္းအက်ဥ္း ဒဏ္ရာရတုိုင္း ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၃၃၇ အရေထာင္ဒဏ္ ခ်ည္းခ်၍ျဖစ္ ပါမည္လား။
(၅၀၀၀ိ/-)ေပး၍ ပါး ၅ ခ်က္႐ိုက္မည္ ဆိုေသာသူသည္ မိမိကိုယ္တိုင္၊ မိမိသား သမီး၊ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းမ်ား တရားခံျဖစ္သည့္အ လွည့္တြင္ ထိုစကားမ်ဳိး ေျပာႏိုင္ဦးမွာလား၊ စဥ္းစား စရာ ျဖစ္ပါသည္။
ယဥ္ေက်းေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ တရား စီရင္ရာ၌ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းသည္ လက္စား ေခ်ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ၏အက်င့္စာရိတၱကို ျပဳျပင္၍ လူေကာင္းသူေကာင္းျဖစ္ လာေစရန္သာ ေမွ်ာ္မွန္းေၾကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္း က လက္ခံၾကပါသည္။ မ်က္လံုး တစ္လံုးဆံုးလွ်င္ မ်က္လံုးတစ္လံုးခ်င္း၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းဆံုးလွ်င္ သြားတစ္ေခ်ာင္းခ်င္း အေလ်ာ္အစားေပးရမည္ဟူေသာ ဟာမူရာ ဘီ၏ ကိုဓဥပေဒမ်ားမွာ မယဥ္ေက်းေသး ေသာေခတ္ (ဘီစီ-၂၀၀၀)ခန္႔တြင္ က်န္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္၍ ျပန္လည္ တမ္းတမေန သင့္ေတာ့ဟု ထင္ ပါသည္။
ဥပေဒေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ဥပ ေဒသမိုင္းဘာသာရပ္၌ ျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ တရား စီရင္ေရးစနစ္သင္ၾကားရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ ဥပေဒကို ေလးစား သူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာတို႔သည္ေထာင္တန္းက် မည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းထက္ ေထာင္တန္း က်ေစသည့္ အဓမၼမႈမ်ားကို စက္ဆုပ္သူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း နာခံမွတ္သားဖူးပါသည္။ ယဥ္ ေက်းေသာ ျမန္မာမ်ားအဖို႔ တရား႐ံုးက အ ျပစ္ရွိသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခံရလွ်င္ပင္ အလြန္နစ္ နာလွၿပီျဖစ္ပါသည္။ မျဖစ္စေလာက္ ေငြဒဏ္ ဟူ၍ျပက္ရယ္ျပဳမည္မဟုတ္ပါ။
တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူႀကီးဆို သူမ်ားအပါအ၀င္ အခ်ဳိ႕ကျပစ္ဒဏ္နည္းသည္၊ မ်ားသည္ ဟူ၍ အေျခအျမစ္မခိုင္လံုဘဲ စိတ္ မွန္းျဖင့္ ခပ္ေပါ့ေပါ့၊ခပ္လြယ္လြယ္ေျပာတတ္ ပါ သည္။ ၎င္းတို႔၏ စကားသည္ ႁခင္းခ်က္မရွိ မွန္သည္ဟု အာမခံႏိုင္ပါမည္လား။ သူတစ္ပါး ကို မတရားသျဖင့္ ေထာင္တန္းက်ေစလိုေသာ စိတ္သည္ ကုသိုလ္စိတ္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အကုသိုလ္စိတ္ သာျဖစ္ႏိုင္ ပါသည္။ ေနရင္းထိုင္ရင္း အကုသိုလ္ယူ၍ အပါယ္စခန္းကို ေျခမလွမ္းသင့္ဟု ထင္ပါသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းဂ်ာနယ္အတြဲ ၁၀ ၊ အမွတ္ ၁၇ မွာ ႏွင္းကိုေရးသည့္ ““တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္သံုးႏွစ္အတြင္း ဘယ္ေလာက္တည့္ မတ္ခဲ့သလဲ””ေဆာင္းပါကိုဖတ္ရပါသည္။
ေဆာင္းပါးတြင္ လွဳိင္ျမစ္အတြင္းမွေတြ႕ ရသည့္ မိန္းကေလးအေလာင္း ႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ခ႐ိုင္တရားရံုးကေရနစ္ေသဆံုး ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျခင္းကို မိခင္ျဖစ္ သူကလက္မခံ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တိုင္းေဒသ ႀကီးတရားလႊတ္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္စိစစ္ေပး ရန္တင္ျပထား ေၾကာင္း၊ မိခင္ျဖစ္သူက ေသြး ႐ိုးသား႐ိုးေသျခင္းမဟုတ္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေသေၾကာင္းႀကံျခင္း မျဖစ္ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေရထဲက ေတြ႕သည့္အေလာင္း မွာ အဆုတ္တြင္ ေရ၀င္သည္ကေတာ့ရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အျခားသူ၏လုပ္ႀကံမႈဟု ယံု ၾကည္ေၾကာင္း၊ အမႈမွန္မေပၚသေရြ႕ တရား႐ံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်နပ္ေၾကာင္း၊ သက္ ေသအေထာက္အထားဓာတ္ပံုမ်ား ရွိေသာ္ လည္း အမႈကိုေျပာင္းဖြင့္၍ မရေတာ့ေၾကာင္း၊ တိုင္းတရား႐ံုးကလည္း ခ႐ိုင္တရား႐ံုးလိုပဲ ဆံုးျဖတ္လွ်င္ တရားစီရင္ေရးစနစ္ကို မယံု ၾကည္ ေတာ့ဘူးဟု မိခင္ျဖစ္သူကေျပာေၾကာင္း ေဖၚျပပါသည္။
ဆက္လက္၍ “လက္ရွိတရားစီရင္ေရးစနစ္ ကို ျပည္သူအားလံုး အဓိကေမးခြန္းထုတ္ ေန ၾကသည္မွာ တရားေရးမ႑ိဳင္အေပၚ ေဒၚေနာ္မယ္ေစး တို႔လိုျပည္သူမ်ား၏ ယံုၾကည္မႈမ်ား အင္မတန္ ေလ်ာ့နည္းေန၍သာျဖစ္သည္””ဟု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႔က ေျပာေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါသည္။ ဆက္လက္၍ တရားစီရင္ေရးကို အပုပ္ခ်သည့္ေ၀ဖန္ခ်က္ မ်ား ေ၀ေ၀ဆာဆာ သိုင္းသိုင္း၀ိုင္း၀ိုင္း အာ သြက္လွ်ာသြက္ေရးသားထားပါသည္။
၎ေဆာင္းပါးႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္ခ်က္တည္းသာေဆြးေႏြးလိုပါသည္။ အထက္ပါ မိန္းကေလး ေသဆံုးမႈကိစၥျဖစ္ပါသည္။ ေသသူ မိန္းကေလး၏ မိခင္ကို သားသမီးရွင္ခ်င္း ျဖစ္၍ ကိုယ္ခ်င္းစာလွပါသည္။ ၎ကို မထိ ခိုက္ေစလိုပါ။ သို႔ေသာ္ အထက္ပါေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ ေျဖာင့္မွန္႐ိုးသားေသာ မသိနားမလည္သူမ်ားက တရား႐ံုးမ်ားအေပၚ အထင္အျမင္ လြဲမွားေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေရထဲက အေလာင္းေတြ႕ျခင္းမ်ဳိးတြင္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အေျခအေန အဓိကအားျဖင့္ႏွစ္မ်ဳိး ရွိႏိုင္ပါသည္။ ေရထဲက်ၿပီးမွေသျခင္းႏွင့္ေသ ၿပီးမွ ေရထဲက်ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေသၿပီးမွ ေရ ထဲက်ျခင္းမွာ လူကိုသတ္ၿပီးမွ အေလာင္းကို ေရထဲခ်ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။ ေဆးပညာအရ ေသၿပီးမွ ေရထဲက်သူသည္ ေရထဲ၌အသက္ ႐ွဳျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ၎င္း၏အဆုတ္တြင္း၌ ေရ၀င္ရန္အေၾကာင္းမရွိဟု သိရပါသည္။
ေရထဲက်ၿပီးမွေသျခင္းမွာမူ ေသသူ၏ဆႏၵ အေလ်ာက္ ေရထဲဆင္းရာမွ ေရနစ္ျခင္း၊ မ ေတာ္တဆ ေရထဲက်၍နစ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါး တြန္းခ်၍ ေရထဲက်ၿပီးနစ္ျခင္း၊ အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ မေတာ္တဆ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရ၍ ေရထဲက်ၿပီးနစ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးပေယာဂေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရၿပီးမွေရထဲက်၍ နစ္ျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
ေရထဲက်ၿပီးမွေသသူသည္ မေသမီေရထဲ ၌အသက္႐ွဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆုတ္အတြင္း ေရ၀င္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရတြင္ေတြ႕သည့္ အေလာင္းတြင္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း/အျပင္၌ ဒဏ္ရာ တစ္စံုတစ္ရာ လည္းမရွိ၊ အျခားေသ ေလာက္ေသာ ေရာဂါလကၡဏာႏွင့္ အေၾကာင္း တရားတစ္စံုတစ္ရာ လည္းမရွိဘဲ အဆုတ္ တြင္း၌လည္း ေရ၀င္ေနသည္ကိုေတြ႕ရလွ်င္ ေဆးပညာအရ ေရနစ္ေသဆံုးသည္ ဟုသာ မွတ္ခ်က္ေပးေၾကာင္းသိရပါသည္။ သူတစ္ပါး ကေရထဲတြန္းခ်၍ေရနစ္ေသဆံုးလွ်င္လည္း အလားတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူတစ္ပါး တြန္းခ် ျခင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ကိုမူ ဆရာ၀န္ႏွင့္တရား သူႀကီးတို႔တြင္ နတ္မ်က္ေစ့မရွိ၍ သိႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ေရထဲက်ၿပီးမွအေလာင္းေတြ႕ရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေသဆံုးပံုစံုစမ္းမႈျပဳရာ တြင္ ေသသူ၌ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း/အျပင္တို႔၌ ဒဏ္ရာတစ္စံုတစ္ရာလည္းမရွိ၊ အဆုတ္တြင္း ၌လည္း ေရေတြ႕ရၿပီး ဆရာ၀န္ကလည္းေရ နစ္ေသေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးထားသည္ဆို လွ်င္ ရဲ၊ တရားသူႀကီး တို႔က ဓမၼအေလ်ာက္ ေသဆံုးျခင္းဟူ၍သာ မလြဲမေသြ ဆံုးျဖတ္ရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အျခားသက္ေသခံခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္းေၾကာင့္ လူ သတ္မႈျဖစ္သြားမည္ ဆိုလွ်င္လည္း သီးျခား က႑သာျဖစ္ပါသည္။ တရား႐ံုးအေပၚ အျပစ္ျမင္ရန္အေၾကာင္း မရွိပါ။ ဤသည္ကို အ ေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္၊ တတ္ကၽြမ္းနားလည္ေသာ ေရွ႕ေနႀကီးမ်ားသိၾကပါသည္။
အထက္ပါအေျခအေနတြင္ သားသမီး ေဇာျဖင့္ ယူက်ဳံးမရ အပူလံုးၾကြေနသည့္ မသိ နားမလည္ေသာ ေသသူမိန္းကေလး၏ မိခင္က တရား႐ံုးမ်ားအေပၚ အထင္အျမင္လြဲမွားသည္မွာအျပစ္ ဆိုစရာမရွိေသာ္လည္း ပညာရွိ ဆိုေသာေရွ႕ေနႀကီးႏွင့္ ဂ်ာနယ္လစ္တို႔ကပါ ေရာေရာင္၍ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ျဖင့္ တရား႐ံုး မ်ားကို၀ိုင္း၀န္းအပုပ္ခ်တိုက္ခိုက္သည္မွာမူ မသင့္ေလ်ာ္ဟုထင္ပါသည္။
အထက္ပါျဖစ္စဥ္သည္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ မဟုတ္ဘဲ ေ၀းလံေခါင္သီေသာေဒသတြင္ ျဖစ္ ပြားခဲ့ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ ဂ်ာနလစ္ႏွင့္ ေရွ႕ေနႀကီးတုိ႔ ကေျမႇာက္ေပးျခင္း၊ မျပည့္၀ေသာ အခြင့္အာဏာရွိသူ မ်ားက ဖိအားေပးျခင္းမ်ဳိးျပဳ လုပ္မည္ ဆိုပါက မဆိုင္သူမ်ားမလိုအပ္ဘဲ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ ေႏွာင္ စစ္ေဆးခံရျခင္းကဲ့သို႔ေသာ မွားယြင္း သည့္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္အနိဌာ႐ံုျဖစ္စဥ္၊ ျဖစ္ ရပ္မ်ား ေပၚေပါက္ႏိုင္ပါသည္။
ယခုလည္းအနည္းဆံုးအားျဖင့္ ေသမႈေသခင္းစံုစမ္းစစ္ေဆးေသာရဲႏွင့္ ၎င္း၏ အထက္ အရာရွိမ်ား၊ ဆရာ၀န္ႏွင့္တရားသူႀကီးမ်ား စိတ္ ဆင္းရဲ၊ပူပင္ေသာကျဖစ္ၾကရမည္မွာေသခ်ာ ပါသည္။ ေသသူမိန္းကေလး၏မိခင္မွာလည္း အပူၿငိမ္းသင့္သည့္အခ်ိန္ မၿငိမ္းႏိုင္ဘဲျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သူတစ္ပါး၏ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖစ္ ေစျခင္းသည္ မည္သည့္နည္းျဖင့္မွ် ကုသိုလ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အကုသိုလ္သာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အကုသိုလ္ကံသည္ အပါယ္လားရာ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။
တရားသူႀကီး၊ ဥပေဒအရာရွိ၊ ေရွ႕ေန၊ ရဲမ်ား ဘ၀ေပးအေျခအေနေၾကာင့္ အပါယ္ ေဘးနီးလွေသာအလုပ္ကို မလြဲမေရွာင္သာ လုပ္ေနၾကရခ်ိန္ တြင္ လႊဲေရွာင္ရန္အခြင့္အေရးရွိပါလွ်က္ အတင္းအဓမၼ ငရဲကို လမ္းႀကံဳလိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူမ်ားကိုမူ မိုက္မဲလြန္းသည္ဟု ဆုိရမည္ထင္ပါသည္။
- ဖိုးသုဉာဏ္ -
credit>>>The Ladies News
